NL/Prabhupada 0594 - Het is onmogelijk om de spirituele ziel te meten met onze materiële instrumenten
Lecture on BG 2.23 -- Hyderabad, November 27, 1972
Dus definitie van ontkenning. We kunnen niet direct waarderen wat dat spirituele fragment is, deeltje, dat in dit lichaam is. Omdat de lengte en breedte van die ziel onmogelijk te meten is door onze materiële instrumenten, hoewel de wetenschappers zeggen dat we het kunnen meten. Hoe dan ook, ook al is het mogelijk, allereerst, je moet zien waar de ziel ligt. Dan kun je proberen om het te meten. Allereerst kun je zelfs niet zien. Omdat het heel erg klein is, een tienduizendste deel van de punt van de haar. Nu, omdat we niet kunnen zien, door onze experimentele kennis die we niet kunnen waarderen; daarom beschrijft Kṛṣṇa het bestaan van het zelf, ziel, op een negatieve manier: "Het is niet dit." Soms, als we iets niet kunnen begrijpen, dan wordt de uitleg gegeven: "Het is niet dit." Als ik niet kan uitdrukken wat het is, dan kunnen we op een negatieve manier uitdrukken, dat "Het is niet dit." Dus wat is dat "dit niet"? De "niet dit" is dat "Het is niet materieel." De ziel is niet materieel. Maar we hebben ervaring met materiële dingen. Dan hoe om te begrijpen dat het het negatieve is? Dat wordt uitgelegd in het volgende vers, dat nainaṁ chindanti śastrāṇi. Je kunt de ziel niet snijden door welk wapen dan ook, mes, zwaard, of distel. Het is niet mogelijk. Nainaṁ chindanti śastrāṇi. De Māyāvāda filosofie zegt dat "ik ben Brahman. Vanwege mijn illusie, voel ik dat ik gescheiden ben. Anders ben ik één." Maar Kṛṣṇa zegt dat mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). Dus betekent het dat de, uit de hele ziel, dit fragment is gescheiden door het in stukjes te snijden? Nee. Nainaṁ chindanti śastrāṇi. Het kan niet in stukken gesneden worden. Dan? Dan is het antwoord dat het ziel fragment eeuwig is. Niet dat het door māyā gescheiden is. Nee. Hoe kan het zijn? Want het kan niet in stukken worden gesneden.
Als ik zeg ... Net zoals ze beargumenteren: ghaṭākāśa-poṭākāśa, dat "De lucht in de pot en de lucht buiten de pot, vanwege de wand van de pot is de lucht in de pot gescheiden." Maar hoe kan het worden gescheiden? Het kan niet in stukken gesneden worden. Omwille van het argument van de... Eigenlijk zijn we een heel, heel klein deeltje, moleculaire delen van de ziel. Dus... En ze zijn eeuwig deel. Niet dat het een onderdeel is geworden wegens omstandigheden, en weer kan meedoen. Het kan meedoen, maar niet op een homogene manier, mixed-up manier. Nee. Zelfs als het is verbonden, houdt de ziel zijn afzonderlijk bestaan. Net als een groene vogel, wanneer hij in de boom komt, blijkt dat de vogel nu samengevoegd is met de boom, maar het is niet zo. De vogel houdt zijn identiteit binnen de boom. Dat is de conclusie. Hoewel zowel de boom als de vogel groen zijn, lijkt het dat de vogel nu samengevoegd is met de boom, deze samenvoeging betekent niet dat, dat de vogel en de boom één zijn geworden. Nee. Het lijkt zo. Omdat beiden dezelfde kleur hebben, lijkt dat de vogel..., er geen sprake meer is van de vogel. Maar dat is geen feit. De vogel is... Op dezelfde manier, we zijn individuele ziel. De kwaliteit als één, laten we zeggen, groenheid, wanneer men opgaat in de Brahman gloed, verliest het levend wezen niet zijn identiteit. En omdat hij niet de identiteit verliest en omdat het levend wezen, van nature, blij is, hij kan niet in de onpersoonlijke Brahmaanse uitstraling blijven voor vele dagen. Omdat hij zoekt naar vreugde. Die vreugde betekent variëteiten.