NL/Prabhupada 0667 - 'Mis'-bewustzijn is ontstaan als gevolg van dit lichaam
Lecture on BG 6.16-24 -- Los Angeles, February 17, 1969
Toegewijden: Alle eer aan Sri Gauranga.
Toegewijde: Vers zestien: "Er is geen mogelijkheid om een yogi te worden, O Arjuna, als men te veel eet of te weinig eet, te veel slaapt of niet genoeg slaapt (BG 6.16)"
Prabhupāda: Ja. Dit is heel leuk. Niets is verboden want, je moet het yoga-proces uitvoeren met je, dit lichaam. Om optimaal gebruik te maken van een miskoop. Zie je? Dit materiele lichaam is de bron van alle ellende. Eigenlijk heeft de ziel geen ellende. Net als de normale toestand van een levend wezen gezond leven is. Ziekte vindt plaats door bepaalde besmetting, infectie. Ziekte is niet ons leven. Op dezelfde manier is de huidige positie van het materiële bestaan een ziekelijke toestand van de ziel. En wat is die ziekte? De ziekte is dit lichaam. Omdat dit lichaam niet is bedoeld voor mij, het is niet mijn lichaam. Net als je kleding. Je bent niet de kleding. Maar we zijn hier anders gekleed. Iemand rode kleur, iemand witte kleur, iemand gele kleur. Maar die kleur, ik ben niet deze kleur. Op dezelfde manier dit lichaam, ik ben blanke man, zwarte man, Indier, Amerikaans of dit, Hindoe, Moslim, Christen. Dit is niet mijn positie. Dit is allemaal ziekelijke toestand. Ziekelijke toestand. Je probeert uit de ziekte te komen. Dat is yoga-systeem. Om opnieuw te verbinden met de Allerhoogste. Omdat ik een essentieel onderdeel ben. Hetzelfde voorbeeld. Of andere manier wordt de vinger afgesneden en valt op de grond, het heeft geen waarde. Mijn vinger, wanneer deze wordt afgesneden en op de grond ligt, heeft het geen waarde. Maar zodra de vinger is verbonden met dit lichaam, het heeft miljoenen en biljoenen dollars waarde. Onschatbaar. Op dezelfde manier zijn we nu losgekoppeld van God of Kṛṣṇa, met deze materiele conditie. Vergeten, niet verbroken. Verbinding is er. God levert al onze benodigdheden, net als een gevangene van de staat wordt losgekoppeld van de civiele afdeling. Hij is tot de criminele afdeling gekomen. Eigenlijk niet verbroken. De overheid zorgt er nog steeds voor. Maar juridisch verbroken. Op dezelfde manier zijn we niet verbroken. We kunnen niet losgekoppeld worden, omdat er geen sprake is van iets zonder Kṛṣṇa. Dus hoe kan ik worden losgekoppeld? Loskoppeling is, dat door Kṛṣṇa te vergeten, in plaats van me bezig te houden in Kṛṣṇa-bewustzijn, ben ik bezig met zoveel onzin bewustzijn. Dat is ontkoppeling. In plaats van dat ik denk dat ik de eeuwige dienaar van God of Kṛṣṇa ben, denk ik dat ik dienaar van mijn maatschappij ben, ik ben dienaar van mijn land, ik ben dienaar van mijn man, Ik ben dienaar van mijn vrouw, ik ben dienaar van mijn hond of zo veel. Dit is vergeetachtigheid.
Dus hoe is het gebeurd? Door dit lichaam. Hele ding. Hele misbewustzijn is ontstaan als gevolg van dit lichaam. Omdat ik ben geboren in Amerika denk ik dat ik Amerikaan ben. En omdat ik Amerikaans denk, de Amerikaanse regering beweert, "Ja, kom en vecht, geef je leven." Militie raad. Waarom? Dit lichaam. Daarom moet de intelligente persoon weten dat ik lijd aan een ellendige toestand van mijn leven als gevolg van dit lichaam. Wij zouden dus niet zodanig moeten optreden dat deze opsluiting met dit materiele lichaam geboorte na geboorte blijft. Ofwel Amerikaans lichaam, Indiaas lichaam, het lichaam van een hond, het lichaam van een varken, zoveel-8.400.000 lichamen. Dat heet yoga. Hoe uit deze verontreiniging van het lichaam te komen. Maar de eerste instructie is om te begrijpen dat ik niet dit lichaam ben. Dat is het uitgangspunt van het onderricht van de Bhagavad-gītā. Aśocyān anvaśocas tvaṁ prajñā-vādāṁś ca bhāṣase (BG 2.11) "Mijn beste Arjuna, je praat heel mooi, net als een zeer gevorderde geleerde man. Maar je praat over het lichamelijke platform, allemaal onzin." "Ik ben vader van deze, oh, ze zijn mijn familie, ze zijn mijn dit, ze zijn mijn dit, hoe kan ik doden, hoe kan ik doen, ik kan het niet..." De hele sfeer, het bewustzijn is het lichaam. Daarom Kṛṣṇa, net nadat Arjuna Hem aanvaardde, zijn spiritueel leraar, Hij kastijdde hem onmiddellijk zoals een meester zijn leerling tuchtigt: "Je onzin, je praat heel verstandig alsof je zo veel dingen weet. Maar je positie is dit lichaam."
Dus de hele wereld, ze poseren zichzelf als zeer gevorderd in het onderwijs - wetenschap, filosofie, dit, dat, politiek, zoveel dingen. Maar, hun positie is dit lichaam. Net als een voorbeeld, een gier. Een gier stijgt zeer hoog op. Zeven mijl, acht mijl. Geweldig, je kan dat niet doen. En hij heeft prachtige ogen ook. Er zijn kleine ogen, gier, het is zo krachtig dat het van zeven mijl afstand kan zien waar sprake is van een karkas, dood lichaam. Dus hij heeft goede kwalificatie. Hij kan zeer hoog opstijgen, hij kan zien van een verre plaats. Oh. Maar wat is zijn doel? Een dood lichaam, dat is alles. Zijn perfectie is het vinden van een karkas, dood lichaam, en om te eten, dat is alles. Dus op dezelfde manier kunnen we een zeer hoge opleiding opgaan, maar wat is ons doel, wat zien we? Hoe om van zintuigen te genieten, dit lichaam, dat is alles. En reclame? "O, hij is gegaan met spoetnik zevenhonderd mijl op." Maar wat doe je? Wat is uw beroep? Zinsbevrediging, dat is alles. Dat is dier. Dus mensen denken niet na over hoe ze betrokken zijn bij dit lichamelijk begrip van het leven.
Dus moet men in de eerste plaats weten dat onze ellendige toestand van het materiële bestaan te wijten is aan dit lichaam. Tegelijkertijd is dit lichaam niet blijvend. Stel dat ik alles identificeer met dit lichaam - familie, de maatschappij, land, dit, dat, zo veel dingen. Maar hoe lang? Het is niet permanent. Asann. Asann betekent dat het niet zal bestaan. Asann api kleśada āsa dehaḥ (SB 5.5.4). Gewoon lastig. Niet blijvend en gewoon problemen gevend. Dat is intelligentie. Hoe uit dit lichaam te komen. Mensen komen, zegt dat "Ik ben niet in vrede. Ik ben in de problemen. Mijn geest is geen vrede." Maar wanneer het geneesmiddel wordt aangeboden, aanvaard hij het niet. Zie je? Hij wil iets aangenaams, wat hij heeft begrepen, dat is alles. Veel mensen komen naar ons, "Swamiji, oh, dit is mijn positie." En zodra wij het medicijn aanraden, zal hij het niet accepteren. Want hij wil wat medicijnen die door hem geaccepteerd zullen worden. Dus hoe kunnen wij aanbieden? Waarom ga je naar een arts? Je maakt je eigen behandeling? Zie je?