NL/Prabhupada 0733 - Tijd is zo waardevol dat al betaal je miljoenen gouden munten je kan nog geen moment terugkrijgen
Lecture on SB 7.6.1 -- San Francisco, March 15, 1968
Er staat een heel mooi vers in Cāṇakya Sloka. Tijd werd als zeer waardevol beschouwd. Door dit vers, zal je het begrijpen. Cāṇakya Paṇḍita zegt ... Cāṇakya Paṇḍita was een groot politicus. Hij was een tijd eerste minister van de keizer van India. Hij zegt dus, āyuṣaḥ kṣaṇa eko 'pi na labhya svarṇa -koṭibhiḥ. Hij zegt dat "Een moment, een ogenblik uit je leven ..." Moment. Geen uren of dagen, maar een kort moment. Hij dacht van moment tot moment. Zoals vandaag, 15 maart 1968, het is nu half acht, of vijf over half acht. Nu is dit 1968, 07:35, voorbij, zodra het 07:36 is, je kunt dat 1968, 15 maart, 's avonds 07:35, niet terug halen. Al betaal je miljoenen dollars, "Kom alsjeblieft terug," nee, voorbij. Cāṇakya Paṇḍita zei "Tijd is zo waardevol, al betaal je miljoenen gouden munten, je krijgt geen moment terug." Wat voorbij is, is voorgoed verloren. Na cen nirarthakaṁ nītiḥ: "Als je zulke kostbare tijd verspilt, zonder doel," na ca hānis tato 'dhikā, "bedenk hoeveel je verliest, wat een verliezer ben je." Wat je niet terug kunt krijgen, al betaal je miljoenen dollars, als dat zo maar verloren gaat, hoeveel je dan verliest, stel je eens voor.
Prahlāda Mahārāja zegt hetzelfde, Dharman bhāgavatan (SB 7.6.1), Krishna- of Godsbewust worden, is zo belangrijk dat we geen moment moeten verspillen. We moeten meteen beginnen. Waarom? Durlabhaṁ mānuṣaṁ janma. Mānuṣaṁ janma. Hij zegt dat deze menselijke levensvorm zeer zeldzaam is. Het wordt verkregen na vele, vele levens. De moderne samenleving begrijpt niet wat de waarde van deze menselijke levensvorm is. Ze denken dat dit lichaam is bedoeld voor zinsbevrediging, zoals katten en honden. De katten en honden, zij genieten ook op vier manieren van het leven; eten, slapen, verdedigen en paren. Dus menselijke levensvorm is niet bedoeld om te verspillen zoals katten en honden doen. De menselijke levensvorm van leven is voor iets anders bedoeld. Dat "iets anders" is Krishna-bewustzijn of Godsbewustzijn. Want in geen enkel ander lichaam dan het menselijk lichaam kunnen we begrijpen wat God is, wat is deze wereld, wat ben ik, waar kom ik vandaan en waar moet ik heen? Het menselijk leven is hier voor bedoeld. Hij zegt "Vanaf de kindertijd ..." Dit is essentieel. Van jongs af aan, in scholen, in colleges, moet dit bhāgavata-dharma, het beoefenen van Krishna-bewustzijn worden geïntroduceerd. Dit is noodzakelijk, maar ze begrijpen het niet. Ze denken dat dit leven alles is en dat dit lichaam alles is, en er geen ander leven bestaat. Het volgende leven geloven ze niet in. Dat komt door onwetendheid. Het leven is eeuwig, en dit moment is voorbereiding voor het volgende leven.