ES/SB 1.4.11

Revision as of 12:52, 25 January 2018 by Elad (talk | contribs) (Srimad-Bhagavatam Compile Form edit)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 11

namanti yat-pāda-niketam ātmanaḥ
śivāya hānīya dhanāni śatravaḥ
kathaṁ sa vīraḥ śriyam aṅga dustyajāṁ
yuvaiṣatotsraṣṭum aho sahāsubhiḥ


PALABRA POR PALABRA

namanti—postrarse; yat-pāda—cuyos pies; niketam—bajo; ātmanaḥ—propio; śivāya—bienestar; hānīya—solía provocar; dhanāni—riqueza; śatravaḥ—enemigos; katham—por qué razón; saḥ—él; vīraḥ—el caballeroso; śriyam—opulencias; aṅga—¡oh!; dustyajām—insuperable; yuvā—en plena juventud; aiṣata—deseó; utsraṣṭum—dejar; aho—exclamación; saha—con; asubhiḥ—vida.


TRADUCCIÓN

Él era un emperador tan grande, que todos sus enemigos iban ante él, se postraban a sus pies, y le entregaban todas sus riquezas en beneficio propio. Él estaba lleno de juventud y fortaleza, y poseía opulencias reales insuperables. ¿Por qué quería dejarlo todo, incluso la propia vida?


SIGNIFICADO

En su vida no había nada que hubiese que rechazar. Él era un hombremuy joven, y podía disfrutar de la vida con poder y opulencia. Así que no había porqué retirarse de la vida activa. Él no tenía ninguna dificultad en recaudar los impuestosdel Estado, pues era tan poderoso y caballeroso, que hasta sus enemigos iban a él, sepostraban a sus pies, y le entregaban todas sus riquezas en beneficio propio. MahārājaParīkṣit era un rey piadoso. Él conquistó a sus enemigos, y por ello el reino estaba llenode prosperidad. Había leche, granos y metales suficientes, y todos los ríos y montañasestaban llenos de potencia. De manera que todo era satisfactorio en sentido material.Luego no había ninguna razón por la cual él tuviera que dejar prematuramente su reinoy su vida. Los sabios estaban ansiosos de oír hablar acerca de todo esto.