TR/Prabhupada 0131 - Babaya Teslim Olmak Oldukça Doğaldır
Lecture on BG 7.11-16 -- New York, October 7, 1966
Maddi dünyanın bu çılgınlığını, bu halusinasyonunu, bu iluzyonunu, bunları aşmak çok zordur. Çok zor. Ancak Rab Kṛṣṇa der ki, mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te (BG 7.14). Her kim gönüllü olarak, veya sefil hayatını anlayarak, kendisini Kṛṣṇa'ya teslim ederse, "Sevgili Kṛṣṇa'm, çok yaşamdır Seni unuttum. Şimdi Senin babam olduğunu anlıyorum, Sen benim koruyucumsun. Kendimi Sana teslim ediyorum." Tıpkı kayıp bir çocuğun babasına gitmesi gibi, "Sevgili babacığım, senin koruyuculuğundan çok uzaklara gitmem benim yanlış anlamamdı, ancak acımı çektim. Şimdi sana geliyorum." Baba kucağını açar, "Sevgili oğlum, gel yanıma. O günler boyunca senin için çok endişelendim. Oh, geri dönmen ne büyük bir mutluluk." Baba çok merhametlidir. Ve bizler aynı durumdayız. Kendimizi Yüce Rab'ba teslim eder etmez... Bu çok zor değildir. Bir oğul babasına teslim olur, bu çok zor bir iş mi? Bunun çok zor bir iş olduğunu mu düşünüyorsunuz? Bir oğul babasına teslim oluyor. Bu oldukça doğaldır. Bunda herhangi bir aşağılanma yoktur. Baba daima yücedir. Eğer babamın ayaklarına dokunursam, eğer babamın önünde eğilirsem, bu bir yüceliktir. Benim için bir yüceliktir. Bunda herhangi bir aşağılanma yoktur. Herhangi bir zorluk yoktur. Neden Kṛṣṇa'ya teslim olmayalım?
Süreç budur. Mām eva ye prapadyante. "Tüm bu şaşkın canlı varlıklar, kendilerini Bana teslim ettiklerinde," māyām etāṁ taranti te (BG 7.14), "onun hayatında artık hiç ıstırap olmaz." O anında babasının korumasının altına girer. Bhagavad-gītā'nın sonunda göreceksiniz., ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ (BG 18.66). Baba... Çocuk annesinin göğsüne gittiğinde, anne korur. Herhangi bir tehlike olduğunda, anne önce kendini hayatını vermeye hazırdır, ondan sonra çocuğun hayatını. Aynı şekilde, bizler Tanrı'nın koruması altında olduğumuzda, artık korku yoktur.