PL/Prabhupada 0057 - Czyszczenie naszego serca
Lecture on SB 6.1.34-39 -- Surat, December 19, 1970
Revatīnandana: Zawsze zachęcamy do intonowania Hare Kṛṣṇa, tak?
Prabhupāda: Tak. To jest jedyna metoda w tym wieku. Dzięki intonowaniu Hare Kṛṣṇa czyjeś... Rezerwuar zrozumienia zostanie oczyszczony. Wtedy ktoś może przyjąć, może przyjąć duchową wiedzę. Bez oczyszczenia serca bardzo trudno jest zrozumieć i otrzymać duchową wiedzę. Te wszystkie środki odnowy- brahmacārī, gṛhastha, vānaprastha - są po prostu sposobem na oczyszczenie. Bhakti to także metoda na czyszczenie, vidhi-bhakti. Jeśli zajmujesz się wielbieniem Bóstwa, również stajesz się czysty. Tat-paratve... Sarvopādhi... Gdy stajesz się oświecony czy zaawansowany w rozumieniu, że jesteś wiecznym sługą Kṛṣṇy, zostajesz oczyszczony. Oczyszczony. Sarvopādhi znaczy, że nie... Sarvopādhi. Starasz się wyeliminować upādhi, desygnaty, "Jestem Amerykaninem," "Jestem Hindusem," "Jestem tym," "Jestem tamtym." W ten sposób, jeśli całkowicie pozbędziesz się cielesnej koncepcji życia, wtedy nirmalam. Zostajesz nirmala, czysty. Tak długo, jak ta koncepcja życia istnieje "Jestem tym," "Jestem tamtym," to nadal jesteś... Sa bhaktaḥ prakṛtaḥ smṛtaḥ. (na stronę): Usiądź właściwie, nie tak. Sa bhaktaḥ prakṛtaḥ smṛtaḥ. Arcāyām eva haraye... Nawet w tym procesie, gdy ludzie zajęci są wielbieniem Bóstwa, arcāyāṁ haraye yat-pūjāṁ śraddhāyehate, z wielkim oddaniem, lecz bez tad bhakteṣu cānyeṣu, bez uczucia dla innych lub bez wiedzy, jaka jest pozycja wielbiciela, wtedy sa bhaktaḥ prakṛtaḥ smṛtaḥ: "Nazywany jest materialnym wielbicielem, materialnym wielbicielem." Musimy wznieść się z materialnego etapu służby oddania do kolejnego, gdzie się rozumie, kim jest wielbiciel, kim jest nie wielbiciel, kim jest Bóg, kim jest ateista. Są tam te rozróżnienia. Na etapie paramahaṁsa takich rozróżnień nie ma. Wtedy widzi się wszystkich zajętych służbą dla Pana. Nikomu się nie zazdrości, niczego się nie widzi, nikogo. Ale to kolejny etap. Nie powinniśmy imitować, naśladować, ale wiedzieć, że paramahaṁsa to najwyższy stopień doskonałości. Jako nauczający musimy wskazać... Tak jak powiedziałem do tego chłopca, "Usiądź w ten sposób." Paramahaṁsa tak nie powie. Paramahaṁsa widzi: "On jest w porządku." On to widzi. Ale my nie powinniśmy imitować paramahaṁsy. Ponieważ jesteśmy nauczającymi, nauczycielami, nie powinniśmy imitować paramahaṁsy. Musimy wskazać właściwe źródło, właściwy kierunek.
Revatīnandana: Ty musisz być wyżej od paramahaṁsy, Prabhupāda.
Prabhupāda: Jestem niżej od was. Niżej od was.
Revatīnandana: Jesteś taki wspaniały. Jesteś paramahaṁsa, lecz nadal nauczasz nas.
Prabhupāda: Nie, jestem niżej od was. Jestem najniższy spośród wszystkich stworzeń. Staram się jedynie wypełnić polecenie mojego mistrza duchowego. To wszystko. To powinno być zajęciem każdego. Staraj się najlepiej jak potrafisz. By wypełnić najwyższe polecenie. To jest najbezpieczniejsza droga rozwoju. Ktoś może być na najniższym etapie. Lecz jeśli stara się wypełnić powierzony mu obowiązek, jest doskonały. Może być na najniższym etapie, ale ponieważ się stara wypełnić powierzony mu obowiązek, jest doskonały. To ma znaczenie.