PL/Prabhupada 0224 - Stawianie Budynku Na Słabym Fundamencie
Arrival Address -- Mauritius, October 1, 1975
Filozofia to nie umysłowa spekulacja. Filozofia jest podstawową nauką, z której wywodzą się inne dziedziny. Nasz ruch świadomości Kṛṣṇy stara się kształcić ludzi w zakresie tej nadrzędnej z nauk tak, ażeby zrozumieli oni "kim jestem." Czy jestem tym ciałem, czy jestem kimś różnym od niego? To jest podstawa. Nie można wznosić budowli bez odpowiednich fundamentów, zawali się. Cała współczesna cywilizacja oparta jest na błędnej koncepcji, że "jestem tym ciałem." "Jestem Hindusem", "Jestem Amerykaninem", "Jestem Arabem", "Jestem chrześcijaninem". To wszystko są cielesne koncepcje życia. "Otrzymałem moje ciało od chrześcijańskiego ojca i matki, dlatego jestem chrześcijaninem." Ale ja nie jestem tym ciałem! "Otrzymałem moje ciało od hinduskiego ojca i matki, dlatego jestem hindusem." Ale ja nie jestem tym ciałem! Z duchowego punktu widzenia podstawowym zrozumieniem jest, że "Nie jestem tym ciałem, jestem duszą," ahaṁ brahmāsmi. Taka jest wedyjska nauka: "Spróbuj zrozumieć, że jesteś duszą, nie jesteś tym ciałem."
W tym celu praktykuje się system yogi. Yoga indriya saṁyamaḥ. Poprzez kontrolę zmysłów, a w szczególności umysłu... Spośród zmysłów umysł sprawuje nadrzędną rolę. Manaḥ-ṣaṣṭhānīndriyāṇi prakṛti-sthāni karṣati (BG 15.7). Wyposażeni w umysł i zmysły, prowadzimy ciężką walkę o egzystencję, fałszywie przyjmując to ciało za jaźń. Jeśli jednak opanujemy nasz umysł poprzez kontrolę zmysłów, wtedy stopniowo zrozumiemy. Dhyānāvasthita-tad-gatena manasā paśyanti yaṁ yoginaḥ (SB 12.13.1). Yogini medytują o Najwyższej Osobie, Viṣṇu, i poprzez ten proces realizują jaźń. Samorealizacja jest podstawowym zadaniem ludzkiej formy życia. Początkiem tej samorealizacji jest zrozumienie, że "nie jestem tym ciałem, jestem duchową istotą." Ahaṁ brahmāsmi. Te tematy są dokładnie wyjaśnione w Bhagavad-gīcie. Jeśli będziemy czytać Bhagavad-gītę uważnie, pod właściwym przewodnictwem, wtedy bez trudności zrozumiemy, że "Nie jestem tym ciałem, jestem duszą. W moim interesie nie powinno być utożsamianie się z ciałem. Ono mi nigdy nie dostarczy prawdziwego szczęścia. Nie na takim fundamencie powinna opierać się moja wiedza.' Czyniąc postęp w ten sposób, dojdziemy do zrozumienia: ahaṁ brahmāsmi- "jestem duchową istotą." Skąd zatem pochodzę?
Wszystko jest opisane w Bhagavad-gīcie, Kṛṣṇa wyjaśnia- mówi: mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ: (BG 15.7) "Żywe istoty w tym uwarunkowanym świecie są Moimi wiecznymi, fragmentarycznymi cząstkami." Tak jak duży ogień i mały płomień, oba jakościowo stanowią ogień... podobnie, my jesteśmy jakościowo równi z Bogiem. Możemy zrozumieć lub poznać Stwórcę poprzez badanie samych siebie. I to również jest medytacja. Doskonalsza jednak będzie realizacja: "Chociaż jakościowo jestem próbką Boga, to ilościowo On jest nieskończenie wielki, ja nieskończenie mały." Takie jest odpowiednie zrozumienie. Anu, vibhu; Brahman, Para-brahman; īśvara, parameśvara- to jest doskonałe zrozumienie. To, że jestem jakościowo równy nie oznacza, że staję się Najwyższym. W Vedach jest powiedziane: nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). Jesteśmy nitya, wieczni; Bóg jest również wieczny. Zarówno Bóg jak i my, jesteśmy żywymi istotami. Z tą różnicą, że On jest wiodącą żywą istotą; wiecznym władcą. My jesteśmy także wieczni, ale nie dominujący. Dlaczego? Eko yo bahūnāṁ vidadhāti kāmān. Tak jak w tym świecie potrzebni są przywódcy, w podobny sposób, wiecznie przewodzi Pan. On jest utrzymującym i dostarczycielem. Dba o potrzeby wszystkich. W Afryce żyją słonie. Kto dostarcza im pożywienia? W mrowiskach kryje się niezliczona ilość mrówek. Kto je żywi? Eko yo bahūnāṁ vidadhāti kaman. Gdy podążymy taką ścieżką zrozumienia, to będzie to samorealizacja.