PL/Prabhupada 0247 - Prawdziwa religia to kochanie Boga
Lecture on BG 2.9 -- London, August 15, 1973
Konkluzją Bhagavad-gīty jest: sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). I od tego miejsca rozpoczyna się Bhāgavata. Dlatego Bhagavad-gītā jest wstępnym studium do Śrīmad-Bhāgavatam. Bhāgavata zaczyna się od: dharmaḥ projjhita-kaitavaḥ atra: "W tym Śrīmad-Bhāgavatam, wszystkie oszukańcze rodzaje religii są odrzucone, projjhita." I jest oznajmienie, że prawdziwa religia oznacza miłość do Boga. Taka jest rzeczywista religia. Dlatego Bhāgavata mówi, sa vai puṁsāṁ paro dharmo yato bhaktir adhokṣaje: (SB 1.2.6) "Taka jest religia pierwszej klasy." Nie oznacza to, że należy przyjmować różne religie. Ludzie, zgodnie z pragnieniami, podążają za wieloma religiami: hinduizmem, chrześcijaństwem, islamem itp. Ale należy przeprowadzić test. Podobnie jak student, który broni tytuł magistra. Nikt nie pyta go: "Na której uczelni zdawałeś egzamin? Masz tego magistra? To świetnie!" To, co ich interesuje to "czy masz dyplom czy nie." Nic więcej. Nikt nie docieka: "Z jakiej uczelni, w jakim kraju, jakiego wyznania, zdobyłeś swój tytuł magistra?" Nie. Podobnie, nikt nie powinien dochodzić: "Do jakiej religii należysz?" Trzeba jedynie sprawdzić, czy dana osoba nauczyła się tej sztuki, miłości do Boga.
To jest religia: sarva-dharmān parityajya māṁ ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). To jest religia, tak oznajmia Bhāgavata. Dharmaḥ projjhita-kaitavaḥ atra: "Każdy oszukańczy typ religii jest z tego Bhāgavatam eliminowany." Jedynie nirmatsarāṇām, ci którzy nie są zazdrośni o Boga... "Dlaczego miałbym kochać Boga? Po co Go czcić? Dlaczego się z Nim zgadzać?" Takie są osoby demoniczne. Śrīmad-Bhāgavatam jest jedynie dla tych, którzy podchodzą do tych kwestii poważnie. Ahaitukī apratihatā yenātmā samprasīdati. Zatem prawdziwy sukces w życiu osiągamy wtedy, gdy nauczymy się jak kochać Boga. Wtedy nasze serca są spełnione. Yaṁ labdhvā cāparaṁ lābhaṁ manyate nādhikaṁ tataḥ. Kṛṣṇa oznacza Bóg. Znany jest On również pod wieloma innymi imionami. Jest Bogiem, Najwyższym Panem i Najwyższą Osobą. Jest w nas taka potrzeba, żeby kogoś kochać. Posiadamy skłonność do kochania kogoś. Ale jest ona źle ukierunkowana. Dlatego Kṛṣṇa mówi: "Porzuć wszystkie inne obiekty uwielbienia. Spróbuj pokochać Mnie." Sarva-dharmān parityajya mām ekam (BG 18.66).
W innym razie, twoje uczucia nigdy cię nie zadowolą. Yenātmā samprasīdati. Jeśli szukacie prawdziwej satysfakcji, to musicie kochać Kṛṣṇę, Boga. To jest podsumowanie filozofii wedyjskiej i w zasadzie każdej innej. Ponieważ tak czy inaczej każdy szuka satysfakcji, pełnego zadowolenia dla umysłu. I to można osiągnąć poprzez miłość do Boga. Dlatego tylko taka religia jest pierwszej klasy, która naucza i szkoli w zakresie miłości do Boga. To jest pierwszorzędna religia. Sa vai puṁsāṁ paro dharmo yato bhaktiḥ... (SB 1.2.6). Niemotywowane uczucie. W tym materialnym świecie, jak ktoś powie: " Kocham cię", to za tym kryć się będzie jakaś własna korzyść. Ahaituky apratihatā. Ahaitukī, bez motywacji.. Anyābhīlāṣitā-śūnyam [Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.1.11]. Brak innych pragnień. Tego naucza Bhagavad-gītā.