PL/Prabhupada 0270 - Każdy ma swe naturalne skłonności
Lecture on BG 2.7 -- London, August 7, 1973
Pradyumna: Tłumaczenie, "Jestem teraz zdezorientowany co do swego obowiązku i z powodu nieszczęsnej słabości straciłem wszelki spokój. Dlatego proszę, powiedz mi, co jest dla mnie najlepsze. Jestem teraz Twoim uczniem i duszą podporządkowaną Tobie. Poucz mnie, proszę." Prabhupāda: To jest bardzo ważny werset z Bhagavad-gīty. Stanowi zwrotny moment w życiu. Kārpaṇya-doṣa. Doṣa oznacza błąd. Kiedy ktoś nie działa zgodnie z własną pozycją, jest to niewłaściwe. I to nazywa się skąpstwem. Każdy posiada swoje naturalne skłonności, svabhāva. Yasya hi svabhāvasya tasyāso duratikramaḥ. Svabhāva, naturalne predyspozycje. To znany przykład, yasya hi yaḥ svabhāvasya tasyāso duratikramaḥ. "Przyzwyczajenie jest drugą natura". Określone nawyki lub nabyte natury są niezwykle trudne do usunięcia. Podano przykład: śvā yadi kriyate rājā saḥ kiṁ na so uparhanam. Jeśli z psa uczyni się króla, nie znaczy to że przestanie on lizać buty. Naturą psa jest lizanie butów. Nawet jeśli ubierze się go w królewskie szaty i pozwoli zasiąść na tronie, jak tylko zobaczy but, wyskoczy i zacznie go lizać. To się nazywa svabhāva.
Kārpaṇya-doṣa. Zwierzęce życie oznacza, że nie jest możliwa zmiana określonej natury, przydzielonej przez materialną energię, prakṛti. Prakṛteḥ kriyamāṇāni (BG 3.27). Kāraṇaṁ guṇa-saṅgo 'sya, kāraṇaṁ guṇa-sangaḥ asya sad-asad-janma-yoniṣu (BG 13.22). Dlaczego? Wszystkie żywe istoty są nieodłącznymi cząstkami Boga. Dlatego, z zasady, cechy żywych istot są podobne Bogu. Jest to tylko kwestia ilościowa. Jakość jest taka sama. Mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). To ten sam przykład. Jeśli przeanalizujemy kroplę morskiej wody, jakość i skład chemiczny będzie taki sam. Ale ilościowo kropla różni się od oceanu. W podobny sposób, jakościowo jesteśmy dokładnie tacy sami jak Kṛṣṇa. Możemy to zbadać. Dlaczego ludzie twierdza, że Bóg jest bezosobowy? Jeżeli jesteśmy tej samej jakości, to Bóg jest również osobą; jak mógłby nią nie być? Jeśli jakościowo jesteśmy z Nim tożsami, to skoro my mamy swoją indywidualność, musi ona pochodzić od Niego. To kolejny nonsens. Dranie impersonaliści nie są w stanie zrozumieć natury Boga.
W Biblii jest również powiedziane: "Człowiek został stworzony na podobieństwo Boga." Można przestudiować cechy Boga patrząc na cechy własne i innych. Różnica będzie jedynie ilościowa. Posiadamy pewne właściwości, pewne zdolności twórcze. Każda indywidualna dusza coś wytwarza, kreuje. Ale taka aktywność nie może równać się z czynnościami Boga. Na tym polega różnica. My wytwarzamy jakąś maszynę... I stajemy się bardzo dumni: "Wynaleźliśmy sputnik, który poleci na księżyc." Ale on nie jest doskonały, gdyż wraca z powrotem. Bóg zaś umieścił w przestrzeni tak wiele planet, miliony i trilony bardzo ciężkich planet. Podobnie jak ta planeta, unosi tak wiele gór i mórz, lecz pozostaje w swej orbicie. Dryfuje w powietrzu jak drobina kurzu. Taka jest moc Boga. Gām āviśya (BG 15.13). W Bhagavad-gītcie znajdziecie: ahaṁ dhārayāmy ojasā. Kto podtrzymuje wszystkie te ogromne planety? Próbujemy wyjaśnić grawitację. Ale śāstra podają, że unosi je Saṅkarṣaṇa.