PL/Prabhupada 0312 - Człowiek to racjonalne zwierzę
Morning Walk -- April 1, 1975, Mayapur
Prabhupāda: Teraz, przynajmniej dla mnie, ten ruch świadomości Kryszny nie jest już teoretyczny. On jest praktyczny. Mogę rozwiązać wszystkie problemy.
Puṣṭa Kṛṣṇa: Ludzie nie chcą przyjąć żadnych wyrzeczeń.
Prabhupāda: Hm?
Puṣṭa Kṛṣṇa: Ludzie nie będą chcieli przyjąć żadnych wyrzeczeń.
Prabhupāda: Wtedy będą cierpieć z powodu chorób. Jeśli jesteś chory, musisz poddać się leczeniu. Czym jest to wyrzeczenie? Gdzie jest wyrzeczenie?
Puṣṭa Kṛṣṇa: Jeśli oni nie zaakceptują lekarstwa, wtedy nie zostaną wyleczeni.
Prabhupāda: Wtedy będą cierpieć. Człowiek jest chory i nie chce wziąć lekarstwa, więc gdzie jest...? On musi cierpieć. Gdzie jest leczenie?
Pañcadraviḍa: Oni twierdzą, że to my jesteśmy chorzy.
Prabhupāda: Eh?
Pañcadraviḍa: Oni mówią, że to my jesteśmy tymi chorymi. Mówią, że każdy z nas jest chory, a oni nie.
Prabhupāda: Tak. Głuchy człowiek myśli, że wszyscy inni są głusi. To oznacza, że nawet nie są ludzkimi istotami. Zwierzęta. Nie są rozsądni: "Czy to my jesteśmy chorzy, albo oni. Usiądź. Mów." To znaczy również to, że oni nie są gotowi. Zatem? Co możemy zrobić ze zwierzętami?
Pañcadraviḍa: Oni mówią, że jesteśmy staroświeccy. Nie chcą więcej męczyć się z nami.
Prabhupāda: Więc dlaczego tym się przejmujesz? Dlaczego przejmujesz się społecznymi problemami? Przejmujesz się, choć nie możesz tego rozwiązać. Na całym świecie gazety są pełne niepokoju.
Visnujana: Śrila Prabhupada, czy możesz sprawić, aby stali się rozsądnymi? Jeśli oni nie są rozsądni, czy jest jakiś sposób, aby się nimi stali....
Prabhupāda: Oni są rozsądni. Człowiek, każda ludzka istota, jest rozsądna. Jest powiedziane: "Człowiek to racjonalne zwierzę." Więc jeśli racjonalności nie ma, to znaczy, że oni nadal są zwierzętami.
Pañcadraviḍa: Więc co można zrobić ze zwierzętami?
Prabhupāda: Prosta sprawa. Jestem tym ciałem. Szukam szczęścia. Dlaczego szukam szczęścia? Jeśli po prostu będziesz dyskutował tę kwestię, to przekonasz się, że ludzie są rozsądni. Dlaczego szukam szczęścia? Jaka jest odpowiedź? To jest fakt. Każdy szuka szczęścia. Dlaczego szukamy szczęścia? Jaka jest odpowiedź?
Pañcadraviḍa: Ponieważ wszyscy są nieszczęśliwi, a nie chcą tego.
Prabhupāda: To przeciwstawne wyjaśnienie.
Kirtanananda: Ponieważ z natury jestem szczęśliwy.
Prabhupāda: Tak. Z natury jestem szczęśliwy. A kto jest szczęśliwy, ciało czy dusza?
Puṣṭa Kṛṣṇa: Dusza.
Prabhupāda: Kto chce szczęścia? Chcę chronić to ciało - dlaczego? Ponieważ jestem w tym ciele. A gdy odejdę z tego ciała, kto będzie zabiegał o szczęście tego ciała? Taki prosty argument. Oni nie mają zrozumienia. Dlaczego szukam szczęścia? Przykrywam to ciało, aby nie zmarzło. Zatem, dlaczego chronię to ciało od zimna i gorąca? Ponieważ jestem w nim. jeśli odejdę z tego ciała, wtedy nie ma powodu, aby więcej zabiegać o szczęście dla niego. Wyrzucisz je na ulicę w czasie silnego mrozu albo gorąca, to nie będzie miało znaczenia. Zatem, kto zabiega o szczęście? Tego oni nie wiedzą. Dla kogo tak zabiegasz o szczęście? Tego nie wiedzą. Dokładnie jak psy i koty.
Puṣṭa Kṛṣṇa: Ale oni uważają, że nie mają czasu na intonowanie świętego imienia.
Prabhupāda: Hm?
Puṣṭa Kṛṣṇa: Ich filozofią jest, że aby być szczęśliwym, muszą pracować cały dzień.
Prabhupāda: Hm. To wasza drańska filozofia. My tak nie działamy. Dlaczego nie weźmiesz z nas przykładu? My po prostu żyjemy szczęśliwie.