FA/Prabhupada 0160 - کریشنا در حال اعتراض است
Conversation at Airport -- October 26, 1973, Bombay
این جنبش کریشنا آگاهی به این منظور است که به مردم ادراک ارزش زندگی را بیاموزد. سیستم تحصیلات و تمدن مدرن امروزی بسیار فرومرتبه شده است که مردم ارزش زندگی را فراموش کرده اند. به طور کلی در این دنیای مادی همگان درمورد ارزش زندگی دچار فراموشی شده اند. اما شکل انسانی حیات، فرصتی است برای احیای اهمیت زندگی. در شریماد بهاگاواتام گفته شده .... مادامیکه شخص در مرحله ی آگاهی خود شناخته بیدار نشده باشد، موجود زنده ی نادان هر کاری که می کند برایش به منزله ی شکست است. این شکست در مراتب فروتر حیات ادامه میابد زیرا آنها قادر به درک ارزش زندگی نیستند. آگاهی آنها پیشرفته نیست. اما حتی در فرم انسانی حیات، این منوال شکست ادامه میابد، این تمدن جالبی نیست. این تقریباً تمدن حیوانی است. Āhāra-nidrā-bhaya-maithunaṁ ca samānyā etat paśubhir narāṇām اگر انسان ها صرفاً مشغول 4 نیاز اصلی بدن، خوردن، خوابیدن، جفت گیری و دفاع باشند، این درزندگی حیوانی نیز قابل مشاهده است، در نتیجه نشانه ی پیشرفت عالی تمدن نمی باشد. بنابراین تلاش ما در جنبش کریشنا آگاهی بر این است که انسان ها را در مورد مسؤولیت زندگی انسانی آموزش دهیم. این تمدن ودایی ماست. مشکل زندگی سختی های این چند سال عمر نیست. مشکل حقیقی زندگی چگونه حل کردن تکرار تولد، مرگ، پیری و بیماریست. این آموزشی است که در بهاگاواد گیتا آمده است. ب.گ. فصل 13 آیه 9 مردم با مشکلات بسیار گوناگون زندگی شرمگین شده اند، اما مشکل حقیقی زندگی چگونه متوقف کردن تولد، مرگ، پیری و بیماری است. بنابراین مردم بی عاطفه شده اند. آنها آنقدر کند ذهن شده اند که مشکل زندگی را درک نمی کنند. خیلی وقت پیش وقتی ویشوامیترا مونی، ماهاراج داشارات را دید، ماهاراج داشارات از ویشوامیترا مونی پرسید: " aihistaṁ yat taṁ punar janma jayaya" آقای عزیز، در مورد تلاشی که دارید برای غلبه بر مرگ می کنید، آیا ماجرا خوب پیش میرود؟ آیا مزاحمتی وجود دارد؟ بنابراین این تمدن ودایی ماست، چگونه بر تولد، مرگ، پیری و بیماری غلبه کنیم. اما در دوران مدرن نه تنها چنین اطلاعاتی وجود ندارد بلکه کسی هم مشتاق آن نیست. حتی بزرگ ترین اساتید دانشگاه، نمی دانند چه چیزی پس از مرگ وجود دارد. حتی باور نمی کنند که پس از مرگ زندگی وجود دارد. پس این یک تمدن نابینا ست که درجریان است. ما به سهم خود در تلاشیم به آنها بیاموزیم که هدف زندگی، به خصوص در این فرم انسانی، از نیازهای بدنی مانند خوردن، خوابیدن، جفت گیری و دفاع متفاوت است. در بهاگاواد-گیتا نیز در فصل 7 آیه 3 نیز گفته شده... "از میان هزاران نفر، یک نفر ممکن است تلاش کند تا در زندگی به موفقیت نائل آید." "سیدهای سیدهی." این سیدهی است: چگونگی غلبه بر تولد، مرگ، پیری و بیماری! manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye شخص متمدن امروز بسیار کودن است، نمی داند سیدهی چیست. آنها فکر می کنند:" اگر من پول و ماشین و یک خانه ی ییلاقی داشته باشم، این سیدهی یا کمال است." ولی این سیدهی نیست! شما می توانید در عرض چند سال صاحب یه خونه ییلاقی زیبا، یه ماشین و خونواده ی خوب بشین. ولی در هر لحظه این ها تمام می شوند و شما باید بدن دیگری قبول کنید. این را آنها نمی دانند و حتی به دانستن آن اهمیت نمی دهند! بنابراین آنها با وجود اینکه بسیار به تحصیلات و پیشرفتشان در تمدن مغرورند، بسیار کودن شده اند! ولی ما مخالفت می کنیم. ما مخالفت می کنیم. من مخالفت نمی کنم، کریشنا مخالفت می کند. ب.گ. فصل 7 آیه 15 این حقه بازان، پایین ترین در میان انسان ها و همواره مشغول اعمال گناه هستند. چنین کسانی هرگز به کریشنا آگاهی روی نمی آورند. "خیر، افراد فوق لیسانس و دکترای زیادی وجود دارد." کریشنا می فرماید: " مایایا پاهریتا گیان." با اینکه آنها بسیار با سوادند، اما دانش حقیقی توسط مایا از آنها گرفته شده است! "آسورام بهاوام آشریتا" این تمدن خدا نشناسان بسیار خطرناک است. مردم به این علت است که در رنجند. اما آنها خیلی جدی نمی گیرند. به همین علت توسط کریشنا "مودها" خطاب می شوند؛ و حقه بازان، "نامام دوشکریتینو مودهاها." بنابراین ما در حال تلاشیم که این مودها ها، این تمدن مودها را به سمت نور زندگی معنوی بیاوریم. این تلاش خاضعانه ی ماست. اما قبلاً بیان شده است در کتاب گیتا فصل 7 آیه 3: " از میان هزاران نفر، یک نفر میتواند آن را برگیرد." و این بدام معنا نیست که ما باید کارمان را متوقف کنیم. درست مثل زمان مدرسه و دانشگاهمان، آقای آسوتش موکهرجی شروع به ارائه ی درس پیشرفته تری برای فارغ التحصیلان دانشگاه نمود. شاگردان یکی دوتا بیشتر نبودند، اما با وجود این کلاس به قیمت هزاران روپی داشت اداره می شد. و اینکه یک یا دو شاگرد وجود دارد اصلاً درنظر گرفته نمیشد. به همین صورت این کریشنا آگاهی باید ادامه یابد. اصلاً مهم نیست که مردم نادان آن را درک نمی کنند یا به آن روی نمی آورند. ما باید تبلیغ خود را انجام دهیم. خیلی از شما ممنونم.