MN/Prabhupada 0166 - You Cannot Stop Snow Falling
Lecture on BG 2.7-11 -- New York, March 2, 1966
Бид үргэлжид зовж байдаг гэдгээ хэзээ ч мартаж болохгүй. 3 төрлийн зовлон байдаг би эдийн засгийн асуудал... энэ нэг төрлийн зовлон мөн харин Ведийн мэдлэгийн дагуу- энэ бол баримт 3 төрлийн зовлон гэж байдаг нэг нь бид ухаантай холбоотой миний толгой өвдөж байна гэж бодьё би халуун хүйтэн гэх зэрэг янз бүрийн бие махбодиний зовлонг мэдрэнэ үүнтэй адилаар ухаанаас ирэх зовлон гэж байна өнөөдөр миний ухаан зүгээр байна хэн нэгэн надаас юм хүсэхэд би зовж эхэлдэг эсвэл дотны нэг анд маань өнгөрөхөд зэрэг бие махбодиос болон ухаанаас ирэх зовлон дараагийнх нь байгалийн зүгээс үүнийг adhidaivika гэдэг үүнд бид хяналт тавьж чадахгүй бүхий л зовлонд хяналт гэж байдаггүй маш их цас орж байна гэж бодьё Нью Йорк хот тэр чигтээ цасанд дарагдсан байсан ба бид бүгд тухгүй байдалд орсон байв энэ бол бас нэг төрлийн зовлон. Гэхдээ бид юунд ч хяналт тавьж чадахгүй цас орохыг хэзээ ч зогсоож чадахгүй ойлгож байна уу цас мөс хүйтэн шуурга гэх зэрэг зүйлсийг бүгдийг нь зогсоож чадахгүй үүнийг adhidaivika зовлон гэнэ ухаан болон биеийн зүгээс учруулах зовлонг adhyātmika гэдэг бас өөр нэг төрлийн зовлон байдаг энэ өөр амьд бодгалиудаас ирэх adhibhautika миний дайснууд амьтад өт хорхой гэх зэрэг маш олон энэ 3 төрлийн зовлон ямагт байдаг ямагт .. бас .. бид энэ бүх зовлонгуудыг ердөө ч хүсдэггүй энэ асуулт тулгарах үед... Одоо Аржуна ухамсартайгаар асууж байна тулаан болж байна миний үүрэг бол тулалдах гэхдээ хамаатан садангууд байгаа тул надад хэцүү байна тэр үүнийг мэдэрч байв хүн өөрийгөө зовж байна гэдэг ухаарахгүй л бол, гэхдээ бид зовсоор л байна энэ асуулт... ийм хүн нь номын багшид хандах хэрэгтэй ухамсартай болох үедээ харж байна уу? хүн амьтан шиг байх тусмаа өөрийгөө зовж байна гэдгээ мэддэггүй тэр мэддэггүй, тоодоггүй эсвэл шийдэлд хүрэхийг хүсдэггүй энд Аржуна ч бас зовж байна, тэр шийдэлд хүрэхийг хүсч байгаа тул номын багшид хандсан харин бид өөрсдийгөө зовж байгаагаа мэдэх аваас бид өөрсдийн зовж буй нөхцөл байдлаасаа сэрнэ зовлон ямагт байдаг. Мартах болон харанхуйд байх зэрэг нь юу ч биш. Зовлон ямагт л байдаг харин хүн өөрийгөө зовж байгаагаа мэдсэн тохиолдолд номын багшид хандах хэрэгтэй яг л Аржунад номын багш хэрэгтэй байгаа шиг ойлгож байна уу? иймээс зовлон байдаг ямар нэгэн өндөр дээр боловсрол хэрэггүй,, бага зэрэг л бодох төдийд би зовохыг хүсэхгүй байхад яагаад зовно вэ? яагаад? ямар нэгэн шийдэл байх л ёстой байгаа гэж үү? гэхдээ шийдэл бий бүхий л судар бичээс Ведийн мэдлэг зэрэг зөвхөн Ведийн мэдлэг ч биш ... одоо. .. яагаад сургуульд явж байна? яагаад коллежид суралцаж байна? яагаад шинжлэх ухаан ч боловрсол авч байгаа вэ? яагаад хуулийн сургуульд сурдаг вэ? энэ бүхэн бүгд зовлонд цэг тавихад зориулагдсан хэрвээ тэнд зовлон байгаагүй бол хэн ч сурахгүй байсан харж байна уу? харин хүн хэрвээ би сурч боловсорвол, эмч хуульч инженер болбол би аз жаргалтай болно гэж боддог аз жаргал дээдийн дээд зорилго сайн ажил төрд алба хашвал би Жаргалтай болно гэж боддог иймээс аз жаргал нь бүхий л хөдөлгөөнд цэг тавигч юм гэхдээ... энэ бүх зовлон нь түр зуурынх юм жинхэнэ зовлон нь, бидний материаллаг оршихуйгаас болж байгаа энэ 3 төрлийн зовлон хүн өөрийгөө зовж байгаагаа ухаарч зовлондоо шийдэл гаргахыг хүсч байвал бурханлаг номын багш хэрэгтэй одоо өөрийн зовлондоо шийдэлд хүрэхийг хүсч байвал зөвөлгөө авах хэрэгтэй одоо өөрийн бүх зовлондоо цэг тавихын тулд ямар хүнд хандах хэрэгтэй вэ? сонголт байх хэрэгтэй хэрвээ чи ямар нэгэн үнэтэй цайтай алт эрдэнэс авахыг хүсээд хүнсний дэлгүүр рүү явбал иймэрхүү мунхаг байвал - хууртсан гэсэн үг юм. Хууртагджээ гэсэн үг. Ядаж л үнэд эдлэлийн дэлгүүрт очих хэрэгтэй. Үнэт эдлэлийн дэлгүүр, харж байна уу? Ийм л мэдлэгтэй болох хэрэгтэй