Τρώμε. Όλοι τρώνε. Κι εμείς τρώμε. Η διαφορά είναι ανάμεσα σε αυτόν που τρώει για να ικανοποιήσει τις αισθήσεις του και σε αυτόν που τρώει για να ευχαριστήσει τον Κρίσνα. Αυτή είναι η διαφορά. Έτσι εάν απλώς παραδεχτείς με την φράση 'Αγαπημένε μου Κύριε...'. Όπως ένας γιος εάν παραδεχτεί τα οφέλη που προέρχονται από τον πατέρα, πόσο ευχαριστημένο θα κάνει τον πατέρα του. 'Ω! αυτός ο γιος είναι τόσο καλός.' Ο πατέρας παρέχει τα πάντα, αλλά εάν ο γιος πει 'Αγαπημένε μου πατέρα, είσαι τόσο ευγενικός μαζί μου που μου παρέχεις τόσα όμορφα πράγματα. Σε ευχαριστώ' θα κάνει τον πατέρα πολύ ευχαριστημένο. Ο πατέρας δεν θέλει αυτό το ευχαριστώ, αλλά είναι φυσικό. Ο πατέρας δεν νοιάζεται για τα ευχαριστώ. Το καθήκον του είναι να παρέχει. Εάν ο γιος όμως νιώθει ευγνώμων για τα οφέλη που λαμβάνει από τον πατέρα του, τότε ο πατέρας είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος. Με τον ίδιο τρόπο, ο Θεός είναι ο πατέρας. Εκείνος μας παρέχει τα πάντα".
|