MR/Prabhupada 0035 - या शरीरात दोन जीव आहेत

Revision as of 17:52, 1 October 2020 by Elad (talk | contribs) (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,15}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Lecture on BG 2.1-11 -- Johannesburg, October 17, 1975

आता, कृष्णाने गुरुची जागा घेतली, आणि त्याने सूचना देणे सुरू केले. तं उवाच हृषीकेश:. हृषीकेश......, कृष्णाचे दुसरे नाव ऋषिकेश आहे ऋषिकेश म्हणजे ऋतिक प्रतीक. ऋतिक म्हणजे इंद्रियां. ईश म्हणजे स्वामी . म्हणूनच कृष्ण आपल्या विचारांच्या स्वरूपात आहेत. गीताच्या तेराव्या अध्यायात हे स्पष्ट केले आहे, की,

क्षेत्र ज्ञं चापि मां विद्धि सर्व क्षेत्रेषु भारत (भ गी १३।३) ।

या शरीरात, दोन जीवित घटक आहेत. एक मी आहे, जीवात्मा, आत्मा, आणि दुसरे, परमात्मा श्रीकृष्ण हैं

ईश्वर: सर्वभूतानां हृद्देशे अर्जुन तिष्ठति (भ गी १८।६१) ।

तर वास्तव में मालिक परमात्मा हैं मला याचा वापर करण्याची संधी दिली आहे, म्हणून माझे संवेदना, माझ्या भावनांना तर म्हणतात, हे माझे संवेदना नाहीत मी माझा हात तयार केला नाही.

हा दैवी गुणधर्म असलेल्या ईश्वराने किंवा कृष्णाने बनवलेला हात, आणि मला माझ्या उद्देशासाठी वापरण्यासाठी, माझ्या खाण्याकरिता वापरण्यासाठी हात दिला जातो, माझे गोळा करणं. पण प्रत्यक्षात माझा हात नाही. अन्यथा, जेव्हा हा हात अर्धांगवायू असतो, तेव्हा मी "माझा हात" म्हणतो आहे - मी याचा वापर करू शकत नाही कारण स्वार्थी व्यक्तीची शक्ती काढून घेतली जाते. एका घरामध्ये, भाडेतत्वावर भाड्याने, आपण जिवंत आहात. जर घराचा मालक, घरमालक, तुम्ही बाहेर काढता, तर तुम्ही तिथे राहू शकत नाही. आपण ते वापरू शकत नाही. त्याचप्रमाणे, आपण या शरीराचा वापर करू शकता, जोपर्यंत शरीर, ऋषिकेशचे खरे मालक मला येथे राहू देण्यास परवानगी देतो. म्हणून कृष्णाचे नाव ऋषिकेश आहे.

आणि ह्या कृष्ण चेतनेचा अर्थ आहे की आपण काठापासून भावनांना स्वीकारले आहे. ते कृष्णसाठी वापरले पाहिजे कृष्णासाठी ते वापरण्याऐवजी, आपण आपल्या अर्थपूर्ण आनंदासाठी ते वापरत आहोत. ही आयुष्याची दुःखी स्थिती आहे ज्याप्रमाणे आपण ज्या ठिकाणी भाडे भरण्याची गरज आहे त्या ठिकाणी आपण राहत आहात, परंतु आपण भाडे दिले नाही तर - आपण असे समजता की ते आपली संपत्ती आहे - नंतर समस्या आहे. त्याचप्रमाणे, हशिषेश म्हणजे वास्तविक मालक होय.. मला ही मालमत्ता दिली गेली आहे. त्या भगवद् गीतामध्ये म्हटले आहे.

ईश्वर: सर्व भूतानां
ह्रद्देशे अर्जुन तिष्ठति
भ्रामयन् सर्व भूतानि
यन्त्रारूढानि मायया:(भ गी १८।६१)

यंत्र: ही एक मशीन आहे. हे यंत्र कृष्णाने मला दिले आहे कारण मी इच्छित होते की "जर मला एखाद्या मानवी शरीरासारखी मशीन मिळाली तर मी याप्रमाणे आनंद घेऊ शकेन." म्हणून कृष्णा तुमची इच्छा पूर्ण करते: "ठीक आहे." आणि मला वाटतं "जर मी मला एक मशीन मिळू शकेल ज्यामध्ये मी थेट इतर प्राण्यांचे रक्त सोडू शकतो" कृष्णा म्हणतो, "ठीक आहे, तुम्ही वाघांचे शरीर घेता आणि त्याचा वापर करा." तर हे चालू आहे.

म्हणून त्याचे नाव ऋषिकेश आहे आणि जेव्हा आपण व्यवस्थित समजतो की "मी या शरीराचा मालक नाही. कृष्ण हा शरीराचा मालक आहे. मला एक विशिष्ट प्रकारचे शरीर हवे जेणेकरुन ते माझ्या अर्थपूर्ण तृप्तीसाठी वापरायचे होते. त्याने हे दिले आणि मी आनंदी नाही. म्हणून मी मालकाने या यंत्राचा वापर कसा करायचा ते मी शिकू शकेन, "याला भक्ती म्हणतात. हृषीकेण हृषीकेश-सेवनं भक्तिर् उच्यते (सी सी १९।१७०)

जेव्हा हे संवेदना - कारण कृष्ण हा संवेदनांचा मालक आहे - तो या शरीराचा मालक आहे - म्हणून जेव्हा हे शरीर कृष्णांच्या सेवांसाठी वापरता येईल, तेव्हा ते आपली जीवनाची पूर्णता असते.