"In deze materiële wereld maken we zoveel plannen voor permanente vestiging, maar helaas zien we precies het tegenovergestelde resultaat. Dat is in onze ervaring. Er is een heel mooi lied gezongen door een Vaiṣṇava-dichter. Hij zegt, sukhere lagiya e baro bhaginu anale puria gelā: "Ik heb dit huis gebouwd om gelukkig te leven. Helaas is het in brand gestoken, dus alles is gedaan." Dat is gaande. In de materiële wereld maken we zoveel plannen om heel comfortabel, vredig en eeuwig te leven - maar dat is niet mogelijk. Mensen begrijpen het niet. Ze zien, ervaren vanuit śāstra; uit de geschrifte krijgen we instructies dat niets onvergankelijk is. Alles is vergankelijk in de materiële wereld. En we zien eigenlijk ook dat bederfelijke agenten altijd klaarstaan."
|