OR/Prabhupada 1046 - ସ୍ଥିର କର ଏକ ଶରୀର ପାଇବେ କି ନାହିଁ ଯାହା କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହ ନୃତ୍ୟ କଥା ଏବଂ ଖେଳିବାରେ ସକ୍ଷମ ହେବ

Revision as of 18:29, 23 April 2021 by Premarupa (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Oriya Pages with Videos Category:Oriya Pages - 207 Live Videos Category:Prabhupada 1046 - in all Languages Category:OR...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


750712 - Lecture SB 06.01.26-27 - Philadelphia

ନିତାଇ: "ଅଜାମିଳ ଏହିପରି ଭାବରେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ସହିତ ଆସକ୍ତ ହୋଇ ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କଲାବେଳେ ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟ ଆସିଗଲା । ସେତେବେଳେ ସେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଚିନ୍ତା ନକରି ନିଜ ପୁଅ ବିଷୟରେ ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲେ।"

ପ୍ରଭୁପାଦ:

ସ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନୋ ଽଜ୍ଞୋ
ମୃତ୍ୟୁ-କାଳ ଉପସ୍ଥିତେ
ମତିଂ ଚକାର ତନୟେ
ଵାଲେ ନାରାୟଣାହବଏ
(ଭା. ୬.୧.୨୭)

ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମସ୍ତେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅବସ୍ଥାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଏହା ହେଉଛି ଭୌତିକ ଜୀବନ । ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଚେତନାରେ ଅବସ୍ଥିତ, ତୁମେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଚେତନାରେ ଅବସ୍ଥିତ - ସମସ୍ତେ । ପ୍ରକୃତିର ଧାରା ଅନୁଯାୟୀ, ଆମେ ଭିନ୍ନ ଜୀବନ ଚେତନା ଏବଂ ଭିନ୍ନ ଧାରଣା ପାଇଛୁ । ଏହାକୁ ଭୌତିକ ଜୀବନ କୁହାଯାଏ । ଆମେ ସମସ୍ତେ, ଆମେ ଏଠାରେ ବସିଛୁ, ଆମର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ଭିନ୍ନ ଚେତନା ଅଛି । ସାଧାରଣତଃ, ଏହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଭୌତିକ ଜୀବନର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ସମସ୍ତେ ଯୋଜନା କରୁଛନ୍ତି, "ମୁଁ ଏହିପରି ବଞ୍ଚିବି। ମୁଁ ଏହିପରି ଟଙ୍କା ହାସଲ କରିବି । ମୁଁ ଏହିପରି ଉପଭୋଗ କରିବି। "ସମସ୍ତଙ୍କର ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଅଛି ।


ତେଣୁ ଅଜାମିଳଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଥିଲା । ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ କ'ଣ ଥିଲା? ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଥିଲା, ଯେହେତୁ ସେ ତାଙ୍କ ସାନ ପିଲା ସହିତ ବହୁତ ଜଡିତ ଥିଲେ, ଏବଂ ପୁରା ଧ୍ୟାନ ସେଠାରେ ଥିଲା, ପିଲାଟି କିପରି ଗତି କରୁଛି, ପିଲାଟି କିପରି ଖାଉଛି, ପିଲାଟି କିପରି କହୁଛି, ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ସେ ଡାକୁଥିଲେ, ସେ ଖାଇବାକୁ ଦେଉଥିଲେ, ତେଣୁ ତାଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମନ ଶିଶୁର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ସହିତ ଜଡିତ ଥିଲା । ପୂର୍ବ ଶ୍ଳୋକରେ ଆମେ ଆଗରୁ ଆଲୋଚନା କରିସାରିଛୁ:

ଭୁଞ୍ଜାନଃ ପ୍ରପିବନ ଖାଦନ
ବାଳକଂ ସ୍ନେହ-ୟନ୍ତ୍ରିତଃ
ଭୋଜୟନ ପାୟୟନ ମୂଢ଼ୋ
ନ ବେଦାଗତଂ ଅନ୍ତକଂ
(ଭା. ୬.୧.୨୬)

କେବଳ ଅଜାମିଳ ନୁହେଁ, ସମସ୍ତେ, ସେମାନେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପ୍ରକାରର ଚେତନାରେ ଅବଶୋଷିତ । ଏବଂ ଏହାର କାରଣ କ'ଣ? ଚେତନା କିପରି ବିକାଶ ହୁଏ? କୁହାଯାଏ, ସ୍ନେହ-ୟନ୍ତ୍ରିତଃ । ସ୍ନେହ ଅର୍ଥ ଅନୁରାଗ । "ଦ୍ୱାରା ... ମେସିନ୍ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ଯାହାକୁ ସ୍ନେହ କୁହାଯାଏ ।" ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ଏହି ମେସିନ୍ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୁଅନ୍ତି । ଏହି ମେସିନ୍ ... ଏହି ଶରୀର ଏକ ମେସିନ୍ । ଏବଂ ଏହା ପ୍ରକୃତି ଦ୍ୱାରା କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଉଛି । ଏବଂ ପରମପୁରୁଷଙ୍କଠାରୁ ମାର୍ଗ ଆସୁଛି । ଆମେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଉପାୟରେ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲୁ, ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପ୍ରକାରର ଶରୀର, ଯନ୍ତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ଯେପରି ତୁମେ ମୋଟରକାରର ଭିନ୍ନ ମେକ୍ ପାଇଛ । ଆପଣ ଚାହାଁନ୍ତି... କେହି କେହି ଚାହାଁନ୍ତି, "ମୁଁ ବୁଇକ୍ କାର୍ ଚାହୁଁଛି" । କେହି କେହି କୁହନ୍ତି, "ମୁଁ ଚେଭ୍ରୋଲେଟ୍ ଚାହୁଁଛି," କିଛି, "ଫୋର୍ଡ" । ସେମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ । ସେହିଭଳି, ଆମ ଶରୀର ମଧ୍ୟ ସେହିଭଳି । କେହି କେହି ଫୋର୍ଡ, କେହି କେହି ଚେଭ୍ରୋଲେଟ୍, କେହି କେହି ବୁଇକ୍, ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଇଛନ୍ତି, "ତୁମେ ଏହି ପ୍ରକାର କାର, କିମ୍ବା ଶରୀର ଚାହୁଁଥିଲ। ତୁମେ ବସି ଉପଭୋଗ କର।" ଏହା ହେଉଛି ଆମର ଭୌତିକ ସ୍ଥିତି ।


ଈଶ୍ୱରଃ ସର୍ବଭୂତାନାଂ ହୃଦ୍ଦେଶେଽର୍ଜୁନ ତିଷ୍ଠତି (ଭ.ଗୀ. ୧୮.୬୧) । ଆମେ ଭୁଲିଯାଉ । ଶରୀର ବଦଳାଇବା ପରେ, ଆମେ ଭୁଲିଯାଉ, ମୁଁ କଣ ଇଚ୍ଛା କରିଥିଲି ଏବଂ ମୁଁ କାହିଁକି ଏହି ପ୍ରକାର ଶରୀର ପାଇଲି । କିନ୍ତୁ କୃଷ୍ଣ, ସେ ତୁମ ହୃଦୟରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସେ ଭୁଲି ନାହାଁନ୍ତି। ସେ ତୁମକୁ ଦିଅନ୍ତି । ୟେ ୟଥା ମାଂ ପ୍ରପଦ୍ୟନ୍ତେ (ଭ.ଗୀ. ୪.୧୧)। ତୁମେ ଏହି ପ୍ରକାରର ଶରୀର ଚାହୁଁଥିଲ: ତୁମେ ପାଇବ । କୃଷ୍ଣ ବହୁତ ଦୟାଳୁ । ଯଦି କେହି ଶରୀର ଚାହାଁନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସେ ସବୁକିଛି ଖାଇ ପାରିବେ, ତେଣୁ କୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କୁ ଘୁଷୁରୀର ଶରୀର ଦେଇଥାଏ, ତେଣୁ ଏହା ମଳ ମଧ୍ୟ ଖାଇପାରେ । ଏବଂ ଯଦି କେହି ଏକ ଶରୀର ଚାହୁଁଥିଲେ ଯେ “ମୁଁ କୃଷ୍ଣ ସହିତ ନାଚିବି,” ତେବେ ସେ ସେହି ଶରୀର ପାଇବେ । ବର୍ତ୍ତମାନ, ଆପଣ ଏକ ଶରୀର ପାଇବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ତାହା ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଯାହାକି କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ ନାଚିବାକୁ, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ ଖେଳିବାକୁ ସମର୍ଥ ହେବ । ଆପଣ ଏହାକୁ ପାଇପାରିବେ । ଏବଂ ଯଦି ତୁମେ ଏକ ଶରୀର ଚାହୁଁଛ କିପରି ମଳ, ପରିସ୍ରା ଖାଇବ, ତୁମେ ତାହା ପାଇବ ।