OR/Prabhupada 1051 - ମୋର କିଛି ସାମର୍ଥ୍ୟ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହା ନେଲି, ମୋ ଗୁରୁଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ, ମୋ ଜୀବନର ସବୁକିଛି ଭାବରେ
750712 - Lecture SB 06.01.26-27 - Philadelphia
ପ୍ରଭୁପାଦ: ତୁମେ ପ୍ରତିଦିନ ଗୀତ ଗାଉ ନାହଁ କି? କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଏହାର ଅର୍ଥ ବୁଝ କି? ନା ତୁମେ କେବଳ ଗୀତ ଗାଉଛ? ଏହାର ଅର୍ଥ କ’ଣ? କିଏ ବୁଝାଇବ? ହୁଁ? କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ? ହଁ, ଏହାର ଅର୍ଥ କ’ଣ?
ଭକ୍ତ: "ମୋର ଏକମାତ୍ର ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କ ମୁଖରୁ ଆସୁଥିବା ଶବ୍ଦ ଦ୍ୱାରା ମୋର ମନ ଶୁଦ୍ଧ ହେଉ। ମୋର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ।
ପ୍ରଭୁପାଦ: ହଁ। ଏହା ହେଉଛି ଆଦେଶ। ଗୁରୁ-ମୁଖ-ପଦ୍ମ-ବାକ୍ୟ, ଚିତ୍ତେତେ କୋରିବୋ ଐକ୍ୟ । ବର୍ତ୍ତମାନ, ଚିତ୍ତ ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଚେତନା, କିମ୍ବା ହୃଦୟ । "ମୁଁ କେବଳ ଏହା କରିବି, ବାସ । ମୋର ଗୁରୁ ମହାରାଜା ମୋତେ କହିଥିଲେ; ମୁଁ ଏହା କରିବି। " ଚିତ୍ତେତେ କୋରିୟା ଐକ୍ୟ, ଆର୍ ନା କୋରିହୋ ମନେ ଆଶା । ତେଣୁ ଏହା ମୋର ଗର୍ବ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ କହିପାରେ, ତୁମର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଇଁ ମୁଁ ଏହା କରିଥିଲି । ତେଣୁ ମୋର ସମସ୍ତ ଗୁରୁଭାଇଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ତୁମେ ଯାହା କିଛି ସାମାନ୍ୟ ସଫଳତା ଦେଖୁଛ, ଏହା ଏହି କାରଣରୁ । ମୋର କୌଣସି ସାମର୍ଥ୍ୟ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କଲି, ମୋର ଗୁରୁଙ୍କ ବାକ୍ୟ, ମୋ ଜୀବନର ସବୁକିଛି ଭାବରେ । ଏହା ସତ୍ୟ ଅଟେ । ଗୁରୁ-ମୁଖ-ପଦ୍ମ-ବାକ୍ୟ, ଚିତ୍ତେତେ କୋରିୟା ଐକ୍ୟ, ସମସ୍ତେ ତାହା କରିବା ଉଚିତ୍ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ଯୋଗ, ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ସମାପ୍ତ । କୌଣସି ଯୋଗ, ପରିବର୍ତ୍ତନ ନାହିଁ । ତୁମେ ଗୁରୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବାକୁ ପଡିବ - ଗୁରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ଭଗବାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକ, କୃଷ୍ଣଙ୍କର ତାଙ୍କୁ କିପରି ସେବା କରିବେ ତାହା ତାଙ୍କ ବାକ୍ୟରୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତୁ । ତା’ପରେ ତୁମେ ସଫଳ ହେବ । ଯଦି ତୁମେ ମନଗଢ଼ଣ କର, "ମୁଁ ମୋର ଗୁରୁ ଅପେକ୍ଷା ବହୁତ ବୁଦ୍ଧିମାନ, ଏବଂ ମୁଁ ଯୋଗ କିମ୍ବା ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିପାରିବି, "ତାପରେ ତୁମେ ସମାପ୍ତ । ତେଣୁ ତାହା ହିଁ ଏକମାତ୍ର । ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ, ଆଗକୁ ଗୀତ ଗାଅ ।
ଭକ୍ତ: ଶ୍ରୀ-ଗୁରୁ-ଚରଣେ ରତି, ଏଇ ସେ ଉତ୍ତମ-ଗତି। ଭକ୍ତ: ଜୟ ପ୍ରଭୁପାଦ ।
ପ୍ରଭୁପାଦ: ଶ୍ରୀ-ଗୁରୁ-ଚରଣେ ରତି, ଏଇ ସେ ଉତ୍ତମ-ଗତି । ଯଦି ତୁମେ ପ୍ରକୃତ ଅଗ୍ରଗତି କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ, ତେବେ ତୁମେ ଗୁରୁଙ୍କ ପାଦ ପଦ୍ମରେ ଦୃଢ଼ଭାବରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ତା’ପରେ?
ଭକ୍ତ: ଯେ ପ୍ରସାଦେ ପୂରେ ସର୍ବ ଆଶା। ପ୍ରଭାସ: ଯେ ପ୍ରସାଦେ ପୂରେ ସର୍ବ ଆଶା। ୟସ୍ୟ ପ୍ରସାଦାତ... ସମଗ୍ର ବୈଷ୍ଣବ ଦର୍ଶନରେ ଏହା ହେଉଛି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ । ତେଣୁ ଯଦି ଆମେ ତାହା ନକରିବା, ଆମେ ମୂଢ଼ ରହିଥାଉ, ଏବଂ ଏହାକୁ ଏହି ଅଜାମିଳ ଉପାଖ୍ୟାନରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ତେଣୁ ଆଜି ଆମେ ଏହି ଶ୍ଳୋକଟି ପଢୁଛୁ, ସ ଏବଂ ବର୍ତମାନଃ ଅଜ୍ଞଃ (ଭା. ୬.୧.୨୭)। ପୁନର୍ବାର ସେ କୁହନ୍ତି । ପୁନର୍ବାର ବ୍ୟାସଦେବ କୁହନ୍ତି । ଯେ "ଏହି ମୂର୍ଖ ସେଠାରେ ଅବସ୍ଥିତ ଥିଲା ..., ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ନାରାୟଣ ସେବାରେ ତଲ୍ଲୀନ ହୋଇଥିଲା।" ସେ ଜାଣି ନଥିଲେ, "ଏହି ନିରର୍ଥକ ନାରାୟଣ କଣ?" ସେ ତାଙ୍କ ପୁଅକୁ ଜାଣିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ନାରାୟଣ ଏତେ ଦୟାଳୁ ଯେହେତୁ ସେ ନିଜ ପୁଅକୁ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ଡାକୁଥିଲା, "ନାରାୟଣ, ଦୟାକରି ଏଠାକୁ ଆସ । ନାରାୟଣ, ଦୟାକରି ଏହାକୁ ନିଅ ।" ତେଣୁ କୃଷ୍ଣ ନେଉଥିଲେ ଯେ ସେ "ନାରାୟଣ ଜପ କରୁଛନ୍ତି।" କୃଷ୍ଣ ଏତେ ଦୟାଳୁ । ସେ କଦାପି କହି ନଥିଲେ ଯେ "ମୁଁ ନାରାୟଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଉଛି।" ସେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଚାହୁଁଥିଲେ, କାରଣ ସେ ସ୍ନେହଶୀଳ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ନାରାୟଣଙ୍କ ପବିତ୍ର ନାମ ଜପ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ। ଏହା ହେଉଛି ତାଙ୍କର ଭାଗ୍ୟ । ତେଣୁ, ଏହା ଅନୁଯାୟୀ, ଆମେ ନାମ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରୁ । କାହିଁକି? କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାମ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସେବକ ହେବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ତେଣୁ ଉପେନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ପରି । ଉପେନ୍ଦ୍ର ଅର୍ଥ ବାମନଦେବ । ତେଣୁ ଯଦି ଆପଣ “ଉପେନ୍ଦ୍ର, ଉପେନ୍ଦ୍ର” କିମ୍ବା ସମାନ ଭାବରେ ଡାକନ୍ତି, ତେବେ ସେହି ନାମକୁ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଏ । ତେଣୁ ତାହା ପରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯିବ ।
ତେଣୁ ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଛି... ପ୍ରଥମ ପଦରେ ଏହା ମୂଢ଼ କୁହାଯାଏ, ଏବଂ ଦ୍ୱିତୀୟ ପଦରେ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ, ସ ଏବଂ ବର୍ତମାନଃ ଅଜ୍ଞଃ (ଭା. ୬.୧.୨୭) । ଅଜ୍ଞ ଅର୍ଥ ମୂର୍ଖ । ମୂଢ଼ ଅର୍ଥ ମୂର୍ଖ । ଅଜ୍ଞ ଅର୍ଥ ମୂର୍ଖ, ଅଜ୍ଞାନୀ, ଯାହାର ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ । ଜ୍ଞ ଅର୍ଥାତ୍ ଯାହାର ଜ୍ଞାନ ଅଛି । ଅଜ୍ଞାନ ଅର୍ଥ ଯାହାର ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ । ମୃତ୍ୟ କାଳ ଉପସ୍ଥିତେ । ତେଣୁ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ ସମସ୍ତେ, ସେ ମୂଢ, ଅଜ୍ଞ । ସେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ "ମୋତେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଭେଟିବାକୁ ପଡିବ । ଯେତେବେଳେ ସବୁକିଛି ସମାପ୍ତ ହେବ, ମୋର ସମସ୍ତ ଯୋଜନା, ମୋର ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତି, ସବୁକିଛି ସମାପ୍ତ ହେବ। ” ସେ ତାହା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ । ସେ ଏହା ଜାଣନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ ଏହି ଜିନିଷଗୁଡିକ ପାଳନ କରିବାକୁ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ମୂଢ ଏବଂ ଅଜ୍ଞ । ତା’ପରେ, ମୃତ୍ୟୁ ଆସିଥିବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ମତିମ ଚକାର ତନୟେ ବାଳେ ନାରାୟଣାହବଏ ସେ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି, "ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ମରୁଛି; ମୃତ୍ୟୁ ପାଖେଇ ଆସୁଛି।" ତଥାପି, ସେ ସେହି ପିଲା ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ୟଂ ୟଂ ବାପି ସ୍ମରନ୍ ଭାବଂ ତ୍ୟଜତ୍ୟନ୍ତେ କଲେବରମ୍ (ଭ.ଗୀ. ୮.୬) । ତାଙ୍କର ଏକ ସନ୍ତାନ ଥିଲା, ତାଙ୍କର ନାମ ନାରାୟଣ । ବର୍ତ୍ତମାନ ତାଙ୍କର ସ୍ଥିତି ଅଲଗା ଅଟେ। କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ ସମାନ ଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ, ମୋ କୁକୁର ପ୍ରତି ସମାନ ସ୍ନେହ, ତେବେ ମୋର ସ୍ଥିତି କ’ଣ? କିମ୍ବା କିଛି । ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ, ମୁଁ ମୋର କୁକୁର ବିଷୟରେ ଭାବିବି, ଏବଂ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଏକ କୁକୁର କିମ୍ବା କୁକୁର ପରି ଶରୀର ପାଇବି । ଏହା ପ୍ରକୃତିର ନିୟମ । ୟଂ ୟଂ ବାପି ସ୍ମରନ୍ ଭାବଂ ତ୍ୟଜତ୍ୟନ୍ତେ କଲେବରମ୍ । ସେହି ସମୟରେ ... ପରୀକ୍ଷା ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ହେବ, ଆପଣ କେଉଁ ପ୍ରକାର ଶରୀର ପାଇବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ ୟଂ ୟଂ ବାପି ସ୍ମରନ୍ ଭାବଂ । ... ଯେପରି ସେ ନିଜ ପୁଅ ପ୍ରତି ବହୁତ ସ୍ନେହଶୀଳ । ସେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି । ସେହିଭଳି, ଯଦି ତୁମେ ତୁମର କୁକୁର କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କିଛି ପ୍ରତି ବହୁତ ସ୍ନେହ, ତେବେ ତୁମେ ସେହି ସମୟରେ ଭାବିବ । ତେଣୁ ହରେ କୃଷ୍ଣ ଅଭ୍ୟାସ କର, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ତୁମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭାବି ପାରିବ ଏବଂ ତୁମର ଜୀବନ ସଫଳ ହେବ ।
ଆପଣଙ୍କୁ ଅନେକ ଧନ୍ୟବାଦ।
ଭକ୍ତ: ଜୟ ପ୍ରଭୁପାଦ ।