| "Dus dit proces van Kṛṣṇa-bewustzijn is zo mooi dat svalpam apy asya dharmasya, zelfs in de loop van tijd uitgevoerd... Omdat het proces is dat we mensen opleiden om te oefenen Hare Kṛṣṇa te chanten, dus, chant Hare Kṛṣṇa vooral op het moment van de dood, als we deze heilige naam van God kunnen chanten, Hare Kṛṣṇa, dan is ons leven succesvol. Dus, tenzij we oefenen, hoe zal het dan mogelijk zijn om te chanten op het moment van overlijden? Omdat op het moment van overlijden het hele systeem , anatomisch-fysiologisch systeem, verstoord raakt, in verbijstering, in coma, in bewusteloosheid. Maar toch, als men heeft geoefend, is er de mogelijkheid om de heilige naam van de Heer, Hare Kṛṣṇa, Nārāyaṇa, te chanten. Dan is dat het succes van het leven. In het Bengaals is er een spreekwoord, bhajana kara sādhana kara mūrti jānle haya (?), Dat "wat je ook uitvoert als een bhajana, sādhana, dat is in orde, maar het zal worden getest op het moment van je dood. "Het zal een test zijn."
|
