ES/CC Adi 4.66
TEXTO 66
- sattvaṁ viśuddhaṁ vasudeva-śabditaṁ
- yad īyate tatra pumān apāvṛtaḥ
- sattve ca tasmin bhagavān vāsudevo
- hy adhokṣajo me manasā vidhīyate
PALABRA POR PALABRA
sattvam — existencia; viśuddham — pura; vasudeva-śabditam — llamada vasudeva; yat — de la cual; īyate — aparece; tatra — en esa; pumān — la Suprema Personalidad de Dios; apāvṛtaḥ — sin cubierta alguna; sattve — en bondad; ca — y; tasmin — esa; bhagavān — la Suprema Personalidad de Dios; vāsudevaḥ — Vāsudeva; hi — ciertamente; adhokṣajaḥ — que está más allá de los sentidos; me — mi; manasā— por la mente; vidhīyate — se logra.
TRADUCCIÓN
«La condición de la bondad pura [śuddha-sattva] en la que la Suprema Personalidad de Dios aparece sin cubierta alguna, se llama vasudeva. En ese estado puro, el Dios Supremo, que está más allá de los sentidos materiales y al que se conoce como Vāsudeva, es percibido por mi mente».
SIGNIFICADO
Este verso del Śrīmad-Bhāgavatam (4.3.23), el cual fue pronunciado por Śiva cuando condenó a Dakṣa, el padre de Satī, por oponerse a Viṣṇu, confirma, sin duda alguna, que Śrī Kṛṣṇa, Su nombre, Su fama, Sus cualidades y todo lo que se refiere a Sus enseres, existen en la sandhinī-śakti de la potencia interna del Señor.