TH/Prabhupada 0006 - ทุกคนคือพระเจ้า - สวรรค์ของคนโง่
Lecture on SB 1.15.49 -- Los Angeles, December 26, 1973
ทุกคนภูมิใจในตัวเองเกินไป, ว่า "ฉันรู้ ฉันรู้ทุกอย่าง ฉะนั้นจึงไม่มีความจำเป็นที่จะไปหากูรูคนหนึ่ง นี่คือวิธีการที่จะเข้าใกล้กูรูคนหนึ่ง, พระอาจารย์ทิพย์ ยอมจำนนว่า "ฉันรู้สิ่งที่เป็นขยะจำนวนมากมายที่ไร้ประโยชน์ ตอนนี้กรุณาสอนฉัน" นี้เรียกว่า การยอมทำตาม เช่นเดียวกับที่อารจุนะกล่าว่า ศิษยัส เท ฮัมชาดิ มัม พระพันนัม (BG 2.7) เมื่อมีข้อคิดเห็นที่แสดงออกมาก่อนหน้านี้ ระหว่างอารจุนะ และ คริชณะ และเมื่อภารกิจก่อนหน้านี้แก้ปัญหาไม่ได้, เมื่อนั้นอารจุนะยอมทำตามคริชณะ "คริชณะที่รักของข้าพเจ้า, ตอนนี้พวกเรากำลังพูดเหมือนดั่งเพื่อนๆกัน จะไม่มีการพูดอย่างเพื่อนแล้ว ข้าพเจ้ายอมรับพระองค์ เหมือนดั่งพระอาจารย์ทิพย์ของข้าพเจ้า กรุณาใจดีสอนข้าพเจ้าว่าอะไรคือหน้าที่ของข้าพเจ้า นั่นคือ ภัควัต-คีตา ดังนั้นคนผู้หนึ่งจะต้องเรียนรู้ ทัด-วิจยานารทัม สะ กูรูม เอวะ อะบฮิกะเชท (มย. 1.2.12) นี่ืคือคำสอนตักเตือนของพระเวท, ว่าอะไรคือคุณค่าของชีวิต? มันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร? พวกเรากำลังกลับชาติมาเกิดจากร่างกายหนึ่งไปอีกร่างกายหนึ่งได้อย่างไร? ฉันคืออะไร? ฉันคือร่างกายนี้ หรือ คืออะไรบางอย่างที่เหนือร่างกายนี้? สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ต้องสืบหาความจริง นั่นคือชีวิตมนุษย์ อะทะโท บระฮมะ จิจยาสะ การสอบถามรายละเอียดนี้ควรทำ ดังนั้นในคาลี-ยูกะ (ยุคกาลี), ปราศจากความรู้ใดๆ, ปราศจากการสอบถามใดๆ, ปราศจากกูรูใดๆ, ปราศจากหนังสือใดๆ, ทุกคนคือพระเจ้า นั้นแหล่ะคือทั้งหมด นี้กำลังดำเนินไป, สวรรค์ของคนโง่ ดังนั้นนี้จะไม่ได้ช่วย ที่นี่, เกี่ยวกับวิดูระ...ท่านก็เหมือนกัน....
- viduro 'pi parityajya
- prabhāse deham ātmanaḥ
- kṛṣṇāveśena tac-cittaḥ
- pitṛbhiḥ sva-kṣayaṁ yayau
- (SB 1.15.49)
วิดุโร พิ พะริทยัจยะ พระบาเส เดฮัม อาทมะนะ คริชณาเวเชณะ ทัช-ชิททะ พิทริบฮิ สะวะ-คสะยัม ยะโยว เขา…อาตมาได้กำลังพูดเกี่ยวกับ วิดูระ อยู่ วิดูระ ทรงเป็น ยมราช เมื่อนั้นนักบุญคนหนึ่งได้ถูกนำตัวให้เข้าพบต่อหน้ายมราช เพื่อการถูกทำโทษ เมื่อนั้นนักบุญได้ถามคำถามต่อยมราช ว่านั่น "ข้าพเจ้า…. ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่านั่นข้าพเจ้าได้กระทำผิดใดๆในชีวิตของข้าพเจ้า ทำไมข้าพเจ้าถึงได้ถูกนำมาที่นี่เพื่อการพิพากษา?" ดังนั้นยมราช กล่าวว่านั่น "ท่านจำไม่ได้ ในวัยเด็กของท่าน ท่านได้แทงมดตัวหนึ่งด้วยเข็มทะลุช่องทวารหนัก และเธอก็เสียชีวิต ดังนั้นท่านจะต้องได้รับการลงโทษ" เพียงแค่เห็น ในวัยเด็ก, ในความไม่รู้, เพราะว่าเขาได้กระทำผิดบางอย่างลงไป, เขาจะต้องถูกลงโทษ และพวกเราคืออย่างเต็มอกเต็มใจเลย, ต่อต้านหลักธรรมของศาสนา ว่านั่น "ห้ามฆ่า", พวกเราได้เปิดโรงฆ่าสัตว์เป็นหลายๆ พันแห่ง การให้ทฤษฎีที่เป็นเรื่องไร้สาระนั่นว่า สัตว์ไม่มีดวงวิญญาณ เพียงแค่เห็นความสนุกสนาน และนี่คือกำลังเกิดขึ้น และพวกเราต้องการทำตัวให้อยู่ในความสงบสันติสุข