PL/Prabhupada 0913 - Kryszna nie ma przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości. Dlatego jest wieczny
730420 - Lecture SB 01.08.28 - Los Angeles
Kryszna nie ma przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości. Dlatego jest wieczny. To wyzwolenie jest dla każdego. Samaṁ carantam. Kṛṣṇa nie mówi: "Wy przyjdźcie. Wyzwólcie się." Nie. On zaprasza każdego. Mówi: sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). Mówi do każdego. Nie tylko do Arjuny. Zwraca się do każdego. Bhagavad-gītā nie jest kierowana tylko do Arjuny. Arjuna jest celem. Ale jest to dla każdego, dla wszystkich ludzi. Należy z tego skorzystać. Samaṁ carantam. Kryszna nie jest stronniczy: "Ty zostań..." Tak jak blask słońca. Nie jest stronniczy, "Oto biedak, człowiek niskiej klasy, oto wieprz. Tam nie zaświecę." Nie. Słońce jest jednakowe. Należy z niego skorzystać. Słońce świecie, lecz jeśli zamykasz drzwi, jeśli chcesz siedzieć w ciemności, to twój wybór. Podobnie Kṛṣṇa jest wszędzie i dla każdego. Kṛṣṇa gotów jest cię przyjąć, jeśli tylko się Mu oddasz. Samaṁ carantam. Nie ma ograniczeń. Kṛṣṇa mówi: māṁ hi pārtha vyapāśritya ye 'pi syuḥ pāpa-yonayaḥ (BG 9.32). Ludzie dzielą innych na niską klasę, wyższą klasę. I Kṛṣṇa mówi, "Nawet tak zwana niższa klasa, nie ma znaczenia, jeśli przyjdzie do Mnie, to też kwalifikuje się na powrót do domu, z powrotem do Boga." Samaṁ carantam. Jest On wiecznym czasem. Wszystko dzieje się w czasie. Czas... Nasza kalkulacja czasu to przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. To jest relatywne. Mówiliśmy o tym. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość ma relatywne znaczenie. Dla małego owada przeszłość, teraźniejszość i przyszłość różnią się od mojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. To jest relatywizm. Podobnie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Brahmy różnią się od mojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Lecz Kṛṣṇa nie ma przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Dlatego jest wieczny. My mamy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, ponieważ zmieniamy ciała. Teraz mamy to ciało... Ma swój czas. Urodziło się danego dnia z ojca i matki. Będzie żyło przez jakiś czas. Urośnie. Wyprodukuje dzieci. Zestarzeje się. Potem umrze. Przepadnie, skończy się. Koniec tego ciała. Przyjdzie kolejne. To się skończy. Skończy się historia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości tego ciała. Przyjmiesz kolejne. I znowu rozpoczniesz przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Lecz Kṛṣṇa nie ma przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, ponieważ nie zmienia Swego ciała. Taka jest różnica między nami i Kṛṣṇą. Kṛṣṇa powiedział do Arjuny: "W przeszłości wypowiedziałem Bhagavad-gītę do boga Słońca." Arjuna nie wierzył temu. Arjuna wiedział wszystko, lecz dla naszej edukacji zadał to pytanie: "Kṛṣṇo, jesteśmy rówieśnikami, urodziliśmy się prawie w tym samym czasie. Jak mam uwierzyć, że mówiłeś o tej filozofii do boga Słońca?" Usłyszał odpowiedź: "Mój drogi Arjuno, ty byłeś tam też obecny, ale zapomniałeś o tym. Ja nie zapominam. Taka jest różnica." Dla tych, co zapominają, istnieje przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Lecz ci, co nie zapominają, którzy żyją wiecznie, dla nich nie ma przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Dlatego Kuntī nazywa Kṛṣṇę wiecznym. Manye tvāṁ kālam. A ponieważ jest wieczny, īśānam, jest w pełni kontrolerem. Kuntī mówi: manye, "Myślę..." Na podstawie zachowania Kṛṣṇy rozumiała, że Kṛṣṇa jest wieczny, że jest Najwyższym Kontrolerem. Anādi-nidhanam. Anādi-nidhana... Nie ma początku ani końca. Jest vibhum.