AZ/Prabhupada 0045 - Biliyin Məqsədinə Cneyam Deyilir: Difference between revisions

Latest revision as of 13:22, 8 June 2018

Previous Page - Video 0044

Next Page - Video 0046

Original Vaniquotes page in English

Lecture on BG 13.1-2 -- Paris, August 10, 1973

Prabhupāda: prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva

kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca

etad veditum icchāmi

jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava

(BG 13.1-2)

Təbiəti başa düşmək, bu kosmik təzahürü, təbətin mahiyyətini anlaya bilməsi və öyrədilən biliyin məqsədinin nə olduğuna tamamilə başa düşmək insana xas bir xüsusiyyətdir, "jñeyam". Üç şey var: jñeyam, jñāta ve jñāna . Biliyin məqsədini bilənə jñata deyilir, biliyin məqsədinə jneyam deyilir və şəxsin bunu anlaması prosesinə də jñāna - bilik deyilir. Bilikdən danışdığımızda bu üç şey olmaq məcburiyyətindədir: biliyin məqsədi, öyrənməyə çalışan şəxs və bilginin məqsədinə çatmağı əldə edən proses. Beləliklə, bəziləri... Eyni materialist elm adamları kimi onlar yalnız prakrtiyi tanımağa çalışır. Amma puruşanı tanımırlar. Prakrti keyf alınan, puruşa da keyf alan deməkdir. Əslində keyf alan Krişnadır. Əsl puruşa odur.Bu Arcuna tərəfindən qəbul ediləcək: puruṣaṁ śāśvatam.”Əsl keyf alan sənsən, puruşam.” Keyf alan Krişnadır və bizim hər birimiz –canlı varlıqlar və prakrti, təbiət, hər şey Krişnanın keyf alması üçündür. Bu Krişnanın... Başqa bir puruşa, biz canlı varlıqlar. Biz puruşa deyilik. Biz də prakrtiyiz. Biz keyf alınmaq üçünük. Amma bu maddi vəziyyət içərisində ,puruşa olmaq istəyirik, bu maddi bir şeydir. Əgər bir qadın kişi olmağa çalışdığında bu necə təbii deyilsə, bunun kimi təbii formada keyf alınılacaq olan canlı varlıqlar nə vaxt ki... Çox vaxt bu misalı verdiyimiz kimi, -barmaqlarımız dadlı yemekləri tutur amma keyf alan barmaqlar deyildir. Barmaqlar əsl keyf alan mədəyə kömək edə bilər. Gözəl yeməkləri alıb alıb ağzına qoya bilər və əsl keyf alan mədəyə getdiyi vaxt bütün prakrtilər, bədənin bütün üzvləri məmnun olur. Beləliklə, keyf alan bədənin hər hansı bir hissəsi deyil də mə'dədir. Ezop nağıllarının tərcüməsinin gəldiyi Hitopaniṣad, Hitopadeśadan bir hekayə vardır. Orda, bir hekayə var : udarendriyānām. Udara. Udara- göbək deməkdir və- indriya da duyğular mənasındadır. Udarendriyānāmın hekayəsi. Duyğular, bütün duyğular bir yerə yığılıb demişlər ki : "Biz çalışırıq", (amma niyə acıq?) Ayaq demiş ki, “Mən bütün gün gəzirəm, “ El demiş ki, “Mən bütün gün işləyirəm, bədən nə desə-Sən bura gəl, bu yemeyi al - bişirmək üçün bir şeylər gətirirəm, eyni zamanda yemək də bişirirəm.” Gözlər də demiş ki, “məndə görürəm” Bədənin bütün üzvləri üsyan etmiş. “Bundan sonra yalnız yemək yeyən mədə üçün işləyəməyəcəyik. Biz hamımız işləyirik və bu mədə də yalnız yeyir. O vaxt üsyan edirik. Eyni kapitalist ilə fəhlə kimi. Fəhlə bundan sonra işləmək qutardı –deyə aclıq elan edər. Xülasə, bədənin bütün üzvləri üsyan ediblər və bir neçə gün sonra təkrar görüşdüklərində, aralarında belə danışmışlar: Niyə gücsüzləşirik ? Artıq işləyə bilməyəcəyik. Ayaqlar da demiş ki, mən də gücsüzəm, ellər də. Hamısı gücsüzmüş. Elə isə buna səbəb nə oldu? Səbəbi... O vaxt mədə demiş ki, “Çünki, mən yemək yemirəm. Əgər güclü olmaq istəyirsəniz mənə yeməm üçün yemək verməlisiniz. Yoxsa... Mən keyf alanam. Siz deyilsiniz. Siz mənim keyfim üçün bir şeylər tədarük etməlisiniz. Bu vəzifəniz budur. “ Onlar da başa düşmüş: “Bəli doğurdan da biz keyf ala bilmirik. Bu mümkün deyil.” Həzz mədənin vasitəsiylə olmalıdır. Siz bir rasagulla alın, siz barmaqlar keyf ala bilməzsiniz. Ağzınıza qoyarsınız və mədəyə getdiyi vaxt dərhal enerji gələr. Yalnız barmaqlar həzz almaz, gözlər, eyni zamanda bütün digər üzvlər də məmnuniyyət və güc hiss edər. Bunun kimi əsl keyf alan Krişnadır. Krişna deyir ki:

bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ

sarva-loka-maheśvaram

suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ

jñātvā māṁ śāntim ṛcchati

(BG 5.29)

@@ Line 6: / Line 6: @@
 [[Category:AZ-Quotes - in France]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Azerbaijani|AZ/Prabhupada 0044 - Xidmət, Sahibinin Buyurduğuna Əməl Etmək Deməkdir|0044|AZ/Prabhupada 0046 - Sən Heyvan Olma - Mübarizə Et|0046}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 18: / Line 21: @@
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/730810BG.PAR_clip.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/730810BG.PAR_clip.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 26: / Line 29: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
 Prabhupāda:
+prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
-:prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
 :kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca
 :etad veditum icchāmi
 :jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava
-:([[Vanisource:BG 13.1-2|BG 13.1-2]])
+:([[Vanisource:BG 13.1-2 (1972)|BG 13.1-2]])
-Bu insana ait özel bir imtiyaz, doğayı anlayabilmesi, bu kozmik tezahürü ve doğanın hak sahibini anlayabilmesi, ve bilginin amacının ne olduğuna tamamen aşina olabilir, jñeyam.
+Təbiəti başa düşmək, bu kosmik təzahürü, təbətin mahiyyətini anlaya bilməsi və öyrədilən  biliyin məqsədinin  nə olduğuna tamamilə  başa düşmək insana xas bir xüsusiyyətdir, "jñeyam".
+Üç şey var: jñeyam, jñāta ve jñāna . Biliyin  məqsədini bilənə jñata deyilir, biliyin məqsədinə jneyam deyilir və şəxsin bunu anlaması prosesinə də  jñāna - bilik deyilir. Bilikdən  danışdığımızda bu üç şey olmaq məcburiyyətindədir: biliyin məqsədi, öyrənməyə çalışan şəxs və bilginin məqsədinə çatmağı əldə edən proses.
-Üç şey var, jñeyam, jñāta ve jñāna. Bilginin amacını bilene jñāta denir, ve bilginin amacına da jñeyam denir. Ve kişinin anlayabilmesini sağlayacak sürece de jñāna, bilgi denir. Bilgiden bahseder etmez, üç şey olmak zorundadır: bilginin amacı, bilmeye çalışan kişi ve bilginin amacına erişmeyi sağlayacak süreç.
+Beləliklə, bəziləri... Eyni materialist elm adamları kimi onlar yalnız prakrtiyi tanımağa çalışır. Amma puruşanı tanımırlar. Prakrti keyf alınan, puruşa da keyf alan deməkdir. Əslində keyf alan Krişnadır. Əsl puruşa odur.Bu Arcuna tərəfindən qəbul ediləcək: puruṣaṁ śāśvatam.”Əsl keyf alan sənsən, puruşam.”  Keyf alan Krişnadır və bizim hər birimiz –canlı varlıqlar və prakrti,  təbiət, hər şey Krişnanın keyf alması üçündür.  Bu Krişnanın... Başqa bir  puruşa, biz canlı varlıqlar. Biz puruşa deyilik. Biz də prakrtiyiz. Biz keyf alınmaq üçünük. Amma bu maddi vəziyyət içərisində ,puruşa olmaq istəyirik, bu maddi bir şeydir.  Əgər bir qadın kişi olmağa çalışdığında bu necə təbii deyilsə, bunun kimi təbii formada keyf alınılacaq olan canlı varlıqlar  nə vaxt ki... Çox vaxt bu misalı verdiyimiz kimi, -barmaqlarımız dadlı yemekləri tutur amma keyf alan barmaqlar deyildir. Barmaqlar əsl keyf alan mədəyə kömək edə bilər.  Gözəl yeməkləri alıb alıb ağzına qoya bilər və əsl keyf alan mədəyə getdiyi vaxt bütün prakrtilər, bədənin bütün üzvləri məmnun olur. Beləliklə, keyf alan bədənin hər hansı bir hissəsi deyil də mə'dədir.
+Ezop nağıllarının tərcüməsinin gəldiyi  Hitopaniṣad, Hitopadeśadan  bir hekayə vardır. Orda, bir hekayə var : udarendriyānām. Udara. Udara- göbək deməkdir və- indriya da duyğular mənasındadır. Udarendriyānāmın hekayəsi.  Duyğular, bütün duyğular  bir yerə yığılıb demişlər ki : "Biz çalışırıq", (amma niyə acıq?)
-Dolayısıyla bazıları ... Tıpkı materyalist bilimadamları gibi, onlar yalnızca prakṛtiyi tanımaya çalışıyor. Ama puruṣayı tanımıyorlar. Prakṛti keyif alınan ve puruṣa da keyif alan demektir. Aslında keyif alan Kṛṣṇa'dır. O asıl puruṣadır. Bu Arjuna tarafından kabul edilecek: puruṣaṁ śāśvatam. "Sen asıl keyif alansın, puruṣam." Kṛṣṇa keyif alan ve bizim her birimiz, canlı varlıklar ve prakṛti, doğa, herşey Kṛṣṇa tarafından keyfi çıkarılmak içindir. Bu Kṛṣṇa'nın... Diğer bir puruṣa, biz canlı varlıklar. Biz puruṣa değiliz. Biz de prakṛtiyiz. Biz keyif alınmak içiniz. Ama bu maddi durum içerisinde, puruṣa, keyif alan olmaya çabalıyoruz. Bu da demek oluyor ki ne zaman prakṛti ya da canlı varlıklar, puruşa olmak istiyor, bu maddi bir durum. Eğer bir kadın erkek olmaya uğraşırsa, bu nasıl doğal değilse, benzer şekilde doğası gereği keyif alınacak olan canlı varlıklar ne zaman ki ...
+Ayaq demiş ki, “Mən bütün gün gəzirəm, “ El demiş ki, “Mən bütün gün işləyirəm,  bədən nə desə-Sən  bura gəl, bu yemeyi al - bişirmək üçün bir şeylər gətirirəm,  eyni zamanda yemək də bişirirəm.”  Gözlər də demiş ki, “məndə görürəm”  Bədənin bütün üzvləri üsyan etmiş.  “Bundan sonra yalnız yemək yeyən mədə üçün işləyəməyəcəyik. Biz hamımız işləyirik və bu mədə də yalnız yeyir.  O vaxt üsyan edirik.  Eyni  kapitalist ilə fəhlə kimi. Fəhlə  bundan sonra işləmək qutardı –deyə aclıq elan edər.  Xülasə, bədənin bütün üzvləri üsyan ediblər və bir neçə gün sonra təkrar görüşdüklərində, aralarında belə danışmışlar: Niyə gücsüzləşirik ? Artıq işləyə bilməyəcəyik. Ayaqlar da demiş ki, mən də gücsüzəm, ellər də. Hamısı gücsüzmüş. Elə isə buna səbəb nə oldu?  Səbəbi... O vaxt mədə demiş ki, “Çünki, mən yemək yemirəm.  Əgər güclü olmaq istəyirsəniz  mənə yeməm üçün yemək verməlisiniz. Yoxsa... Mən keyf alanam. Siz deyilsiniz.  Siz mənim keyfim üçün bir şeylər tədarük etməlisiniz.  Bu vəzifəniz budur. “ Onlar da başa düşmüş: “Bəli doğurdan da biz keyf ala bilmirik. Bu mümkün deyil.” Həzz mədənin vasitəsiylə olmalıdır.  Siz bir rasagulla alın, siz barmaqlar keyf ala bilməzsiniz.  Ağzınıza qoyarsınız və mədəyə getdiyi vaxt dərhal enerji gələr. Yalnız barmaqlar həzz almaz, gözlər, eyni zamanda bütün digər üzvlər də məmnuniyyət  və güc hiss edər. Bunun kimi əsl keyf alan Krişnadır. Krişna deyir ki:
-Bir çok kez bu örneği verdiğimiz üzere, bu parmak bazı güzel yiyecekleri yakalıyor, ama aslında keyif alan parmaklar değil. Parmaklar gerçek keyfi alana, yani mideye yardım edebilir. Bazı güzel yiyecekleri alıp ağıza koyabilir, ve gerçek keyfi alan mideye gittiği zaman, o zaman tüm prakṛtiler, bedenin tüm bölümleri, bedenin tüm uzuvları tatmin olur. Öyleyse keyif alan bedenin herhangi bir kısmı değil, midedir.
-Ezop masallarının çevirisinin geldiği Hitopaniṣad, Hitopadeśa'dan bir hiyake vardır. Orda, bir hikaye var: udarendriyānām. Udara. Udara göbek demek oluyor ve indriya da duyular anlamına geliyor. Udarendriyānāmın hikayesi. Duyular, tüm duyular bir toplantıda buluşmuş. Demişler ki: "Bizler çalışıyoruz, duyular..." (yan tarafa:) Neden açık?
-"Biz çalışıyoruz." Bacak demiş ki: "Evet, ben bütün gün yürüyorum." El demiş: "Evet, tüm gün çalışıyorum, beden nereye derse: "Sen buraya gel ve yiyeceği al" diye pişirmek için birşeyler getiriyorum. Aynı zamanda yemekte yapıyorum." O zaman gözler de demiş ki: "Ben de görüyorum." Bedenin her uzvu, her uzantısı bir grev yapmış, "Artık daha fazla sırf yemek yiyen bu mide için çalışmayacağız. Biz hepimiz çalışıyoruz, ve bu adam ya da bu mide sadece yiyor." O halde, grev... Tıpkı kapitalist ve işçi gibi. İşçi grev yapar, daha fazla çalışmak yok. Dolayısıyla bedenin bütün uzuvları, parçaları greve girmişler, ve iki üç gün sonra tekrar buluştuklarında, kendi aralarında şöyle konuşmuşlar: "Neden güçsüzleşiyoruz? Artık çalışamayacağız." Bacaklar da demiş ki: "Evet, ben de güçsüz hissediyorum." Eller de, herkes güçsüz hissediyormuş. Öyleyse buna ne sebep oldu? Sebebi... O zaman mide demiş ki: "Çünkü ben yemek yemiyorum. Dolayısıyla eğer güçlü kalmak istiyorsanız, o zaman bana yemem için yemek vermelisiniz. Aksi halde... Ben keyif alanım. Siz keyif alan değilsiniz. Siz benim keyfim için bir şeyler tedarik edeceksiniz. Sizin konumunuz bu." Onlar da anlamış: "Evet, biz doğrudan keyif alamıyoruz. Bu mümkün değil."
-Haz mide aracılığıyla olmalı. Siz bir rasagullā alın, siz, parmaklar keyif alamazsınız. Ağza verebilirsiniz ve mideye gittiği zaman derhal enerji gelir. Yalnızca parmaklar haz almaz, gözler, aynı zamanda tüm diğer kısımlar da tatminiyet ve güç duyar. Benzer şekilde gerçek keyif alan Kṛṣṇa'dır. Kṛṣṇa der:
 :bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
@@ Line 52: / Line 47: @@
 :suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
 :jñātvā māṁ śāntim ṛcchati
-:([[Vanisource:BG 5.29|BG 5.29]])
+:([[Vanisource:BG 5.29 (1972)|BG 5.29]])
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->