«Εάν δεν κατέχουμε την γνώση για τον Κρίσνα, δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι. Η φύση μας, ούτως ή άλλως, όμως, διακρίνεται από χαρά. Στην Μπράχμα Σούτρα που είναι ένα από τα κείμενα της Βεντάντα Σούτρα, αναφέρεται το εξής, ānandamayo abhyāsāt. Κάθε ζωντανή οντότητα είναι Μπράχμαν (Brahman) και ο Κρίσνα είναι Παρά Μπράχμαν (Para-brahman). Έτσι, Μπράχμαν και Παρά-Μπράχμαν διακρίνονται από ευδαιμονία. Αναζητούν την ευτυχία και την απόλαυση. Η δικιά μας ευδαιμονία εξαρτάται από τον Κρίσνα, όπως η φωτιά και οι σπίθες της φωτιάς είναι το ένα και το αυτό. Οι σπίθες της φωτιάς μας μαγεύουν επειδή είναι μέρος της φωτιάς. Αλλά μόλις οι σπίθες πέσουν στον υλικό κόσμο από την πηγή τους, χάνεται και η μαγεία τους.».
|