«Στην απαρχή κάθε διδαχής βρίσκεται η αρχή ότι τα πάντα ανήκουν στον Θεό κι εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να προσφέρουμε ό,τι έχουμε σε Εκείνον. Ο Κρίσνα μπορεί να δεχθεί ακόμα και μια σταγόνα νερό, ένα άνθος, ένα φύλλο ή ένα φρούτο. Κανένα από αυτά δεν έχει μεγάλη αξία, αλλά από την στιγμή που θα το προσφέρεις στον Κρίσνα τότε βαθμιαία θα έρθει η στιγμή που θα είσαι πανέτοιμος να προσφέρεις τα πάντα στον Κρίσνα όπως οι γκόπις. Αυτή είναι η διαδικασία. Sarvātmanā. Sarvātmanā. Sarvātmanā σημαίνει τα πάντα. Φυσιολογικά πράγματα. Όταν η συνείδησή μας μας προτρέπει "Τίποτα δεν ανήκει σε εμένα, τα πάντα ανήκουν στον Θεό και ως εκ τούτου ο απώτερος στόχος είναι να απολαύσει Εκείνος και όχι εγώ", τότε αυτού του είδους η συνείδηση αποκαλείται 'Συνείδηση του Κρίσνα'.»
|