FA/Prabhupada 0785 - دیکتاتوری خوب است، به شرط آنکه دیکتاتور با کیفیت بسیار بالایی روحانی باشد: Difference between revisions

Latest revision as of 22:49, 10 October 2018

صفحه قبلی - ویدئو 0784

صفحه بعدی - ویدئو 0786

Press Conference at Airport -- July 28, 1975, Dallas

Prabhupāda: شما ممکنه ازدید مادی تا جاییکه ممکنه پیشرفت کنید، اما اگر شما خدا آگاه، یا کریشنا آگاه نباشید، اونوقت ارزش این پیشرفت مادی مساوی صفره. هیچکس راضی نخواهد بود. بنابراین این جنبش کریشنا آگاهی باید خیلی جدی گرفته بشه. اون لمس نهایی پیشرفت آمریکایی از آسایش مادیه. اونوقت مردم خیلی خوشحال خواهند بود. و آمریکا همین الان هم رهبر جهان است. اونها رهبر درجه-یک خواهند بود. جهان بهره مند خواهد شد، و شما بهره مند میشوید، و تلاشهای من هم موفق خواهند شد. خودتونو توی صفر نگه ندارید. یک رو بگیرید. اونوقت خیلی خوب میشه. درست مثل... شما میتونید به آسونی درک کنید. این زندگی، آدم خیلی مهمیه، اما اگه روح روحانی نباشه، صفره. هیچ ارزش نداره. هر چقدر هم که احتمالا آدم مهمی هم باشه، وقتی که روح روحانی بدن رو ترک کرد، اون دیگه یه توده مادی است، دیگه هیچ ارزشی نداره. هر چیزی رو که بگیری--این دستگاه، اون دستگاه، هر دستگاهی-- اگه یک کسی، یک موجود روحانی، یک موجود زنده عهده دارش نشه، چه ارزشی داره؟ هیچ ارزشی. بنابراین، این آگاهی روحانی باید همه جا باشه. در غیر اینصورت اون صفره. خانم گزارشگر: من یک سوال دارم. ممکنه نظرتون رو در مورد وضعیت سیاسی اکنون هند بفرمایید؟ شما راجع به آقای گاندی چی فکر میکنید...؟ Prabhupāda:خوب، ما خیلی به شرابط سیاسی علاقمند نیستیم. اما پیشنهاد ما --چه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی یا فلسفی، هر چیزی اینه که-- بدون کریشنا، همه اونها هیچه. تا جاییکه به خانم گاندی مربوط میشه، او به بعضی ادراکات معنوی تمایل داره. پس در واقع اگه در معنویت پیشرفت زیادی داشته باشه، اونوقت این شرایط اضطراری بهبود می یابد. در غیر اینصورت...و اون عقیده عمومی بر ضد آزادیست. پس دموکراسی خیلی هم سودمند نیست. در هر کجا و همه جا... همینطور در کشور شما، شما به دموکراسی آقای نیکسون رای دادید، اما از ایشون راضی نبودید. اون دموکراسی یعنی، آدمهای معمولی یکنفر رو انتخاب میکنند، و دوباره سعی میکنند اونو پایین بکشند. چرا؟ یعنی وقتی اون انتخاب شد، اشتباه شده بود. بنا بر تمدن ودایی، چیزی بنام دموکراسی وجود نداره. سلطنتی بوده، اما سلطنتی به این معنا که پادشاه از نظر معنوی بسیار پیشرفته بوده. پادشاه راجاریشی خوانده میشد، یعنی پادشاه، و در عین حال شخص مقدس. ما یک مثال دیگه در کشورمون داریم--گاندی. وقتی که او رهبر سیاسی بود، عملا یک دیکتاتور بود، اما چون از نظر اخلاقی شخصیت والایی داشت، مردم اورا، بعنوان یک دیکتاتور پذیرفتند. بنابراین دیکتاتوری خوبه، در صورتیکه دیکتاتور دارای قابلیت معنوی بالایی باشه. این حکم ودایی است. جنگ کوروکشترا به این سبب بود که خداوند کریشنا میخواست راجاریشی، یودهیشتیرا، در راس باشد. فرض بر اینه که پادشاه باید نماینده خداوند باشد. پس باید یک شخص با خدا باشه. در اینصورت موفق خواهد بود.

@@ Line 7: / Line 7: @@
 [[Category:FA-Quotes - in USA, Dallas]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Persian (Farsi)|FA/Prabhupada 0784 - اگر ما در موقعیت خدایی عمل نکنیم، آنگاه بایستی در چنگال مایا عمل کنیم|0784|FA/Prabhupada 0786 - در انتظار تنبیه یاماراج|0786}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 13: / Line 16: @@
 ----
 <!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
+<div style="direction: rtl; text-align: right; margin: 1em;">
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|2DLnk7Dxc4I|Dictatorship is Good, Provided the Dictator is Highly Qualified Spiritually <br/>- Prabhupāda 0785}}
+{{youtube_left|_oeBn7WmYV8|دیکتاتوری خوب است، به شرط آنکه دیکتاتور با کیفیت بسیار بالایی روحانی باشد<br/>- Prabhupāda 0785}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
-<mp3player>File:750728PC-DALLAS_clip1.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/750728PC-DALLAS_clip1.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 27: / Line 32: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
-پرابهوپادا: شما ممکنه ازدید مادی تا جاییکه ممکنه پیشرفت کنید، اما اگر شما خدا آگاه، یا کریشنا آگاه نباشید، اونوقت ارزش این پیشرفت مادی مساوی صفره. هیچکس راضی نخواهد بود. بنابراین این جنبش کریشنا آگاهی باید خیلی جدی گرفته بشه. اون لمس نهایی پیشرفت آمریکایی از آسایش مادیه. اونوقت مردم خیلی خوشحال خواهند بود. و آمریکا همین الان هم رهبر جهان است. اونها رهبر درجه-یک خواهند بود. جهان بهره مند خواهد شد، و شما بهره مند میشوید، و تلاشهای من هم موفق خواهند شد. خودتونو توی صفر نگه ندارید. یک رو بگیرید. اونوقت خیلی خوب میشه. درست مثل... شما میتونید به آسونی درک کنید. این زندگی، آدم خیلی مهمیه، اما اگه روح روحانی نباشه، صفره. هیچ ارزش نداره. هر چقدر هم که احتمالا آدم مهمی هم باشه، وقتی که روح روحانی بدن رو ترک کرد، اون دیگه یه توده مادی است، دیگه هیچ ارزشی نداره. هر چیزی رو که بگیری--این دستگاه، اون دستگاه، هر دستگاهی-- اگه یک کسی، یک موجود روحانی، یک موجود زنده عهده دارش نشه، چه ارزشی داره؟ هیچ ارزشی. بنابراین، این آگاهی روحانی باید همه جا باشه. در غیر اینصورت اون صفره. خانم گزارشگر: من یک سوال دارم. ممکنه نظرتون رو در مورد وضعیت سیاسی اکنون هند بفرمایید؟ شما راجع به آقای گاندی چی فکر میکنید...؟ پرابهوپادا:خوب، ما خیلی به شرابط سیاسی علاقمند نیستیم. اما پیشنهاد ما --چه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی یا فلسفی، هر چیزی اینه که-- بدون کریشنا، همه اونها هیچه. تا جاییکه به خانم گاندی مربوط میشه، او به بعضی ادراکات معنوی تمایل داره. پس در واقع اگه در معنویت پیشرفت زیادی داشته باشه، اونوقت این شرایط اضطراری بهبود می یابد. در غیر اینصورت...و اون عقیده عمومی بر ضد آزادیست. پس دموکراسی خیلی هم سودمند نیست. در هر کجا و همه جا... همینطور در کشور شما، شما به دموکراسی آقای نیکسون رای دادید، اما از ایشون راضی نبودید. اون دموکراسی یعنی، آدمهای معمولی یکنفر رو انتخاب میکنند، و دوباره سعی میکنند اونو پایین بکشند. چرا؟ یعنی وقتی اون انتخاب شد، اشتباه شده بود. بنا بر تمدن ودایی، چیزی بنام دموکراسی وجود نداره. سلطنتی بوده، اما سلطنتی به این معنا که پادشاه از نظر معنوی بسیار پیشرفته بوده. پادشاه راجاریشی خوانده میشد، یعنی پادشاه، و در عین حال شخص مقدس. ما یک مثال دیگه در کشورمون داریم--گاندی. وقتی که او رهبر سیاسی بود، عملا یک دیکتاتور بود، اما چون از نظر اخلاقی شخصیت والایی داشت، مردم اورا، بعنوان یک دیکتاتور پذیرفتند. بنابراین دیکتاتوری خوبه، در صورتیکه دیکتاتور دارای قابلیت معنوی بالایی باشه. این حکم ودایی است. جنگ کوروکشترا به این سبب بود که خداوند کریشنا میخواست راجاریشی، یودهیشتیرا، در راس باشد. فرض بر اینه که پادشاه باید نماینده خداوند باشد. پس باید یک شخص با خدا باشه. در اینصورت موفق خواهد بود.
+Prabhupāda: شما ممکنه ازدید مادی تا جاییکه ممکنه پیشرفت کنید، اما اگر شما خدا آگاه، یا کریشنا آگاه نباشید، اونوقت ارزش این پیشرفت مادی مساوی صفره. هیچکس راضی نخواهد بود. بنابراین این جنبش کریشنا آگاهی باید خیلی جدی گرفته بشه. اون لمس نهایی پیشرفت آمریکایی از آسایش مادیه. اونوقت مردم خیلی خوشحال خواهند بود. و آمریکا همین الان هم رهبر جهان است. اونها رهبر درجه-یک خواهند بود. جهان بهره مند خواهد شد، و شما بهره مند میشوید، و تلاشهای من هم موفق خواهند شد. خودتونو توی صفر نگه ندارید. یک رو بگیرید. اونوقت خیلی خوب میشه. درست مثل... شما میتونید به آسونی درک کنید. این زندگی، آدم خیلی مهمیه، اما اگه روح روحانی نباشه، صفره. هیچ ارزش نداره. هر چقدر هم که احتمالا آدم مهمی هم باشه، وقتی که روح روحانی بدن رو ترک کرد، اون دیگه یه توده مادی است، دیگه هیچ ارزشی نداره. هر چیزی رو که بگیری--این دستگاه، اون دستگاه، هر دستگاهی-- اگه یک کسی، یک موجود روحانی، یک موجود زنده عهده دارش نشه، چه ارزشی داره؟ هیچ ارزشی. بنابراین، این آگاهی روحانی باید همه جا باشه. در غیر اینصورت اون صفره. خانم گزارشگر: من یک سوال دارم. ممکنه نظرتون رو در مورد وضعیت سیاسی اکنون هند بفرمایید؟ شما راجع به آقای گاندی چی فکر میکنید...؟ Prabhupāda:خوب، ما خیلی به شرابط سیاسی علاقمند نیستیم. اما پیشنهاد ما --چه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی یا فلسفی، هر چیزی اینه که-- بدون کریشنا، همه اونها هیچه. تا جاییکه به خانم گاندی مربوط میشه، او به بعضی ادراکات معنوی تمایل داره. پس در واقع اگه در معنویت پیشرفت زیادی داشته باشه، اونوقت این شرایط اضطراری بهبود می یابد. در غیر اینصورت...و اون عقیده عمومی بر ضد آزادیست. پس دموکراسی خیلی هم سودمند نیست. در هر کجا و همه جا... همینطور در کشور شما، شما به دموکراسی آقای نیکسون رای دادید، اما از ایشون راضی نبودید. اون دموکراسی یعنی، آدمهای معمولی یکنفر رو انتخاب میکنند، و دوباره سعی میکنند اونو پایین بکشند. چرا؟ یعنی وقتی اون انتخاب شد، اشتباه شده بود. بنا بر تمدن ودایی، چیزی بنام دموکراسی وجود نداره. سلطنتی بوده، اما سلطنتی به این معنا که پادشاه از نظر معنوی بسیار پیشرفته بوده. پادشاه راجاریشی خوانده میشد، یعنی پادشاه، و در عین حال شخص مقدس. ما یک مثال دیگه در کشورمون داریم--گاندی. وقتی که او رهبر سیاسی بود، عملا یک دیکتاتور بود، اما چون از نظر اخلاقی شخصیت والایی داشت، مردم اورا، بعنوان یک دیکتاتور پذیرفتند. بنابراین دیکتاتوری خوبه، در صورتیکه دیکتاتور دارای قابلیت معنوی بالایی باشه. این حکم ودایی است. جنگ کوروکشترا به این سبب بود که خداوند کریشنا میخواست راجاریشی، یودهیشتیرا، در راس باشد. فرض بر اینه که پادشاه باید نماینده خداوند باشد. پس باید یک شخص با خدا باشه. در اینصورت موفق خواهد بود.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->
+</div>