| "Het is dus vereist dat we onze gehechtheid aan Kṛṣṇa ontwikkelen. Dan zul je Kṛṣṇa elk moment zien. Het is niet nodig om iemand te vragen: "Kun je me Kṛṣṇa laten zien? Kun je mij God laten zien?" Je zult het automatisch zien. Sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.234). Je kunt Kṛṣṇa niet vragen: "Kom alsjeblieft hier. Ik zal je zien", net zoals je het aan je hond of je dienaar vraagt. Kṛṣṇa is niemands dienaar. Kṛṣṇa is de meester. Misschien vindt hij je leuk, misschien niet leuk. Nāhaṁ prakāśaḥ sarvasya yoga-māyā-samāvṛtaḥ (BG 7.25). Hij is overal. Aṇḍāntara-stha-paramāṇu cayān... (BS 5.35) Maar Hij is niet zichtbaar voor de niet-toegewijden. Dat is de ... Tenzij je een toegewijde bent, kun je het niet zien. Bhaktyā mām abhijānāti yāvān yaś cāsmi tattvataḥ (BG 18.55). Dus die bhakti moet er zijn."
|
