KA/Prabhupada 0006 - ყველა ღმერთია - სულელთა სამოთხე: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Georgian Pages with Videos Category:Prabhupada 0006 - in all Languages Category:KA-Quotes - 1973 Category:KA-Quotes -...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 9: Line 9:
[[Category:Georgian Language]]
[[Category:Georgian Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Georgian|KA/Prabhupada 0005 - პრაბჰუპადას ცხოვრება 3 წუთში|0005|KA/Prabhupada 0007 - კრიშნას უზრუნველყოფა მოვა|0007}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 17: Line 20:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|Lhsg1dcO1x8|ყველა ღმერთია - სულელთა სამოთხე<br />- Prabhupāda 0006}}
{{youtube_right|5CecUK_YS3M|ყველა ღმერთია - სულელთა სამოთხე<br />- Prabhupāda 0006}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/731226SB.LA_clip.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/731226SB.LA_clip.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 29: Line 32:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
ყველა დარწმუნებულია, რომ „მე ვიცი. მე ყველაფერი ვიცი. ამიტომ, გურუსთან მისვლის არანაერი საჭიროება არ მაქვს.“ გურუსთან, სულიერ მოძღვართან მისვლის მეთოდი ასეთია: უნდა მიენდო, რაც ნიშნავს „მე იმდენი ნაგავი ვიცი, რაც უსარგებლოა. გთხოვთ, მასწავლეთ.“ ამას ქვია მინდობა. როგრც არჯუნამ თქვა, შიშიას ტე 'ჰამ შადჰი მაამ პრაპანნამ ([[Vanisource:BG 2.7|ბგ 2.7]]). როდესაც არჯუნას და კრიშნას შორის დავა წარმოიქმნა და საკითხი ვერ გადაიჭრა, არჯუნა მიენდო კრიშნას, „ჩემო ძვირფასო კრიშნა, ახლა ჩვენ მეგობრებივით ვსაუბრობთ. გვეყო მეგობრული საუბარი. მე შენ ჩემს სულიერ მოძღვრად გაღიარებ. გთხოვ, მასწავლე რას წარმოადგენს ჩემი მოვალეობა.“ ეს არის ბჰაგავად-გიტა.  
ყველა დარწმუნებულია, რომ „მე ვიცი. მე ყველაფერი ვიცი. ამიტომ, გურუსთან მისვლის არანაერი საჭიროება არ მაქვს.“ გურუსთან, სულიერ მოძღვართან მისვლის მეთოდი ასეთია: უნდა მიენდო, რაც ნიშნავს „მე იმდენი ნაგავი ვიცი, რაც უსარგებლოა. გთხოვთ, მასწავლეთ.“ ამას ქვია მინდობა. როგრც არჯუნამ თქვა, შიშიას ტე 'ჰამ შადჰი მაამ პრაპანნამ ([[Vanisource:BG 2.7 (1972)|ბგ 2.7]]). როდესაც არჯუნას და კრიშნას შორის დავა წარმოიქმნა და საკითხი ვერ გადაიჭრა, არჯუნა მიენდო კრიშნას, „ჩემო ძვირფასო კრიშნა, ახლა ჩვენ მეგობრებივით ვსაუბრობთ. გვეყო მეგობრული საუბარი. მე შენ ჩემს სულიერ მოძღვრად გაღიარებ. გთხოვ, მასწავლე რას წარმოადგენს ჩემი მოვალეობა.“ ეს არის ბჰაგავად-გიტა.  


ამრიგად, სწავლა გვმართებს. ტად-ვიჯნაანაარტჰამ სა გურუმ ევა აბჰიგაჩჰეტ [მუ 1.2.12]. ამგვარია ვედური მითითებები, თუ რას წარმოადგენს სიცოცხლის ღირებულება? როგორ იცვლება იგი? როგორ გადავდივართ ერთი სხეულიდან მეორეში? რა ვარ მე? მე ეს სხეული ვარ, თუ მის იქით რაიმე? ამასთან დაკავშირებით კითხვები უნდა დავსვათ. ამგვარია ადიამიანის ცხოვრება. ატჰაატო ბრაჰმა ჯიჯნაასაა. კითხვა უნდა დაისვას. ამრიგად, კალი-იუგაში, ცოდნის გარეშე, კითხვის გარეშე, გურუს გარეშე, წიგნის გარეშე, ყველა ღმერთია. სულ ეს არის. ამგვარად გრძელდება, სულელების სამოთხე. ამრიგად, ეს ვერ გვიშველის. ახლა, ვიდურას შესახებ... ისიც...  
ამრიგად, სწავლა გვმართებს. ტად-ვიჯნაანაარტჰამ სა გურუმ ევა აბჰიგაჩჰეტ [მუ 1.2.12]. ამგვარია ვედური მითითებები, თუ რას წარმოადგენს სიცოცხლის ღირებულება? როგორ იცვლება იგი? როგორ გადავდივართ ერთი სხეულიდან მეორეში? რა ვარ მე? მე ეს სხეული ვარ, თუ მის იქით რაიმე? ამასთან დაკავშირებით კითხვები უნდა დავსვათ. ამგვარია ადიამიანის ცხოვრება. ატჰაატო ბრაჰმა ჯიჯნაასაა. კითხვა უნდა დაისვას. ამრიგად, კალი-იუგაში, ცოდნის გარეშე, კითხვის გარეშე, გურუს გარეშე, წიგნის გარეშე, ყველა ღმერთია. სულ ეს არის. ამგვარად გრძელდება, სულელების სამოთხე. ამრიგად, ეს ვერ გვიშველის. ახლა, ვიდურას შესახებ... ისიც...  

Latest revision as of 16:44, 29 January 2021



Lecture on SB 1.15.49 -- Los Angeles, December 26, 1973

ყველა დარწმუნებულია, რომ „მე ვიცი. მე ყველაფერი ვიცი. ამიტომ, გურუსთან მისვლის არანაერი საჭიროება არ მაქვს.“ გურუსთან, სულიერ მოძღვართან მისვლის მეთოდი ასეთია: უნდა მიენდო, რაც ნიშნავს „მე იმდენი ნაგავი ვიცი, რაც უსარგებლოა. გთხოვთ, მასწავლეთ.“ ამას ქვია მინდობა. როგრც არჯუნამ თქვა, შიშიას ტე 'ჰამ შადჰი მაამ პრაპანნამ (ბგ 2.7). როდესაც არჯუნას და კრიშნას შორის დავა წარმოიქმნა და საკითხი ვერ გადაიჭრა, არჯუნა მიენდო კრიშნას, „ჩემო ძვირფასო კრიშნა, ახლა ჩვენ მეგობრებივით ვსაუბრობთ. გვეყო მეგობრული საუბარი. მე შენ ჩემს სულიერ მოძღვრად გაღიარებ. გთხოვ, მასწავლე რას წარმოადგენს ჩემი მოვალეობა.“ ეს არის ბჰაგავად-გიტა.

ამრიგად, სწავლა გვმართებს. ტად-ვიჯნაანაარტჰამ სა გურუმ ევა აბჰიგაჩჰეტ [მუ 1.2.12]. ამგვარია ვედური მითითებები, თუ რას წარმოადგენს სიცოცხლის ღირებულება? როგორ იცვლება იგი? როგორ გადავდივართ ერთი სხეულიდან მეორეში? რა ვარ მე? მე ეს სხეული ვარ, თუ მის იქით რაიმე? ამასთან დაკავშირებით კითხვები უნდა დავსვათ. ამგვარია ადიამიანის ცხოვრება. ატჰაატო ბრაჰმა ჯიჯნაასაა. კითხვა უნდა დაისვას. ამრიგად, კალი-იუგაში, ცოდნის გარეშე, კითხვის გარეშე, გურუს გარეშე, წიგნის გარეშე, ყველა ღმერთია. სულ ეს არის. ამგვარად გრძელდება, სულელების სამოთხე. ამრიგად, ეს ვერ გვიშველის. ახლა, ვიდურას შესახებ... ისიც...

viduro 'pi parityajya
prabhāse deham ātmanaḥ
kṛṣṇāveśena tac-cittaḥ
pitṛbhiḥ sva-kṣayaṁ yayau
(შბ 1.15.49)

ვიდურო 'პი პარიტიაჯია პრაბჰაასე დეჰამ აატმანაჰა კრიშნაავეშენა ტაჩ-ჩიტტაჰა პიტრიბჰიჰ სვა-კშაიამ იაიაუ

ჰე... მე ვიდურას შესახებ ვსაუბრობდი. ვიდურა იყო იამარააჯა. და წმინდა პიროვნება მიიყვანეს იამარაჯასთან დასასჯელად. და როდესაც წმინდა პიროვნებამ ჰკითხა იამარაჯას, „მე... მე არ მახსოვს, რომ ცხოვრებაში რაიმე ცოდვა ჩამედინოს. აქ რატომ მომიყვანეს განსასჯელად?“ იამარაჯმა უპასუხა „შენ არ გახსოვს. ბავშვობაში ერთ ჭიანჭველას უკანატანში ნემსი გაურჭე და ის მოკვდა. მაშასადამე, უნდა დაისაჯო.“ ხედავთ. ბავშვობაში, უმეცრებაში, მან ცოდვა რომ ჩაიდინა, უნდა დაისაჯოს. და ჩვენ, საკუთარი ნებით, რელიგიური პრინციპის „არა კაცთ კლა,“ საწინააღმდეგოდ, იმდენი სასაკლაო გავხსენით, უაზრო თეორიას ვავრცელებთ, თითქოს ცხოველს სული არ გააჩნდეს. შეხედეთ, როგორ ხალისია. და ასე გრძელდება. და ჩვენ გვინდა, რომ მშვიდობა სუფევდეს.