MK/Prabhupada 0253 - Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита: Difference between revisions

Latest revision as of 17:45, 1 October 2020

Претходна страна - Видео 0252

Следна страна - Видео 0254

Lecture on BG 2.8 -- London, August 8, 1973 Прадјумна: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād, yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām, avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṁ, rājyaṁ surāṇām api cādhipatyam“ (БГ 2.8). Превод: „Не можам да најдам начин, за да го отстранам очајот што ги суши моите сетила. Не можам да го уништам и ако освојам немерливо царство на земјата, со власт каква имаат полубоговите“. Прабхупада: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Ова е положбата на материјалната егзистенција. Понекогаш сме во неволја. Не, понекогаш. Секогаш сме во неволја, но понекогаш за да ја надвладееме неволјата, правиме обид, а тој обид се смета за среќа. Всушност нема среќа. Но, понекогаш имаме надеж дека: „Со овој обид ќе бидам среќен во иднина“, И таканаречените научници сонуваат: „Во иднина, нема да има смрт“. Многу од нив сонуваат. Но, разумните велат: „Не и верувај на иднината, колку год да е пријатна“. Тоа е вистинската положба. „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Затоа, тој му се обрати на Кришна: „Śiṣyas te 'ham“ (БГ 2.7). „Сега сум твој śiṣya“. „Зошто дојде кај Мене?“ „Затоа што знам, дека никој друг не може да ме спаси од оваа опасна положба“. Ова е вистинската смисла: „Yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām“ (БГ 2.8). Ucchoṣaṇam. Кога сме ставени во големи тешкотии, тие ги исушуваат нашите сетила. Никакво сетилно уживање, не може да не направи среќни. Ucchoṣaṇam indriyānām. Овде среќата значи, сетилно уживање. Всушност, ова не е среќа. Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита: „Atīndriyam, sukham atyantīkaṁ yat tat atīndriyam“ (БГ 6.21). Вистинска среќа, atyantikam, врвна среќа не се ужива со сетилата. Atīndriya, надминувачка и трансцедентална на сетилата. Тоа е вистинска среќа. Но, ние сме прифатиле дека среќата е сетилното уживање. Со сетилното уживање, никој не може да постане среќен. Затоа што ние сме во материјално постоење. И нашите сетила се лажни сетила. Вистинските сетила се духовни сетила. Затоа треба да ја разбудиме нашата духовна свесност. Тогаш, со духовни сетила можеме да уживаме. „Sukham atyantikaṁ yat atīndriya“ (БГ 6.21). Надминување на овие сетила. Надминување на овие сетила значи...Овие сетила се покривач. Баш како што сум јас ова тело. Всушност, јас не сум ова тело. Јас сум духовна душа. Ова е покривач на моето вистинско тело, духовно тело. Слично на тоа, духовното тело има духовни сетила. Не е nirākāra. Зошто nirākāra ? Се работи за здрав разум. Токму, како што имате една или две раце, имаш две раце. Кога раката е покриена со платно, платното исто има рака. Јас имам рака, затоа и мојата облека има рака. Бидејќи, јас имам нозе, затоа мојата прекривка, облека, има нозе, панталони. Се работи за здраво-разумски заклучок. Од каде ова тело дошло ? Ова тело е опишано, како: vāsāṁsi, облека. Облека значи дека е прилагодена на телото. Тоа е облека. Не дека моето тело е направено според облеката. Кога имам раце на кошулата, тоа е моето суптилно тело или грубо тело, според тоа, изворно, духовно, јас имам раце и нозе. Инаку, од каде тие доаѓаат ? Како се развиваат ?

@@ Line 6: / Line 6: @@
 [[Category:MK-Quotes - in United Kingdom]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
-<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- TO CHANGE TO YOUR OWN LANGUAGE BELOW SEE THE PARAMETERS OR VIDEO -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
-{{1080 videos navigation - All Languages|French|FR/Prabhupada 0252 - Nous nous pensons indépendants|0252|FR/Prabhupada 0254 - Le savoir védique est expliqué par le guru|0254}}
+{{1080 videos navigation - All Languages|Macedonian|MK/Prabhupada 0252 - Ние мислиме дека сме независни|0252|MK/Prabhupada 0254 - Ведското знаење е објаснето од Гуру|0254}}
 <!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
@@ Line 17: / Line 17: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|7InY1qmk39w|Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита<br />- Prabhupāda 0253}}
+{{youtube_right|Uy2NQkBi_3Y|Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита<br />- Prabhupāda 0253}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
@@ Line 27: / Line 27: @@
 '''[[Vanisource:Lecture on BG 2.8 -- London, August 8, 1973|Lecture on BG 2.8 -- London, August 8, 1973]]'''
 <!-- END VANISOURCE LINK -->
-Прадјумна: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād, yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām, avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṁ, rājyaṁ surāṇām api cādhipatyam“ ([[Vanisource:BG 2.8|БГ 2.8]]). Превод: „Не можам да најдам начин, за да го отстранам очајот што ги суши моите сетила. Не можам да го уништам и ако освојам немерливо царство на земјата, со власт каква имаат полубоговите“. Прабхупада: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Ова е положбата на материјалната егзистенција. Понекогаш сме во неволја. Не, понекогаш. Секогаш сме во неволја, но понекогаш за да ја надвладееме неволјата, правиме обид, а тој обид се смета за среќа. Всушност нема среќа. Но, понекогаш имаме надеж дека: „Со овој обид ќе бидам среќен во иднина“, И таканаречените научници сонуваат: „Во иднина, нема да има смрт“. Многу од нив сонуваат. Но, разумните велат: „Не и верувај на иднината, колку год да е пријатна“. Тоа е вистинската положба. „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Затоа, тој му се обрати на Кришна: „Śiṣyas te 'ham“ ([[Vanisource:BG 2.7|БГ 2.7]]). „Сега сум твој śiṣya“. „Зошто дојде кај Мене?“ „Затоа што знам, дека никој друг не може да ме спаси од оваа опасна положба“. Ова е вистинската смисла: „Yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām“ ([[Vanisource:BG 2.8|БГ 2.8]]). Ucchoṣaṇam. Кога сме ставени во големи тешкотии, тие ги исушуваат нашите сетила. Никакво сетилно уживање, не може да не направи среќни. Ucchoṣaṇam indriyānām. Овде среќата значи, сетилно уживање. Всушност, ова не е среќа. Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита: „Atīndriyam, sukham atyantīkaṁ yat tat atīndriyam“ ([[Vanisource:BG 6.21|БГ 6.21]]). Вистинска среќа, atyantikam, врвна среќа не се ужива со сетилата. Atīndriya, надминувачка и трансцедентална на сетилата. Тоа е вистинска среќа. Но, ние сме прифатиле дека среќата е сетилното уживање. Со сетилното уживање, никој не може да постане среќен. Затоа што ние сме во материјално постоење. И нашите сетила се лажни сетила. Вистинските сетила се духовни сетила. Затоа треба да ја разбудиме нашата духовна свесност. Тогаш, со духовни сетила можеме да уживаме. „Sukham atyantikaṁ yat atīndriya“ ([[Vanisource:BG 6.21|БГ 6.21]]). Надминување на овие сетила. Надминување на овие сетила значи...Овие сетила се покривач. Баш како што сум јас ова тело. Всушност, јас не сум ова тело. Јас сум духовна душа. Ова е покривач на моето вистинско тело, духовно тело. Слично на тоа, духовното тело има духовни сетила. Не е nirākāra. Зошто nirākāra ? Се работи за здрав разум. Токму, како што имате една или две раце, имаш две раце. Кога раката е покриена со платно, платното исто има рака. Јас имам рака, затоа и мојата облека има рака. Бидејќи, јас имам нозе, затоа мојата прекривка, облека, има нозе, панталони. Се работи за здраво-разумски заклучок. Од каде ова тело дошло ? Ова тело е опишано, како: vāsāṁsi, облека. Облека значи дека е прилагодена на телото. Тоа е облека. Не дека моето тело е направено според облеката. Кога имам раце на кошулата, тоа е моето суптилно тело или грубо тело, според тоа, изворно, духовно, јас имам раце и нозе. Инаку, од каде тие доаѓаат ? Како се развиваат ?
+Прадјумна: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād, yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām, avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṁ, rājyaṁ surāṇām api cādhipatyam“ ([[Vanisource:BG 2.8 (1972)|БГ 2.8]]). Превод: „Не можам да најдам начин, за да го отстранам очајот што ги суши моите сетила. Не можам да го уништам и ако освојам немерливо царство на земјата, со власт каква имаат полубоговите“. Прабхупада: „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Ова е положбата на материјалната егзистенција. Понекогаш сме во неволја. Не, понекогаш. Секогаш сме во неволја, но понекогаш за да ја надвладееме неволјата, правиме обид, а тој обид се смета за среќа. Всушност нема среќа. Но, понекогаш имаме надеж дека: „Со овој обид ќе бидам среќен во иднина“, И таканаречените научници сонуваат: „Во иднина, нема да има смрт“. Многу од нив сонуваат. Но, разумните велат: „Не и верувај на иднината, колку год да е пријатна“. Тоа е вистинската положба. „Na hi prapaśyāmi mamāpanudyād“. Затоа, тој му се обрати на Кришна: „Śiṣyas te 'ham“ ([[Vanisource:BG 2.7 (1972)|БГ 2.7]]). „Сега сум твој śiṣya“. „Зошто дојде кај Мене?“ „Затоа што знам, дека никој друг не може да ме спаси од оваа опасна положба“. Ова е вистинската смисла: „Yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām“ ([[Vanisource:BG 2.8 (1972)|БГ 2.8]]). Ucchoṣaṇam. Кога сме ставени во големи тешкотии, тие ги исушуваат нашите сетила. Никакво сетилно уживање, не може да не направи среќни. Ucchoṣaṇam indriyānām. Овде среќата значи, сетилно уживање. Всушност, ова не е среќа. Вистинската среќа е опишана во Бхагавад Гита: „Atīndriyam, sukham atyantīkaṁ yat tat atīndriyam“ ([[Vanisource:BG 6.20-23 (1972)|БГ 6.21]]). Вистинска среќа, atyantikam, врвна среќа не се ужива со сетилата. Atīndriya, надминувачка и трансцедентална на сетилата. Тоа е вистинска среќа. Но, ние сме прифатиле дека среќата е сетилното уживање. Со сетилното уживање, никој не може да постане среќен. Затоа што ние сме во материјално постоење. И нашите сетила се лажни сетила. Вистинските сетила се духовни сетила. Затоа треба да ја разбудиме нашата духовна свесност. Тогаш, со духовни сетила можеме да уживаме. „Sukham atyantikaṁ yat atīndriya“ ([[Vanisource:BG 6.20-23 (1972)|БГ 6.21]]). Надминување на овие сетила. Надминување на овие сетила значи...Овие сетила се покривач. Баш како што сум јас ова тело. Всушност, јас не сум ова тело. Јас сум духовна душа. Ова е покривач на моето вистинско тело, духовно тело. Слично на тоа, духовното тело има духовни сетила. Не е nirākāra. Зошто nirākāra ? Се работи за здрав разум. Токму, како што имате една или две раце, имаш две раце. Кога раката е покриена со платно, платното исто има рака. Јас имам рака, затоа и мојата облека има рака. Бидејќи, јас имам нозе, затоа мојата прекривка, облека, има нозе, панталони. Се работи за здраво-разумски заклучок. Од каде ова тело дошло ? Ова тело е опишано, како: vāsāṁsi, облека. Облека значи дека е прилагодена на телото. Тоа е облека. Не дека моето тело е направено според облеката. Кога имам раце на кошулата, тоа е моето суптилно тело или грубо тело, според тоа, изворно, духовно, јас имам раце и нозе. Инаку, од каде тие доаѓаат ? Како се развиваат ?
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->