MK/Prabhupada 1073 - Сеуште Не се Откажуваме од Нагонот за Владеење со Материјалната Природа

Revision as of 13:22, 25 July 2015 by Visnu Murti (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Macedonian Pages with Videos Category:Prabhupada 1073 - in all Languages Category:MK-Quotes - 1966 Category:MK-Quotes...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

Во 15тото Поглавје на Бхагавад Гита, вистинската слика за материјалниот свет е дадена. Речено е урдхва-мулам адхаха-шакам ашватам прахур авјајам, чандамси јасја парнани јас там веда са веда-вит (БГ 15.1), ( Блажениот Бог рече: Постои банјаново дрво, чии корени се свртени нагоре, а чии листови се Ведски химни...Личноста која го познава ова дрво е воедно и познавач на Ведите ) Овој материјален свет е опишан во 15тото Поглавје на Бхагавад Гита, како дрво чии корени се нагоре, урдхва - мулам. Дали сте имале искуство со било кое дрво, чии корени се нагоре ? Го имаме тоа искуство на дрво, чии корени се нагоре, по пат на рефлексија. Ако стоиме на крајбрежјето на една река или резервоар за вода, ние можеме да видиме дека дрвото се отсликува во резервоарот за вода, на тој начин да неговите гранки се надоле, а неговиот корен е нагоре. Следствено на тоа, материјалниот свет е рефлексија на духовниот свет. Исто како што дрвото се рефлектира на крабрежјето на една река или резервоар за вода, обратно, слично, овој материјален свет е наречен сенка. Сенка. Како што во сенката, не може да има реалност, во исто време, од сенката може да разбереме дека постои реалност. Примерот на сенката во пустината, сенката на водата во пустината, укажува на тоа дека во пустината нема вода, но всушност има вода. Слично на тоа, во овој материјален свет, кој е бледа рефлексија на духовниот свет, несомнено нема среќа и нема вода. Вистинската вода или вистинската среќе постојат во духовниот свет. Господ сугерира дека, една личност може да го достигне духовниот свет, на следен начин, нирмана - моха. Нирмана - моха џита - санга - доша адјатма - нитја виниврта - камаха (БГ 15.5), ( Личноста која е ослободена од илузија, лажен престиж, лажно друштво и која ја разбира вечноста...) Двандваир вирмуктаха сукха - дукха - самјњаир гаќханти амудхаха падам авјајам тат (БГ 15.5), ( Која завршила со страста и која е ослободена од дуалноста на среќата и несреќата, која знае како да му се предаде на Господ, таа личност го достигнува Моето вечно царство...) Тоа "падам авјајам", тоа вечно царство, може да се достигне само од оној кој е "нирмана-моха" ослободен од илузија. Нирмана - моха. Нирмана значи дека ние трагаме за обележјата на припадност некому и на нешто. Ние, тие обележја ги посакуваме вештачки. Некој сака да постане сер, некој сака да постане господар, некој сака да постане претседател, некој би сакал да постане богат човек, а некој сака да постане нешто друго, како на пример, крал. Сите овие поистоветувања/наименувања, толку долго сме врзани за овие наименувања... Сите овие наименувања, припаѓаат на телото, а ние не сме ова тело. Ова е првиот концепт на духовната реализација. Душата всушност нема потреба од поистоветување/наименување. Џита - санга - доша, санга - доша. Тоа значи дека моментално се дружиме со трите модуси на материјален квалитет и сме се одалечиле од посветеното служење на Бог... Досега, ние не сме биле привлечени од посветеното служење на Бог, што е причина, што не можеме да се ослободиме од трите режима на материјалната природа ( доброст, страст и незнаење ). Затоа Бог вели, виниврта - камаха, сите овие наименувања и приврзаности се поради нашата страст и желба. Сакаме да господариме над материјалната природа. Значи, се додека не се откажеме од таа наша склоност да господариме над материјалната природа, се дотогаш, нема можност, да се вратиме назад во кралството на Севишниот, санатана - дхама. Двандваир вирмуктаха сукха - дукха - самјњаир гаќханти амудхаха падам авјајам тат (БГ 15.5), ( Која завршила со страста и која е ослободена од дуалноста на среќата и несреќата, која знае како да му се предаде на Господ, таа личност го достигнува Моето вечно царство...) Вечното царство, кое е неуништиво како материјалниот свет, може да се достигне со амудхаха. Амудхаха значи оној кој не е збунет, оној кој не е збунет и привлечен од лажното материјално уживање. Оној кој е втемелен во врховна служба на Господ, тој е вистинската личност да го достигне вечното кралство. И на тоа вечно кралство не му е потребно сонце, месечина или било каков електрицитет. Ова е всушност навестување за начинот, како да се достигне вечното кралство.