MY/Prabhupada 0002 - Madman Civilisation
Lecture on SB 6.1.49 -- New Orleans Farm, August 1, 1975
ရိသ်ွိေကးရွ : ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္ - အၾကင္သူတစ္ဦးသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္တြင္ အိပ္မက္ထဲတြင္ ရရွိထားေသာ ခႏၶာအတိုင္း လုပ္ေဆာင္မႈျပဳ သကဲ႔သို႔ သို႔မဟုတ္ ထိုခႏၶာ အား မိမိဟု မွတ္ယူသကဲ႔သို႔ပင္ အၾကင္သူတစ္ဦးသည္ ဤယခု ရရွိထားေသာ ခႏၶာအား မိမိဟု မွတ္ယူေလသည္။ ထို ခႏၶာ မွာ လြန္ေလျပီးေသာ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ လုပ္ရပ္မ်ား အေပၚ အေျခခံရထားျခင္းျဖစ္ျပီး မိမိ ၏ လြန္ခဲ႔ေသာ သို႔မဟုတ္ ေနာင္လာမည့္ဘဝ ကို သိျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ ပ္ရဘူးပါးဒ္ ( ရွရီမဒ္ ဘာဂဝသံမ္က်မ္း ၆.၁.၄၉) : ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျခအေနပဲ။ ဒါကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သိပၸံပညာတိုးတက္မႈပဲျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အရင္ဘဝက ဘာျဖစ္ခဲ႔လဲ။ ဒီဘဝျပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာျဖစ္မွာလဲ ဆိုတာ မသိၾကဘူး။ ဘဝ ဆိုတာ ဆက္လက္တည္ရွိေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ေလာကုတၱရာ အသိဉာဏ္ဘဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ဘဝဆိုတာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚတည္ရွိေနတယ္ဆိုတာေတာင္ မသိၾကဘူး။ သူတို႔ထင္တာက ငါဒီဘဝကို မေတာ္တဆ ရလိုက္တာ။ ေသသြားျပီးရင္ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။ အတိတ္ေတြ ပစၥဳပၸန္ေတြ အနာဂတ္ေတြ ဘာမွမရိွဘူး။ ေပ်ာ္ၾကရေအာင္။ ဒါဟာ သမစာ လိုေခၚတဲ႔ အဝိဇၨာလႊမ္းတဲ႔ တာဝန္မယူတတ္တဲ႔ ဘဝပဲျဖစ္တယ္။ အဂ္ယာန ဆိုတာ ပညာရိွကိုေခၚတာျဖစ္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူမွာ ပညာ မရွိတာလဲ။ ကဲဒီ သမစာ ကိုၾကည့္ရေအာင္။ အဝိဇၨာဂုဏ္ လႊမ္းတဲ႔သူေတြေပါ့။ ေလာကီကို လႊမ္းမိုးခ်ယ္လွယ္ေနတဲ႔ ဂုဏ္၃ပါးရွိပါတယ္။ စသဂုဏ ရဂ်ဂုဏ ႏွင့္ သမဂုဏ တို႔ျဖစ္တယ္။ စသဂုဏ ဆိုတာ အကုန္လံုးရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိတယ္။ ပ္ရကားဆလို႔ေခၚတယ္။ ေကာင္းကင္ဟာ အခုလို တိမ္ေတြဖံုးေနတယ္။ ေနေရာင္ျခည္ကို သိပ္မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ တိမ္ေတြရဲ႕ အေပၚမွာေတာ့ ေနေရာင္ျခည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိတယ္။ တိမ္ေတြထဲမွာေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိဘူး။ ဒီလိုပါပဲ။ စသဂုဏ မွာ ရွိတဲ႔ သူေတြအတြက္ေတာ့ အရာရာ ဟာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိတယ္။ သမဂုဏ မွာရွိတဲ႔ သူေတြအတြက္ေတာ့ အရာရာ ဟာ အဝိဇၨာလႊမ္းေနတယ္။ ျပီးေတာ့ စသဂုဏနဲ႔ သမဂုဏ ေရာေေနတဲ႔ သူေတြကေတာ့ ရဂ်ဂုဏ လို႔ေခၚတယ္။ ဂုဏ္၃ပါး ေပါ့။ သမစာ ။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ ေလာေလာဆယ္ ရထားတဲ႔ ခႏၶာကိုပဲ စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ဂရုမစိုက္ဘူး။ ဘာေတြရွခဲ႔တယ္ဆိုတာကို လည္း လံုးဝမသိဘူး။ ဒါကိုေျပာထားတာ ေနာက္တေနရာရွိေသးတယ္။ ရွရီမဒ္ ဘာဂဝသံမ္က်မ္း ၅.၅.၄ ပရာမတၱာ - သူရူူးလိုပါပဲ သူဘာလို႔ရူးသြားတယ္ ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ သူေမ့သြားျပီ။ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ေၾကာင့္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာလဲ သူမသိဘူး။ အရူးလိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ေခတ္သစ္ ယဥ္ေက်းမႈလူ႔ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ သူရူးအသိုင္းအဝိုင္းလိုပါပဲ။ သူတို႔ ဟာ ျပီးခဲ႔တဲ႔ ဘဝနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ဘာမွမသိသလို ေနာင္လာမယ့္ ဘဝ ကိုလည္း စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ ရွရီမဒ္ ဘာဂဝသံမ္က်မ္း ၅.၅.၄ ျပီးခဲတဲ႔ ဘဝနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး မသိတဲ႔ အတြက္ အျမဲတမ္း မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနၾကတယ္။ ေခြးတစ္ေကာင္လိုေပါ့။ သူေခြး ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္လာလဲ သူမသိဘူး။ ေခြးဟာ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာလဲ မသိဘူး။ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အရင္ဘဝမွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေခြးျဖစ္လာတဲ႔ အခါ သူေမ့သြားျပီ။ ဒါဟာ ေလာကီမာယာ ရဲ႕ ေနာက္ထပ္လႊမ္းမိုးမႈပဲျဖစ္တယ္။ မာယာ တန္ခိုးႏွစ္မ်ိဳး။ မာယာ မွာ တန္ခိုးေတာ္ ၂ မ်ိဳးရွိတယ္။ တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ အကုသိုလ္ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေခြးျဖစ္ လာသည္ဆိုပါစို႔။ သူဟာ တကယ္လို႔ ငါဟာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ႔တာပဲ။ အခုေတာ့ ေခြးျဖစ္သြားျပီ ဆိုျပီး သတိရခဲ႔ရင္ သူအတြက္ အသက္ရွင္ရတာ တအားခက္သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာယာက သူ႔ဉာဏ္ကို ဖံုးထားေပးတယ္။ မိသ္ယူ ဆိုတာ အကုန္လံုးက္ု ေမ႔ေလ်ာ့တာကို ဆိုလိုတာျဖစ္တယ္။ ဒါကို မိသ္ယူ လို႔ေခၚပါတယ္။ ေန႔ ည တိုင္းကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ၾကံဳေနတာပဲ။ ညမွာအျခားပတ္ဝန္းက်င္ အျခားဘဝ တစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိပ္မက္ မက္ၾကတယ္။ ငါဟာ လဲေလ်ာင္းေနတယ္ ငါခႏၶာဟာ အိပ္ယာေကာင္းေကာင္း အိမ္ခန္းေကာင္းေကာင္းတစ္ခုမွာ လွဲေနတာ ဆိုတဲ႔ ဒီခႏၶာကို ေမ့သြားၾကတယ္။ မျဖစ္သင့္ဘူး။ သူလမ္းေပၚမွာေလ်ွက္သြားေနတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ ေတာင္ေပၚေရာက္ေနတယ္။ အိမက္ထဲမွာ ဆက္လုပ္ေနတယ္။ ဆက္လုပ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူသားတိုင္းဟာ ဒီခႏၶာကို စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ ျပီးခဲ႔တဲ႔ ခႏၶာကို ေမ့သြားျပီ။ ဒါဟာ အဝိဇၨာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအဝိဇၨာဂုဏ္ ကေနျပီး အသိဉာဏ္ရွိရာကို တက္လွမ္း ႏိုင္လာျပီဆိုရင္ အဲဒါဟာ ဘဝ ေအာင္ျမင္မႈပဲ။ ဒီအဝိဇၨာမွာပဲ ေပ်ာ္ပိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ ဘဝကို ဖ်က္ဆီး ျပစ္လိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လကြ်န္ေတာ္တို႔ ကရိသ်ွ္ဏ အႏုႆတိ အသင္းဟာ လူတစ္ေယာက္ကို အဝိဇၨာ ဖံုးေနရာမွာ အသိဉာဏ္ရွိလာေအာင္ ျမွင့္တင္ေပးရန္ျဖစ္တယ္။ ဒ့ဟာ ေဝဒက်မ္းဂန္အားလံုးရဲ႕ အႏွစ္သာရ ျဖစ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို သံသရာမွ လႊတ္ေအာင္ ကယ္တင္ဖို႔ပဲျဖစ္တယ္။ ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏ ဘဂဝဒ္ ဂီသာက်မ္းမွာ သာဝကေတြ အတြက္အထူးေဟာထားပါတယ္။ ဘဂဝဒ္ ဂီသာ က်မ္း ၁၂.၇ မွာပါ။ ဘဂဝဒ္ ဂီသာက်မ္း ၁၀.၁၁ မွာလဲ ပါပါတယ္။ သာဝကေတြအတြက္ အထူးေျပာထားပါတယ္။ ငါသည္ သူတို႔ ၏ ႏွလံုးသားတိုင္းတြင္ တည္ရွိသည္လို႔။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏ ကို နားလည္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ႔ သာဝက တစ္ေယာက္ကို ဘုရားရွင္ က ကူညီပါတယ္။ ဘုရားရွင္ က ကူညီပါတယ္။ သာဝက မဟုတ္တဲသူေတြ မပါပါဘူး။ အဲဒီလူေတြဟာ တိရစာၧန္ေတြလိုပါပဲ စားမယ္ အိပ္မယ္ ကာမက်င့္မယ္ ခုခံကာကြယ္မယ္။ သူတို႔ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ ကိုနားလည္ဖို႔ ဘုရားရွင္ နဲ႔ မိမိနဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ ဆိုတာေတြ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ သူတို႔ အတြက္ ဘုရားမရွိဘူးလို႔ ထင္ၾကတယ္။ ကရိသ်ွ္ဏ ကလည္း ဟုတ္တယ္ ဘုရား မရွိဘူး မင္းတို႔ အိပ္ၾကလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စသ္စန္းဂ္ ဆိုတာလိုတာပါ။ ဒီစသ္စန္းဂ္ - သာဝကမ်ားႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္မႈ သာဝကေတြနဲ႔ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းအားျဖင့္သာလ်ွင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘုရားရွင္ အေပၚစူးစမ္းေလ့လာလိုစိတ္ေတြကို ႏိုးဆြေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရာေးေက်ာင္း စင္တာေတြလိုတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟာ မလိုအပ္ဘဲ စင္တာေတြအမ်ားၾကီးေလ်ွာက္ဖြင့္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ လူသားတိုင္း ရဲ႕ အက်ိဳးေမ်ွာ္ကိုးလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။