MY/Prabhupada 0006 - Everyone is God - Fool's Paradise: Difference between revisions

Revision as of 15:17, 31 March 2015

Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

Lecture on SB 1.15.49 -- Los Angeles, December 26, 1973

လူတိုင္းက ငါသိတယ္ ငါအကုန္သိတယ္ဆိုျပီး ဘဝင္ ျမင့္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂုရူ ဆရာဆီ သြားစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ဒါက ေလာကုတၱရာ ဆရာေတာ္ ျဖစ္တယ့္ ဂုရူ ဆီကို ခ်ဥ္းကပ္ တဲ႔ နည္းလမ္းပဲ။ ခိုလံႈဆည္းကပ္မႈ လိုပါတယ္။ "ကြ်န္ေတာ္ သိထားတဲ႔ အရာေတြဟာ ဘာမွအသံုးမဝင္တဲ႔ ဟာေတြပါ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်န္ေတာ့္ ကို လိုအပ္တာမ်ားကို သင္ၾကားေပးပါ။" ဒါဟာ တကယ့္ ရိုက်ိဳးႏွိမ့္ခ်မႈပဲ။ အရ္ဂ်ဳန ေျပာၾကားသလိုပါပဲ။ ဘဂဝဒ္ဂီသာက်မ္း ၂.၇ ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏနဲ႔ အရ္ဂ်ဳန နဲ႔ အေျခအတင္ေျပာခဲ႔ျပီး ျပႆနာ အေျဖမထြက္တဲ႔ အခါ အရ္ဂ်ဳန က ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏ ထံ ခိုလႈံကာ " ခ်စ္ရပါေသာ ကရိသ်ွ္ဏ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခု မိတ္ေဆြသေဘာ စကားေျပာေနၾကတယ္။ ရင္းႏွီးမႈနဲ႔ ေျပာတာကို ရပ္လိုက္ရေအာင္။ ကြ်န္ေတာ္ သင့္အား ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေလာကုတၱရာ ဆရာေတာ္ အျဖစ္လက္ခံပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်န္ေတာ့္ တာဝန္ကို သင္ေပးပါ။" အဲဒါ ဘဂဝဒ္ ဂီသာက်မ္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အၾကင္သူတစ္ဦးဟာ သင္ယူေလ့လာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ မြန္ဒက ဥပနီသ်ွ္ဒ္ ၁.၂.၁၂ ဒါဟာ ေဝဒလမ္းစဥ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ႔ ဘဝရဲ႕ တန္ဖိုးဟာဘာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ ျပဠာန္းခ်က္ေတြပဲ။ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲ လာေနတာတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟာ ခႏၶာတစ္ခုကေန တစ္ခုကို ဘယ္လို ေျပာင္းလဲရယူေနၾကတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဘယ္သူလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဒီ ခႏၶာ ကိုယ္ပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီ႔ထက္ပိုသလား။ ဒါေတြကို ေမးျမန္းေလ့လာ ဆည္းပူးရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒါ လူ႔ဘဝျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ေမးျမန္းစံုစမ္းမႈေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဆုတ္ကပ္ ကာလေခတ္မွာ ဘာဗဟုသုတမွ မရွိဘဲ ဘာေမးျမန္းေလ့လာမႈမွ မရွိဘဲ ဘာဂုရူ ဆရာသခင္မွ မရွိဘဲ ဘာစာေပက်မ္းဂန္မွ မရွိဘဲ လူတိုင္း ဘုရားျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါေတြပဲျဖစ္ေနတယ္။ အရူး ေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကမာၻေလးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြက ကူညီႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာ ဝိဓူရ အေၾကာင္း သူလည္းပဲ ရွရီမဒ္ ဘာဂဝသံမ္က်မ္း ၁.၁၅.၄၉ သူ... ဆရာေတာ္ အခု ဝိဓူရ အေၾကာင္းေျပာခဲ႔ပါတယ္။ ဝိဓူရ က ယမရားဂ်္ ေခၚ ယမမင္းျဖစ္ခဲ႔တာပဲ။ သူေတာ္စင္ တစ္ဦးဟာ ယမမင္းအေရွ႕ အျပစ္ေပးခံဖို႔ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီ သူေတာ္စင္ က ယမမင္းထံကို ေမးျမန္းစံုစမ္းတဲ႔အခါ " ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာအျပစ္မွ လုပ္ခဲ႔တယ္လို႔ သတိမရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့ကို တရားစီရင္ဖို႔ ဘာအတြက္ ဒီကို ေခၚလာရပါသလဲ" အဲဒီအခါ ယမမင္းက ေျပာပါတယ္။ သင္မမွတ္မိေတာ့တာပါ။ သင္ ငယ္ငယ္တံုးက ပုရြတ္ဆိတ္ တစ္ေကာင္ရဲ႕ စအိုကေန အပ္စိုက္လိုက္တာ သူမေသသြားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သင့္ကို အျပစ္ေပးကို ေပးရမယ္။ ၾကည့္ပါအံုး။ ကေလးဘဝတံုး က အမိုက္ေမွာင္ဖံုးလို႔ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ အျပစ္ေၾကာင့္ သူအျပစ္ေပးတာကို ခံကိုခံရမယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း "သူတစ္ပါး အသက္ကို မသတ္ရ။" ဆိုတဲ႔ မူကို လည္း သိသိၾကီးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ က သားသတ္ရံုေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖြင့္ေနၾကတယ္။ တိရစာၦန္မွာ ဝိဉာဏ္မရွိဘူး ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ မရွိတဲ႔ ဆင္ေျခေတြေပးျပီးလုပ္ေနၾကတယ္။ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ ၾကည့္ပါအံုး။ ဒါေတြပဲျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ က ျငိမ္းခ်မ္းမႈလိုခ်င္ေနၾကတယ္။