| "Onze śāstra (geschrift) zegt dat pitā na sa syāj jananī na sā syāt, na mocayed yaḥ samupeta-mṛtyum (SB 5.5.18). Het idee is dat men geen vader moet worden, men geen moeder moet worden, tenzij ze weten hoe ze hun kind onsterfelijk kunnen maken. Omdat de ziel onsterfelijk is, maar verstrikt is in dit materiële lichaam; daarom vindt de dood plaats. Eigenlijk wordt de ziel niet geboren, na jāyate na mriyate vā (BG 2.20). Dit proces is dus aan de gang, transmigratie van de ziel van het ene lichaam naar het andere (zielsverhuizing), tathā dehāntara-prāptiḥ (BG 2.13). De vader en moeder moeten zo verlicht zijn en de zoon zo opvoeden dat dit de laatste aanvaarding van het materiële lichaam is. Tyaktvā dehaṁ punar janma naiti (BG 4.9 ), hij mag dit stoffelijk lichaam niet meer aannemen. Als vader en moeder op zo'n manier vastberaden zijn, dan moeten ze ouders worden, anders niet."
|
