NL/Prabhupada 0011 - Men kan Krishna vereren in de geest: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0011 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1974 Category:NL-Quotes - Lec...")
 
No edit summary
 
Line 9: Line 9:
[[Category:Dutch Language]]
[[Category:Dutch Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0010 - Probeer Krishna niet te imiteren|0010|NL/Prabhupada 0012 - De bron van kennis zou horen moeten zijn|0012}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 17: Line 20:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|6cz50xNnBuQ|One Can Worship Kṛṣṇa Within The Mind - Prabhupāda 0011}}
{{youtube_right|uXvqktsFCYY|Men kan Krishna vereren in de geest<br />- Prabhupāda 0011}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/740417BG.BOM_clip.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/740417BG.BOM_clip.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 29: Line 32:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
In de Bhakti-rasāmṛta-sindhu staat een verhaal... Geen verhaal. Een feit. Er wordt er omschreven dat een brāhmaṇa - hij was een grote toegewijde - hij wou een hele briljante dienst offeren, arcanā, in de tempeldienst Maar hij had geen geld. Maar op een dag zat hij in een Bhāgavata klas en hij hoorde dat Kṛṣṇa zelfs vereert kan worden in gedachte. Dus hij nam deze kans want hij dacht er al sinds een lange tijd aan hoe Kṛṣṇa prachtig te vereren, maar hij had geen geld. Dus hij, wanneer hij dit punt begreep, dat men Kṛṣṇa kan vereren in gedachten, dus na een bad te nemen in de Godāvarī rivier, zat hij neer onder een boom en in zijn gedachten bouwde hij een prachtige siṁhāsana, troon, bedekt met juwelen en hij hield de Deity op de troon, hij baadde de Deity met water van de Ganges, Yamunā, Godāvarī, Narmadā, Kāverī. Dan kleedde hij de Deity heel mooi, en offerde een verering met een bloemenkrans. Dan kookte hij heel goed, en hij kookte paramānna, zoete rijst. Dus hij wou het proeven, om te zien of het heel heet was. Want paramānna wordt koud gegeten. Paramānna wordt niet warm genomen. Dus hij stak zijn vinger in de paramānna en verbrandde zijn vinger. Dan verbrak zijn meditatie, want er was niets. Hij deed gewoon alles in zijn gedachten. Dus... Maar hij zag dat zijn vinger verbrand is. Dus hij was verbaasd. Op deze manier, Nārāyaṇa uit Vaikuṇṭha, glimlachtte. Lakṣmījī vroeg, "Waarom glimlach je?" "Eén van Mijn toegewijden vereert zo. Dus zend Mijn mannen om hem onmiddellijk naar Vaikuṇṭha te brengen." Dus de bhakti-yoga is zo mooi dat zelfs als je geen middelen hebt om de Deity een prachtige eredienst te offeren, kan je het doen in gedachten. Dat is ook mogelijk.
In de Bhakti-rasāmṛta-sindhu staat een verhaal ... Geen verhaal. Een feit. Er staat dat een ''brāhmaṇa'' - hij was een grote toegewijde - hij wou een prachtige dienst offeren, ''arcanā'', in de tempeldienst. Maar hij had geen geld. Maar op een dag zat hij in een Bhāgavata klas en hij hoorde dat Kṛṣṇa zelfs vereert kan worden in gedachte. Dus hij nam deze kans want hij dacht er al sinds een lange tijd aan hoe Kṛṣṇa prachtig te vereren, maar hij had geen geld. Dus toen hij dit punt begreep, dat men Kṛṣṇa kan vereren in gedachten, dus na een bad te nemen in de Godāvarī rivier zat hij neer onder een boom en in zijn gedachten bouwde hij een prachtige ''siṁhāsana'', troon, bedekt met juwelen en hij plaatste de Beeldgedaante op de troon en hij baadde de Beeldgedaante met water van de Ganges, Yamunā, Godāvarī, Narmadā en Kāverī. Dan kleedde hij de Beeldgedaante heel mooi en offerde een verering met een bloemenkrans. Dan kookte hij heel goed en hij kookte ''paramānna'' zoete rijst. Dus hij wou het testen om te zien of het heel heet was. Want ''paramānna'' wordt koud gegeten. ''Paramānna'' wordt niet warm genomen. Dus hij stak zijn vinger in de ''paramānna'' en verbrandde zijn vinger.  
 
Dan verbrak zijn meditatie want er was niets. Hij deed gewoon alles in zijn gedachten. Maar hij zag dat zijn vinger verbrand was. Dus hij was verbaasd. Op deze manier, Nārāyaṇa uit Vaikuṇṭha glimlachte. Lakṣmījī vroeg: "Waarom glimlacht U?" "Eén van Mijn toegewijden vereert Me op deze manier. Dus stuur Mijn mannen om hem onmiddellijk naar Vaikuṇṭha te brengen." Dus ''bhakti-yoga'' is zo mooi dat zelfs als je geen middelen hebt om de Beeldgedaante een prachtige eredienst te offeren dan kan je het doen in gedachten. Dat is ook mogelijk.
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 21:29, 21 February 2022



Lecture on BG 4.28 -- Bombay, April 17, 1974

In de Bhakti-rasāmṛta-sindhu staat een verhaal ... Geen verhaal. Een feit. Er staat dat een brāhmaṇa - hij was een grote toegewijde - hij wou een prachtige dienst offeren, arcanā, in de tempeldienst. Maar hij had geen geld. Maar op een dag zat hij in een Bhāgavata klas en hij hoorde dat Kṛṣṇa zelfs vereert kan worden in gedachte. Dus hij nam deze kans want hij dacht er al sinds een lange tijd aan hoe Kṛṣṇa prachtig te vereren, maar hij had geen geld. Dus toen hij dit punt begreep, dat men Kṛṣṇa kan vereren in gedachten, dus na een bad te nemen in de Godāvarī rivier zat hij neer onder een boom en in zijn gedachten bouwde hij een prachtige siṁhāsana, troon, bedekt met juwelen en hij plaatste de Beeldgedaante op de troon en hij baadde de Beeldgedaante met water van de Ganges, Yamunā, Godāvarī, Narmadā en Kāverī. Dan kleedde hij de Beeldgedaante heel mooi en offerde een verering met een bloemenkrans. Dan kookte hij heel goed en hij kookte paramānna zoete rijst. Dus hij wou het testen om te zien of het heel heet was. Want paramānna wordt koud gegeten. Paramānna wordt niet warm genomen. Dus hij stak zijn vinger in de paramānna en verbrandde zijn vinger.

Dan verbrak zijn meditatie want er was niets. Hij deed gewoon alles in zijn gedachten. Maar hij zag dat zijn vinger verbrand was. Dus hij was verbaasd. Op deze manier, Nārāyaṇa uit Vaikuṇṭha glimlachte. Lakṣmījī vroeg: "Waarom glimlacht U?" "Eén van Mijn toegewijden vereert Me op deze manier. Dus stuur Mijn mannen om hem onmiddellijk naar Vaikuṇṭha te brengen." Dus bhakti-yoga is zo mooi dat zelfs als je geen middelen hebt om de Beeldgedaante een prachtige eredienst te offeren dan kan je het doen in gedachten. Dat is ook mogelijk.