NL/Prabhupada 0308 - De functie van de ziel is Krishna-bewustzijn
Lecture -- Seattle, October 2, 1968
Jonge man (2): Hoe kan men de geest trainen?
Prabhupāda: Dit is de training. Je houdt je simpelweg enkel bezig activiteiten van het Kṛṣṇa-bewustzijn. Dit is praktisch. Net als het chanten, de jongen van tien jaar oud, hij kan zich ook bezighouden. Zijn geest is geconcentreerd op de vibratie Hare Kṛṣṇa. Zijn andere zintuigen, benen of handen, zij werken, dansen. Dus op deze manier moeten we onze geest bezighouden, onze zintuigen zijn altijd bezig met Kṛṣṇa-bewustzijn. Dat zal u perfect maken. En dat is mogelijk door iedereen. U hoeft nergens te gaan zitten op een plek om zich artificieel bezig te houden met mediteren op iets. Zodra je Hare Kṛṣṇa chant, onmiddellijk is je geest afgeleid, onmiddellijk herinnert u Kṛṣṇa, de instructies van Kṛṣṇa, je werkt voor Kṛṣṇa, alles. Dat vereist oefening.
Jonge man (2): Omdat je een straal van de zon bent, om zo te zeggen ...
Prabhupāda: Ja.
Jonge man (2): Kun je dat van jezelf denken?
Prabhupāda: Waarom niet? Ik ben een individu.
Jonge man (2): En wanneer je denkt, denk je aan Kṛṣṇa?
Prabhupāda: Hoewel ik klein ben, maar ik ben individueel. Ik heb alle kracht van het denken, voelen, willen. Wij doen dat. We zijn individueel. Je bent hier gekomen door uw individuele wil. Niemand heeft je gedwongen. Als u wilt, kunt u gaan. Sommigen komen hier, een andere komt nooit, een andere komt dagelijks. Waarom? Zelfs al ben je klein, je hebt individualiteit. Zelfs in deze geconditioneerde staat, je bent zo vrij, zo vrij. En als je ongeconditioneerd bent, puur ziel, weet je niet hoeveel vrijheid je hebt. Het maakt niet uit dat je klein bent, maar je bent een spirituele vonk. Zie je niet dat een kleine spirituele vonk die geen enkele arts, geen enkele medische wetenschap reeds ontdekt heeft, waar is de ziel, maar de ziel is er. Dat is een feit. Zodra de ziel verdwenen is van uit het lichaam, is het nutteloos. Zoek uit wat is dat belangrijk deeltje. Dat is niet mogelijk, omdat het zo klein is, dat je met deze materiële ogen of een microscoop of eender welke scoop, je kan het niet vinden. Daarom zeggen zij, er is geen ziel. Maar ze kunnen niet uitleggen wat is verdwenen. Zelfs dat kleine deeltje van de spirituele ziel is zo krachtig dat, zolang het binnen dit lichaam zit, houdt het alles fris, mooi, knap. En zodra het is verdwenen, onmiddellijk begint het te rotten. Zie gewoon. Net als een drug, een injectie. Een kleine korrel, het houdt alles fit. Het is ongeveer zoiets, het is zo krachtig. Je weet niet wat de kracht is van de ziel. Dat moet je leren. Dan, dat is zelfrealisatie. Dit meditatie-proces, zittende in een stille plaats, wordt aanbevolen in het materiëlere begrip van het leven. Laat iemand denken, mediteren, "Ben ik dit lichaam?" maak dan een analyse. Je zult zien, "Nee, ik ben niet dit lichaam. Ik ben verschillend van het lichaam." Dan verdere meditatie: "Als ik niet dit lichaam ben, hoe worden mijn lichamelijke acties dan uitgevoerd?" Het wordt gedaan door de aanwezigheid van dat kleine onderdeel, mezelf. Hoe groeit het lichaam? Dankzij zijn aanwezigheid. Net als deze jongen, deze jongen heeft een klein lichaam. Nu, deze jongen zal een zeer stevig en sterk lichaam krijgen in zijn jonge jaren, tot en met de leeftijd van vierentwintig jaar. Nu, dit lichaam zal gaan, en een ander lichaam zal komen. Hoe is dat mogelijk? Op base van de aanwezigheid van het kleine deeltje genaamd de ziel. Maar als dat deeltje van de ziel wordt weggenomen of verdwijnt, zal dit lichaam niet meer groeien of veranderen. Dit zijn de onderwerpen van meditatie. Maar als je tot het begrip komt dat: "Ik niet dit lichaam ben. Ik ben een spirituele ziel" dan zal de volgende stap zijn "Wat is de functie van de ziel?" De functie van de ziel is het Kṛṣṇa-bewustzijn, werken in Kṛṣṇa-bewustzijn. Dus in de huidige tijd moet men rechtstreeks naar de functie van de ziel zoeken; dan komen alle andere zaken vanzelf. Het is niet mogelijk op dit moment, dat u kunt naar een afgelegen plaats kan gaan, vredevol zitten en mediteren op ... Het is niet mogelijk in deze tijd. Het is onmogelijk. Als u artificieel probeert, zal het een faal worden. Daarom moet je dit proces opnemen,
- harer nāma harer nāma harer nāma eva kevalam
- kalau nāsty eva nāsty eva nāsty eva gatir anyathā
- (CC Adi 17.21)
In dit tijdperk van Kali, is er geen ander alternatief voor zelfrealisatie behalve dit chanten Hare Kṛṣṇa. Dat is het praktische, werkelijke feit.