NL/Prabhupada 0323 - Het creëren van een samenleving van zwanen, niet van kraaien
Lecture on SB 3.25.12 -- Bombay, November 12, 1974
Dus dit is het materiële leven, pavarga. Dus als je dit teniet wilt doen, dat heet apavarga. Dus hier heet het apavarga-vardhanam, hoe de belangstelling voor de bevrijding te verhogen. Mensen zijn zo saai geworden, ze begrijpen niet wat de betekenis is van de bevrijding. Ze snappen het niet. Net als dier. Hij ... Als een dier wordt geïnformeerd dat: "Er is bevrijding," wat zal hij begrijpen? Hij zal het niet begrijpen. Het is onmogelijk voor hem. Ook op dit moment, de menselijke samenleving is precies zoals dieren geworden. Ze weten niet wat er betekenis van apavarga of bevrijding is. Ze weten het niet. Maar de tijd was er, toen mensen begrepen dat dit menselijk leven is bedoeld voor apavarga. Apavarga, het stoppen van de zaken van pa, pha, ba, bha, ma. Dat heet apavarga-vardhanam. Dus de vragen van Devahuti en de antwoorden, die zullen worden gegeven door Kapiladeva, dat is apavarga-vardhanam. Dat wordt gezocht. Dit is de instructie van de gehele Veda's. Tasyaiva hetoh prayateta kovidah. Iedereen zou proberen voor apavarga. Iedereen moet proberen zijn best te doen. "En hoe zit het met mijn onderhoud?" Om te onderhouden, de sastra geeft nooit enige nadruk, dat "Je probeert voor onderhoud." De sastra zegt: "Het zal komen. Het is er al. Het zal komen." Maar we hebben niet zo'n geloof dat, "God geeft..., het geven van voedsel aan de dieren, de vogels, de beesten, aan de bomen, iedereen, en waarom zal Hij mij niet geven? Laat ik mijn tijd nemen voor apavarga." Ze hebben geen geloof. Ze hebben geen dergelijk onderwijs. Daarom is een goed gezelschap nodig, geen gezelschap van de kraai, maar gezelschap van de zwaan. Dan komt dit gevoel.
Dus deze Krishna-bewustzijns beweging betekent dat ze een maatschappij van zwanen creëren, niet die van kraaien. Niet van kraaien. De kraaien zijn niet geïnteresseerd. Zij zijn geïnteresseerd in dat overblijfsel, ik bedoel te zeggen, afval. Zij zijn geïnteresseerd. Punah punas carvita-carvananam (SB 7.5.30). Punah punas carvita-carvananam. Net zoals we weggooien... Na het eten gooien we het blad weg. Er zijn enkele resten van levensmiddelen, en de kraaien komen, de honden komen. Zij zijn geïnteresseerd. Ze zullen niet zeggen... Een verstandig mens zal daar niet heengaan. Maar deze kraaien en honden zullen er naartoe te gaan. Dus deze wereld is zo. Punah punas carvita-carvananam (SB 7.5.30). Kauwen van het gekauwde. Net zoals je kauwt op suikerriet en je gooit het op de straat. Maar als iemand terugkomt om het te kauwen, dan is hij een dwaas. Hij moet weten "Het sap is weggenomen van het suikerriet. Wat zal ik krijgen door te kauwen?" Maar er zijn dieren zoals dat. Ze willen weer kauwen. Dus deze materiele maatschappij betekent het kauwen van het gekauwde. Een vader geeft onderwijs aan zijn zoon om het verdienen van levensonderhoud, krijgt hem getrouwd, en vestigt hem, maar hij weet dat "Dit soort zaken, het verdienen van geld en trouwen, verwekken van kinderen, heb ik gedaan, maar ik ben niet tevreden. Dus waarom ben ik bezig om mijn zoon in deze zaken te betrekken?" Dit heet het kauwen van het gekauwde. Kauwen op hetzelfde ding. "Ik ben niet tevreden met deze zaken, maar waarom betrek ik mijn zoon er ook in? De echte vader is hij die niet toestaat dat zijn zoon proeft van het kauwen van het gekauwde. Dat is de echte vader. Pita na sa syaj janani na sa syat, na mocayed yah samupeta-mrtyum. Dit is echt contraceptief. Een vader, een man moet niet het verlangen hebben om een vader te worden, een vrouw moet niet het verlangen hebben om een moeder te worden. tenzij ze geschikt zijn om de kinderen te redden uit de klauwen van naderende dood. Dat is de taak van vader en moeder.