NL/Prabhupada 0383 - Het commentaar bij Gaura Pahu: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0383 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1969 Category:NL-Quotes - Pur...")
 
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->")
 
Line 7: Line 7:
[[Category:NL-Quotes - in USA, Los Angeles]]
[[Category:NL-Quotes - in USA, Los Angeles]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0382 - Het commentaar bij Dasavatara Stotra|0382|NL/Prabhupada 0384 - Het commentaar bij Gauranga Bolite Habe|0384}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|kyVGLDToDi0|Het commentaar op Gaura Pahu<br />- Prabhupāda 0383}}
{{youtube_right|wzLAF3tYa8k|Het commentaar bij Gaura Pahu<br />- Prabhupāda 0383}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vanimedia.org/w/images/d/de/C13_04_gaura_pahu_purport.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/purports_and_songs/C13_04_gaura_pahu_purport.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Gaura pahū bhajiyā goinu, prema-rathana-dhana helāya hārāiṅu. Dit  is  een  ander  lied  van  Narottama  dāsa  Ṭhākura.  Hij  zegt  dat  "ik  heb  mijn  geestelijke  dood  uitgenodigd  door  het  niet  aanbidden  van  Heer  Caitanya."  Gaura  pahū  nā  bhajiyā  goinu.  Gaura  pahū  betekent  "Heer  Caitanya."  Nā  bhajiyā,  "zonder  te  aanbidden."  Goinu,  "Ik  heb  de  geestelijke  dood  uitgenodigd."  En  adhane  yatane  kari  dhanu  tainu.  "Waarom  heb  ik  de  geestelijke  dood  uitgenodigd?  Want  ik  ben  bezig  met  iets  dat  nutteloos  is  en  ik  heb  het  werkelijke  doel  van  mijn  leven  afgewezen."  Adhana  betekent  waardeloze  dingen.  En  dhana  betekent  waardevolle  spullen.  Dus  eigenlijk,  ieder  van  ons,  onze  geestelijke  verlossing  verwaarlozend,  we  zijn  bezig  met  materiële  zinsbevrediging,  en  daarom  verliezen  we  de  mogelijkheid  van  deze  menselijke  vorm  van  het  lichaam,  om  mezelf  te  verheffen  tot  het  spirituele  platform.  Dit  menselijk  lichaam  is  speciaal  aan  de  geconditioneerde  ziel  gegeven  om  een  kans  te  krijgen  voor  spirituele  verlossing.  Dus  iedereen  die  geestelijke  emancipatie  niets  kan  schelen,  nodigt  geestelijke  dood  uit.  De  geestelijke  dood  betekent  om  zichzelf  te  vergeten,  dat  hij  de  ziel  is.  Dat  is  de  geestelijke  dood.  Dus  in  het  dierlijk  leven  is  het  volledige  vergeetachtigheid.  Ze  kunnen  niet  worden  herinnerd  aan  omstandigheden  dat  zij  niet  dit  lichaam  zijn,  ze  verschillen  van  dit  lichaam.  Het  is  alleen  in  deze  menselijke  vorm  van  het  lichaam,  de  menselijke  vorm  van  leven,  dat  men  kan  begrijpen  dat  hij  niet  dit  lichaam  is,  hij  is  ziel.  Dus  door  het  chanten  Hare  Kṛṣṇa,  kan  men  dit  feit gemakkelijk  begrijpen,  en  door  het  aanbidden  van  Heer  Caitanya,  Zijn  principes  en  wegen  navolgen,  kan  men  Hare  Kṛṣṇa  chanten  en  heel  eenvoudig  tot  het  platform  van  spiritueel  begrip  komen.  Maar  Narottama  dāsa  Ṭhākura  zegt  namens  ons  dat  we  dit  verwaarlozen.  Daarom  nodigen  we  geestelijke  dood  uit. 
''Gaura pahū nā bhajiyā goinu, prema-rathana-dhana helāya hārāiṅu''.  


Dan  zegt  hij  dat  pema-rathana-dhana  helāya  hārāiṅu.  Geestelijk  leven  betekent  om  echte  liefde  te  ontwikkelen.  Iedereen  zegt  liefde.  Er  zijn  zo  veel  borden,  zo  veel  kranten,  "liefde,  de  liefde."  Maar  er  is  geen  liefde.  Dit is een illusie.  Het  is  allemaal  lust.  Liefde  voor  intoxicatie,  liefde  voor  seks,  liefde  voor  dit...  Dit  is  er  aan  de  gang.  Dus  werkelijke  liefde  betekent...  Liefde,  dit  woord,  kan  alleen  van toepassing  zijn  op  Kṛṣṇa,  met  God. Omdat  wij  voor  dat doel  zijn  gemaakt.  Liefde  betekent  om  Kṛṣṇa  lief  te  hebben.  Dus  dat  wordt  gezocht.  Dat  is  geestelijke  liefde.  Dus  prema-rathana.  Ik kon  die  transcendentale  positie  van  de  liefde  bereiken,  maar  ik  ben  aan  het  verwaarlozen.  Daarom  roep  ik  mijn geestelijke  dood op.  En  deze  dingen  gebeuren  als  gevolg  van  mijn  wandaden  uit  het  verleden.  Iedereen  die  dit  materiële  lichaam  heeft  gekregen,  het  is  te  wijten  aan  wandaden  uit  het  verleden.  Soms  doen  we  vrome  daden.  Eigenlijk,  zo  lang  men  dit  materiële  lichaam  krijgt  zijn  er  geen  vrome  daden.  Vrome  daden  betekent  geen  stoffelijk  lichaam  meer.  Dat  zijn  vrome  daden.  Anders  moet  het  worden  opgevat  als  een  feit  dat  zelfs  Brahmā,  die  het  belangrijkste  levend  wezen  in  dit  universum  is  en  heeft  een  massa  van  jaren  als  de  duur  van  het  leven,  Alle  macht,  nog  steeds,  dat  wordt  ook  beschouwd  als  wandaden,  omdat  hij  het  stoffelijk  lichaam  heeft.  Dus  we  gaan  diep  naar  beneden,  een  na  de  ander,  het  lichaam,  door onze  wandaden.  In  de  Bhāgavata  wordt  het  ook  voorgesteld  dat  ze  het  niet weten,  dat  door  dit  zinsbevredigings  proces  dat  ze  een  ander  lichaam  zullen  hebben. En  het  lichaam  is  de  oorzaak  van  de  materiële  pijnscheuten.  Omdat  ik  dit  lichaam  heb,  dus  ik  voel  hoofdpijn,  ik  voel  buikpijn.  Ik  voel  dit  en  dat.  Maar  zodra  we  uit  dit  materiële  lichaam  zijn,  zijn  er  geen  materiele  pijnen  meer.  Het  is  gewoon  een  vreugdevol  leven.  Brahma-bhūtaḥ  prasannâtmâ  ([[Vanisource:BG 18.54|BG 18.54]]). Prasannâtmâ  betekent  blij,  zodra  men  een  geestelijk  leven  krijgt.  Dus  als  gevolg  van  mijn  vroegere  daden,  mis  ik  deze  kans.  Apana  kara  mada  seva... 
Dit is een ander lied van Narottama dāsa Ṭhākura. Hij zegt dat: "Ik heb mijn spirituele dood uitgenodigd door Heer Caitanya niet te aanbidden."


Waarom  gebeurt  het?  Sat-saṅga  chāḍi  khainu  asatyera  vilāsa. "Ik  heb  de  associatie  met  toegewijden  opgegeven,  maar  ik  ben  aan  het  associëren  met  gemeenschappelijke  onzin  mensen." Asatyera. Asat  en  sat.  Sat  betekent  ziel.  En  asat  betekent  materie.  Dus  associatie  met  materiële  gehechtheid  betekent  betrokkenheid  bij  dit  materiële,  voorwaardelijke  leven.  Dus  men  moet  associëren  met  toegewijden.  Satāṁ  prasaṅgād  mama  vīrya-saṁvido.  Men  kan  God alleen  begrijpen  in  het  gezelschap  van  toegewijden.  Daarom  pleiten  we  voor  dit  Kṛṣṇa-bewustzijn,  de  gemeenschap.  Eigenlijk,  je  zult  vinden,  iemand  die  naar  deze  gemeenschap  komt,  door  het  associëren  van  een  paar  dagen,  een  paar  weken,  wordt  hij  bewust,  en  hij  meldt  zich  aan  voor  initiatie  en  verdere  vooruitgang.  Dus  deze  associatie  is  erg  belangrijk.  Degenen  die  verschillende  centra  en  tempels  besturen,  ze  moeten  zeer  verantwoordelijke  mensen  zijn  omdat  alles  zal  afhangen  van  hun  oprechte  activiteiten  en  karakter.  Als  ze  onoprecht  zijn,  dan  zal  dat  niet  effectief  zijn.  Men  kan  komen  en  associëren  met  ons,  maar  als  we  onoprecht  zijn,  dan  zal  het  niet  effectief  zijn.  Maar  als  de toegewijden  oprecht  zijn,  zal  iedereen  die  in  contact  komt  met  een  toegewijde,  hij  zal  veranderen. Dat  is  het  geheim.  Sat-saṅga  chāḍi  asatyera  vilāsa.  En  zodra  we  afstand  doen  van  de  associatie  met  deze  toegewijden,  zal  māyā  me  onmiddellijk  vangen.  Zodra  we  dit  gezelschap  opgeven,  zegt  māyā:  "Ja,  kom  in  mijn  gezelschap."  Zonder  enig  gezelschap,  kan  niemand  neutraal  blijven.  Dat  is  niet  mogelijk.  Hij  moet  associëren  met  māyā  of  Kṛṣṇa.  Dus  iedereen  moet  zeer  serieus  zijn  om  gezelschap  met  toegewijden  te  houden,  met  Kṛṣṇa. 
''Gaura pahū nā bhajiyā goinu''.  
''Gaura pahū'' betekent; "Heer Caitanya."  
''Nā bhajiyā''; "zonder te aanbidden."
''Goinu''; "Ik heb de spirituele dood uitgenodigd."  


Kṛṣṇa  betekent...  Wanneer  we  spreken  over  Kṛṣṇa,  "Kṛṣṇa"  betekent  Kṛṣṇa  met  Zijn  toegewijden.  Kṛṣṇa  is  nooit  alleen.  Kṛṣṇa  is  met  Rādhārāṇī.  Rādhārāṇī  is  met  de gopīs.  En  Kṛṣṇa  is  met de  koeherdersjongens.  We  zijn  geen  impersonalisten.  Wij  zien  niet  alleen  Kṛṣṇa.  Op  dezelfde  manier  betekent  Kṛṣṇa  met  toegewijden  van  Kṛṣṇa.  Dus  Kṛṣṇa-bewustzijn  betekent  om  associatie  te  houden  met  de  toegewijden  van  Kṛṣṇa.  Viṣaya  viṣama  viṣa  satata  khāinu.  En  hij  zegt  dat "Ik  heb altijd  het meest  gevaarlijke  gif  van zinsbevrediging  gedronken." Viṣaya  viṣama  viṣa.  Viṣaya  betekent zinsbevrediging. Eten,  slapen,  paren  en  verdedigen.  Deze  worden  viṣaya  genoemd.  En viṣama  betekent gevaarlijk.  En  viṣa  betekent  gif.  Als  men  zich  gewoon  bezig  houdt  met  deze  vier  principes  van  het  leven,  net  als  dieren.  Dan  is  het  te  veronderstellen  dat  hij  gewoon  vergif  drinkt.  Dat  is  alles.  Viṣaya  viṣama  satata  khāinu.  "Ik  weet  dat  dit  gif  (is),  maar  ik  ben  zodanig  geintoxiceerd,  dat  ik  dit  gif  elk  moment  drink."  Gaura-kīrtana-rase  magana  nā  painu.  'En  ik  kon  niet  opgaan  in  de  saṅkīrtana  beweging  die  gestart  werd  door  Heer  Caitanya."  Oh,  dat  is  eigenlijk  het  feit.  Degenen  die  te  veel  gehecht  zijn  aan  de  materialistische  manier  van  leven,  of  altijd  drinken  van  het  gif  van  zinsbevrediging,  ze  worden  niet  aangetrokken  door  de  saṅkīrtana  beweging.
En ''adhane yatane kari dhanu tainu''. "Waarom heb ik de spirituele dood uitgenodigd? Omdat ik ben bezig met iets dat nutteloos is en ik heb het werkelijke doel van mijn leven afgewezen."  
''Adhana'' betekent waardeloze dingen.  
En ''dhana'' betekent waardevolle spullen.  


Dus  op  het laatst, is Narottama dāsa Ṭhākura aan het weeklagen. Hij vertegenwoordigt onszelf. Als men tot  dat  punt van weeklagen komtdat is  ook erg leuk. Hij wordt onmiddellijk gezuiverd. Klaagzang betekent zuivering. Dus zegt hij,  keno āchaya prāṇa kichu bali...  "Waarom leef ik? Ik heb geen associatie  met de toegewijden, ik neem geen deel aan de saṅkīrtana beweging. Ik begrijp niet wat Kṛṣṇa is. Ik begrijp niet wat Heer Caitanya is. Dan  waar  leef ik voor?" Dit is klaagzang. "Wat is mijn geluk? Wat is de standaard van mijn geluk? Waarom leef ik?" Narottama dāsa kena gela." Waarom ging ik niet dood  lang,  lang  geleden? Ik had moeten sterven. Wat is  de  betekenis  van  mijn leven?" Het  is dus  niet Narottama dasa  Ṭhākura's  klaagzang. Iedereen  van ons moet denken zoals  dat,  dat  "Als we geen associatie  van  toegewijden hebben, als we niet begrijpen wat de Kṛṣṇa-bewustzijns  beweging  is, als we niet in aanraking komen met de  Heer Caitanya en zijn metgezellen, het was  beter voor mij om te sterven. En er is geen andere oplossing."  
Dus eigenlijk zijn we allemaal onze spirituele emancipatie aan het verwaarlozen. We zijn bezig met materiële zinsbevrediging. En daarom verliezen we de kans van deze menselijke lichaamsvorm, om mezelf tot het spirituele platform te verheffen. Dit menselijk lichaam is speciaal aan de geconditioneerde ziel gegeven om een kans te krijgen voor spirituele emancipatie. Dus iedereen die niet geeft om spirituele emancipatie nodigt spirituele dood uit. De spirituele dood betekent; zichzelf te vergeten, dat hij de spirituele ziel is. Dat is de spirituele dood. Dus in het dieren leven is het volledige vergeetachtigheid. Ze kunnen er op geen enkele manier aan herinnerd worden dat zij niet dit lichaam zijn, ze verschillen van dit lichaam. Het is alleen in deze menselijke lichaamsvorm, menselijke levensvorm, dat iemand kan begrijpen dat hij niet dit lichaam is, hij is de spirituele ziel. Dus door Hare Kṛṣṇa te chanten kan men dit feit gemakkelijk begrijpen. En door Heer Caitanya te vereren, Zijn principes en voorbeelden te volgen, kan men Hare Kṛṣṇa chanten en heel eenvoudig tot het platform van spiritueel begrip komen. Maar Narottama dāsa Ṭhākura zegt, om ons te helpen, dat we dit verwaarlozen. Daarom nodigen we spirituele dood uit.
 
Dan zegt hij dat; ''prema-rathana-dhana helāya hārāiṅu''.
Spiritueel leven betekent echte liefde ontwikkelen. Iedereen zegt liefde. Er zijn zo veel borden, zo veel kranten; "liefde, liefde." Maar er is geen liefde. Dit is een illusie. Het is allemaal lust. Liefde voor intoxicatie, liefde voor seks, liefde voor dit ... Dit is er gaande. Dus werkelijke liefde betekent ... Liefde, dit woord kan alleen van toepassing zijn op Kṛṣṇa, God. Omdat wij voor dat doel gemaakt zijn. Liefhebben betekent Kṛṣṇa lief te hebben. Dus dat is nodig. Dat is spirituele liefde.
 
Dus ''prema-rathana''. Ik kon die transcendentale positie van liefde bereiken, maar ik ben het aan het verwaarlozen. Daarom roep ik mijn spirituele dood. En deze dingen gebeuren als gevolg van mijn wandaden uit het verleden. Iedereen die dit materiële lichaam heeft, dat komt door wandaden uit het verleden. Soms doen we vrome daden. Eigenlijk, zo lang men dit materiële lichaam krijgt zijn er geen vrome daden. Vrome daden betekent geen materieel lichaam meer. Dat zijn vrome daden. Voor de rest moet het als een feit gezien worden dat zelfs Brahmā, die het belangrijkste levende wezen in dit universum is en een enorme levensduur heeft, en alle macht heeft, toch wordt dat ook als wandaden gezien omdat hij een materieel lichaam heeft. Dus we zakken dieper en dieper, het ene lichaam na het andere, door onze wandaden.
 
In de Bhāgavata staat ook dat ze niet weten dat ze door dit zinsbevredigingsproces een ander lichaam zullen krijgen. En het lichaam is de oorzaak van de materiële pijnscheuten. Omdat ik dit lichaam heb voel ik hoofdpijn of buikpijn. Ik voel dit en dat. Maar zodra we uit dit materiële lichaam zijn, zijn er geen materiële pijnscheuten meer. Het is alleen een vreugdevol leven. ''Brahma-bhūtaḥ prasannātmā'' ([[NL/BG 18.54|BG 18.54]]). ''Prasannātmā'' betekent vreugdevol, zodra men een spiritueel leven krijgt. Dus als gevolg van mijn vroegere daden mis ik deze kans.
 
''Apana kara mada seva'' ... Waarom gebeurt het? ''Sat-saṅga chāḍi khainu asatyera vilāsa''. "Ik heb de omgang met toegewijden opgegeven, maar ik ben aan het omgaan met gewone onzin mensen." ''Asatyera''. ''Asat'' en ''sat''. ''Sat'' betekent spirituele ziel. En ''asat'' betekent materie. Dus omgaan met materiële gehechtheid betekent verstrikt raken in dit materiële, geconditioneerde leven. Dus men moet associëren met toegewijden.
 
''Satāṁ prasaṅgād mama vīrya-saṁvido''. Men kan God alleen begrijpen in het gezelschap van toegewijden. Daarom adverteren we deze Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Eigenlijk zal je zien dat iemand die naar deze beweging komt, door omgang van een paar dagen of een paar weken wordt hij bewust en meldt hij zich aan voor initiatie en verdere vooruitgang. Dus deze beweging is erg belangrijk. Degenen die de verschillende centra en tempels besturen moeten heel verantwoordelijke mensen zijn omdat alles zal afhangen van hun oprechte activiteiten en karakter. Als ze niet oprecht zijn dan zal het niet effectief zijn. Iemand kan komen en met ons omgaan, maar als we niet oprecht zijn dan zal het niet effectief zijn. Maar als de toegewijden oprecht zijn dan zal iedereen die in contact komt met een toegewijde veranderen. Dat is het geheim. ''Sat-saṅga chāḍi asatyera vilāsa''. En zodra we de associatie met deze toegewijden opgeven zal ''māyā'' me onmiddellijk vangen. Zodra we dit gezelschap opgeven zegt ''māyā'': "Ja, kom in mijn gezelschap." Zonder enig gezelschap kan niemand neutraal blijven. Dat is niet mogelijk. Hij moet associëren met ''māyā'' of met Kṛṣṇa.
 
Dus iedereen moet heel serieus zijn om met toegewijden om te gaan, met Kṛṣṇa. Wanneer we Kṛṣṇa zeggen; "Kṛṣṇa" betekent Kṛṣṇa met Zijn toegewijden, Kṛṣṇa is nooit alleen. Kṛṣṇa is met Rādhārāṇī. Rādhārāṇī is met de ''gopī's'' . En Kṛṣṇa is met de koeherdersjongens. We zijn geen impersonalisten. Wij zien niet alleen Kṛṣṇa. Net zo betekent Kṛṣṇa met de toegewijden van Kṛṣṇa. Dus Kṛṣṇa-bewustzijn betekent omgaan met de toegewijden van Kṛṣṇa.
 
''Viṣaya viṣama viṣa satata khāinu''. En hij zegt dat: "Ik heb altijd het meest gevaarlijke gif van zinsbevrediging gedronken." ''Viṣaya viṣama viṣa''. ''Viṣaya'' betekent zinsbevrediging. Eten, slapen, paren en verdedigen. Dat wordt ''viṣaya'' genoemd. En ''viṣama'' betekent gevaarlijk. En ''viṣa'' betekent gif. Als men zich, net als dieren, alleen bezig houdt met deze vier levensprincipes. Dan wordt aangenomen dat hij alleen vergif drinkt. Dat is alles. ''Viṣaya viṣama satata khāinu''. "Ik weet dat het gif is, maar ik ben zo erg onder invloed, dat ik dit gif elk moment drink."
 
''Gaura-kīrtana-rase magana nā painu''. "En ik kon niet opgaan in de ''saṅkīrtana'' beweging die gestart is door Heer Caitanya." Oh, dat is werkelijk het feit. Degenen die te veel gehecht zijn aan de materialistische manier van leven, of altijd het gif van zinsbevrediging drinken, die worden niet aangetrokken door de ''saṅkīrtana'' beweging.
 
Dus uiteindelijk is Narottama dāsa Ṭhākura aan het treuren. Hij vertegenwoordigt onszelf. Als men op het punt van weeklagen komt is dat ook erg goed. Hij wordt onmiddellijk gezuiverd. Klaagzang betekent zuivering. Dus hij zegt: ''keno vā āchaya prāṇa kichu bali''; "Waarom leef ik? Ik heb geen omgang met de toegewijden, ik neem geen deel aan de ''saṅkīrtana'' beweging. Ik begrijp niet wat Kṛṣṇa is. Ik begrijp niet wat Heer Caitanya is. Waar leef ik dan voor?" Dit is klaagzang. "Wat is mijn geluk? Wat is de standaard van mijn geluk? Waarom leef ik?" ''Narottama dāsa kena nā gela''; "Waarom ging ik niet lang geleden dood? Ik had moeten sterven. Wat heeft mijn leven voor zin?" Dus het is niet de klaagzang van Narottama dāsa Ṭhākura. Ieder van ons zou zo moet denken dat: "Als we geen omgang met toegewijden kunnen hebben, als we niet begrijpen wat de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging is, als we niet in aanraking komen met Heer Caitanya en zijn metgezellen, dan is het beter voor mij om te sterven. En er is geen andere oplossing."  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 22:40, 1 October 2020



Purport to Gaura Pahu -- Los Angeles, January 10, 1969

Gaura pahū nā bhajiyā goinu, prema-rathana-dhana helāya hārāiṅu.

Dit is een ander lied van Narottama dāsa Ṭhākura. Hij zegt dat: "Ik heb mijn spirituele dood uitgenodigd door Heer Caitanya niet te aanbidden."

Gaura pahū nā bhajiyā goinu. Gaura pahū betekent; "Heer Caitanya." Nā bhajiyā; "zonder te aanbidden." Goinu; "Ik heb de spirituele dood uitgenodigd."

En adhane yatane kari dhanu tainu. "Waarom heb ik de spirituele dood uitgenodigd? Omdat ik ben bezig met iets dat nutteloos is en ik heb het werkelijke doel van mijn leven afgewezen." Adhana betekent waardeloze dingen. En dhana betekent waardevolle spullen.

Dus eigenlijk zijn we allemaal onze spirituele emancipatie aan het verwaarlozen. We zijn bezig met materiële zinsbevrediging. En daarom verliezen we de kans van deze menselijke lichaamsvorm, om mezelf tot het spirituele platform te verheffen. Dit menselijk lichaam is speciaal aan de geconditioneerde ziel gegeven om een kans te krijgen voor spirituele emancipatie. Dus iedereen die niet geeft om spirituele emancipatie nodigt spirituele dood uit. De spirituele dood betekent; zichzelf te vergeten, dat hij de spirituele ziel is. Dat is de spirituele dood. Dus in het dieren leven is het volledige vergeetachtigheid. Ze kunnen er op geen enkele manier aan herinnerd worden dat zij niet dit lichaam zijn, ze verschillen van dit lichaam. Het is alleen in deze menselijke lichaamsvorm, menselijke levensvorm, dat iemand kan begrijpen dat hij niet dit lichaam is, hij is de spirituele ziel. Dus door Hare Kṛṣṇa te chanten kan men dit feit gemakkelijk begrijpen. En door Heer Caitanya te vereren, Zijn principes en voorbeelden te volgen, kan men Hare Kṛṣṇa chanten en heel eenvoudig tot het platform van spiritueel begrip komen. Maar Narottama dāsa Ṭhākura zegt, om ons te helpen, dat we dit verwaarlozen. Daarom nodigen we spirituele dood uit.

Dan zegt hij dat; prema-rathana-dhana helāya hārāiṅu. Spiritueel leven betekent echte liefde ontwikkelen. Iedereen zegt liefde. Er zijn zo veel borden, zo veel kranten; "liefde, liefde." Maar er is geen liefde. Dit is een illusie. Het is allemaal lust. Liefde voor intoxicatie, liefde voor seks, liefde voor dit ... Dit is er gaande. Dus werkelijke liefde betekent ... Liefde, dit woord kan alleen van toepassing zijn op Kṛṣṇa, God. Omdat wij voor dat doel gemaakt zijn. Liefhebben betekent Kṛṣṇa lief te hebben. Dus dat is nodig. Dat is spirituele liefde.

Dus prema-rathana. Ik kon die transcendentale positie van liefde bereiken, maar ik ben het aan het verwaarlozen. Daarom roep ik mijn spirituele dood. En deze dingen gebeuren als gevolg van mijn wandaden uit het verleden. Iedereen die dit materiële lichaam heeft, dat komt door wandaden uit het verleden. Soms doen we vrome daden. Eigenlijk, zo lang men dit materiële lichaam krijgt zijn er geen vrome daden. Vrome daden betekent geen materieel lichaam meer. Dat zijn vrome daden. Voor de rest moet het als een feit gezien worden dat zelfs Brahmā, die het belangrijkste levende wezen in dit universum is en een enorme levensduur heeft, en alle macht heeft, toch wordt dat ook als wandaden gezien omdat hij een materieel lichaam heeft. Dus we zakken dieper en dieper, het ene lichaam na het andere, door onze wandaden.

In de Bhāgavata staat ook dat ze niet weten dat ze door dit zinsbevredigingsproces een ander lichaam zullen krijgen. En het lichaam is de oorzaak van de materiële pijnscheuten. Omdat ik dit lichaam heb voel ik hoofdpijn of buikpijn. Ik voel dit en dat. Maar zodra we uit dit materiële lichaam zijn, zijn er geen materiële pijnscheuten meer. Het is alleen een vreugdevol leven. Brahma-bhūtaḥ prasannātmā (BG 18.54). Prasannātmā betekent vreugdevol, zodra men een spiritueel leven krijgt. Dus als gevolg van mijn vroegere daden mis ik deze kans.

Apana kara mada seva ... Waarom gebeurt het? Sat-saṅga chāḍi khainu asatyera vilāsa. "Ik heb de omgang met toegewijden opgegeven, maar ik ben aan het omgaan met gewone onzin mensen." Asatyera. Asat en sat. Sat betekent spirituele ziel. En asat betekent materie. Dus omgaan met materiële gehechtheid betekent verstrikt raken in dit materiële, geconditioneerde leven. Dus men moet associëren met toegewijden.

Satāṁ prasaṅgād mama vīrya-saṁvido. Men kan God alleen begrijpen in het gezelschap van toegewijden. Daarom adverteren we deze Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Eigenlijk zal je zien dat iemand die naar deze beweging komt, door omgang van een paar dagen of een paar weken wordt hij bewust en meldt hij zich aan voor initiatie en verdere vooruitgang. Dus deze beweging is erg belangrijk. Degenen die de verschillende centra en tempels besturen moeten heel verantwoordelijke mensen zijn omdat alles zal afhangen van hun oprechte activiteiten en karakter. Als ze niet oprecht zijn dan zal het niet effectief zijn. Iemand kan komen en met ons omgaan, maar als we niet oprecht zijn dan zal het niet effectief zijn. Maar als de toegewijden oprecht zijn dan zal iedereen die in contact komt met een toegewijde veranderen. Dat is het geheim. Sat-saṅga chāḍi asatyera vilāsa. En zodra we de associatie met deze toegewijden opgeven zal māyā me onmiddellijk vangen. Zodra we dit gezelschap opgeven zegt māyā: "Ja, kom in mijn gezelschap." Zonder enig gezelschap kan niemand neutraal blijven. Dat is niet mogelijk. Hij moet associëren met māyā of met Kṛṣṇa.

Dus iedereen moet heel serieus zijn om met toegewijden om te gaan, met Kṛṣṇa. Wanneer we Kṛṣṇa zeggen; "Kṛṣṇa" betekent Kṛṣṇa met Zijn toegewijden, Kṛṣṇa is nooit alleen. Kṛṣṇa is met Rādhārāṇī. Rādhārāṇī is met de gopī's . En Kṛṣṇa is met de koeherdersjongens. We zijn geen impersonalisten. Wij zien niet alleen Kṛṣṇa. Net zo betekent Kṛṣṇa met de toegewijden van Kṛṣṇa. Dus Kṛṣṇa-bewustzijn betekent omgaan met de toegewijden van Kṛṣṇa.

Viṣaya viṣama viṣa satata khāinu. En hij zegt dat: "Ik heb altijd het meest gevaarlijke gif van zinsbevrediging gedronken." Viṣaya viṣama viṣa. Viṣaya betekent zinsbevrediging. Eten, slapen, paren en verdedigen. Dat wordt viṣaya genoemd. En viṣama betekent gevaarlijk. En viṣa betekent gif. Als men zich, net als dieren, alleen bezig houdt met deze vier levensprincipes. Dan wordt aangenomen dat hij alleen vergif drinkt. Dat is alles. Viṣaya viṣama satata khāinu. "Ik weet dat het gif is, maar ik ben zo erg onder invloed, dat ik dit gif elk moment drink."

Gaura-kīrtana-rase magana nā painu. "En ik kon niet opgaan in de saṅkīrtana beweging die gestart is door Heer Caitanya." Oh, dat is werkelijk het feit. Degenen die te veel gehecht zijn aan de materialistische manier van leven, of altijd het gif van zinsbevrediging drinken, die worden niet aangetrokken door de saṅkīrtana beweging.

Dus uiteindelijk is Narottama dāsa Ṭhākura aan het treuren. Hij vertegenwoordigt onszelf. Als men op het punt van weeklagen komt is dat ook erg goed. Hij wordt onmiddellijk gezuiverd. Klaagzang betekent zuivering. Dus hij zegt: keno vā āchaya prāṇa kichu bali; "Waarom leef ik? Ik heb geen omgang met de toegewijden, ik neem geen deel aan de saṅkīrtana beweging. Ik begrijp niet wat Kṛṣṇa is. Ik begrijp niet wat Heer Caitanya is. Waar leef ik dan voor?" Dit is klaagzang. "Wat is mijn geluk? Wat is de standaard van mijn geluk? Waarom leef ik?" Narottama dāsa kena nā gela; "Waarom ging ik niet lang geleden dood? Ik had moeten sterven. Wat heeft mijn leven voor zin?" Dus het is niet de klaagzang van Narottama dāsa Ṭhākura. Ieder van ons zou zo moet denken dat: "Als we geen omgang met toegewijden kunnen hebben, als we niet begrijpen wat de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging is, als we niet in aanraking komen met Heer Caitanya en zijn metgezellen, dan is het beter voor mij om te sterven. En er is geen andere oplossing."