NL/Prabhupada 0396 - Het commentaar bij de gebeden van koning Kulasekhara
Purport to Prayers of King Kulasekhara, CD 14
Dit vers, gebed, is genomen uit één boek bekend als Mukunda-mālā-stotra. Dit gebed werd opgedragen door een koning wiens naam Kulaśekhara was. Hij was een grote koning, en tegelijkertijd een grote toegewijde. Er zijn veel voorbeelden in de geschiedenis van de Vedische literatuur dat de koningen zeer grote toegewijden waren, en ze worden rājarṣīs genoemd. Rājarṣīs betekent dat, hoewel ze op de koninklijke troon zitten, ze zijn allemaal heilige personen. Dus deze Kulaśekhara, Koning Kulaśekhara, bidt tot Kṛṣṇa dat "Mijn lieve Kṛṣṇa, de zwaan van mijn geest kan nu wel gevangen zijn met de steel van Uw lotusvoeten. Want op het moment van de dood, de drie elementen lichaamsfuncties, namelijk het slijm en de gal, en de lucht, zij zullen overlappen, en er zal een verstikking in de stem zijn, dus ik zal niet in staat zijn om uw zoete Heilige Naam te uiten op het punt van mijn dood." De vergelijking wordt gegeven op deze manier, dat de witte zwaan, wanneer het een lotusbloem vindt, gaat het daar en sport door te duiken in het water, en verstrikt hem in de steel van de lotusbloem. Dus Koning Kulaśekhara wil dat in het gezonde stadium van zijn lichaam en geest, kan hij onmiddellijk verstrikt raakt met de steel van de lotus voeten van de Heer, en onmiddellijk sterft. Het idee is dat men tot het Kṛṣṇa-bewustzijn moet komen, terwijl zijn geest en lichaam in goede staat is. Wacht niet tot de laatste fase van je leven. Beoefen gewoon het Kṛṣṇa-bewustzijn, terwijl je lichaam en geest in een gezonde toestand is, en dan op het moment van de dood zul je in staat zijn om Kṛṣṇa en Zijn spel en vermaak te onthouden en onmiddellijk worden overgebracht naar het geestelijke rijk.