NL/Prabhupada 0418 - Initiatie betekent het begin van de activiteiten
Lecture & Initiation -- Seattle, October 20, 1968
Dus deze initiatie... Zoals veel van onze studenten worden geïnitieerd, dus sommige van onze studenten gaan deze avond worden geïnitieerd. De initiatie betekent de derde fase van de toetreding tot deze beweging. De eerste fase is śraddhā, een beetje geloof. Net als onze studenten naar de markt gaan, ze zijn aan het zingen, en veel mensen dragen wat geld bij; iemand schaft onze Back to Godhead aan. Dit is het begin van geloof ".Oh, hier is een mooie beweging Laat me meewerken." Ādau śraddhā. Dan, als hij meer geïnteresseerd raakt, dan komt hij hier, in de klas. "Goed, laten we zien wat deze mensen onderwijzen, dit Kṛṣṇa-bewustzijn." Dus ze komen. Dus dat is de tweede fase. De eerste fase is een automatische sympathie voor deze beweging. De tweede fase is het toetreden of de omgang met deze, onze activiteiten. Net zoals je hier vriendelijk komt. Je hoort me. Op dezelfde manier, als iemand meer geïnteresseerd raakt of zijn geloof is nog verder gevorderd, dan komt hij, dat is de tweede fase. En de derde fase is... Ādau śraddhā tataḥ sādhu-saṅga atha bhajana-kriyā ((CC Madhya 23.14-15)). Welnu, de initiatie betekent het begin van de werkzaamheden. Begin van de activiteiten. Hoe men Kṛṣṇa bewustzijn kan ontwikkelen tot de perfectie staat, dat wordt initiatie genoemd. Het is niet dat initiatie stoppen betekent. Het is de derde fase. Dan zal de vierde fase er zijn, iemand die wordt geïnitieerd, als hij de regels en regelgeving volgt, en als hij Hare Kṛṣṇa chant met een opgeknapt tellen, dan zullen geleidelijk alle twijfels verdwijnen. Wat zijn de twijfels? We vragen onze studenten om zich te onthouden van dat het illegale seksleven, non vegetarisch dieet, en bedwelming, en deel te nemen aan het gokken. Deze vier dingen. Dus deze vier dingen zijn zeer prominent in de maatschappij, vooral in de Westerse landen. Maar deze studenten die initiatie nemen en het chanten volgen, ze geven heel gemakkelijk deze vier dingen op zonder enige moeite. Dat heet anartha nivṛtti. Dat is de vierde fase. De vijfde fase is dan dat hij wordt opgeknapt: "Ja." Net als een student, Mr. Anderson, ik heb hem niet gezien, maar gewoon door het associëren met onze andere volgelingen, heeft hij geschreven dat "Ik wil mijn hele wezen inzetten voor dit Kṛṣṇa-bewustzijn." Dit heet niṣṭhā, opgeknapt. Tato niṣṭhā tato ruci. Ruci betekent dat ze een voorproefje krijgen. Waarom gaan deze jongens uit? Dit chanten, ze hebben een voorproefje gekregen. Ze hebben een smaak ontwikkeld. Zo niet voor niets zijn ze geen tijd aan het verspillen. Ze zijn opgeleid, ze zijn opgegroeid. Dus smaak. Opgeknapt, dan smaak, tathāsaktis. Als de smaak is, dan gehechtheid. Hij kan het niet opgeven. Ik krijg zo veel brieven. Sommige studenten, ze konden niet omgaan met hun Godsbroeders, ze verdwijnen, maar ze zullen schrijven dat "ik kan niet gaan. Ik kan niet gaan." Hij is gevangen genomen. Zie je? Umāpati heeft die brief geschreven, dat hij in moeilijkheden is, Hij kan niet leven, hij kan niet leven of weggaan. Hij is in Dallas. Zie je? Hij kan het bedrijf niet stoppen, of een misverstand, hij kan niet leven met Godsbroeders. Maar dat is tijdelijk. Dus dat wordt asaktiḥ genoemd, gehechtheid. Tathāsaktis tato bhāva. Dan geleidelijk vermeerderen, een extatische positie, altijd aan Kṛṣṇa denken. En dan niveau van perfectie, dat hij houdt van Kṛṣṇa cent procent. Dit is dus het proces.