NL/Prabhupada 0437 - Schelphoorn wordt beschouwd als heel zuiver en transcendentaal
Lecture on BG 2.8-12 -- Los Angeles, November 27, 1968
Als iemand een referentie kan geven van de Upaniṣads, dan is zijn argument erg sterk. Śabda-pramāṇa. Pramāṇa betekent bewijs. Evidence... Als je in jouw geval wilt verkrijgen... Net zoals je heel leuk bewijs in een rechtbank moet geven, Ook volgens de Vedische cultuur, het bewijs is pramāṇa. pramāṇa. betekent bewijs. Śabda-pramāṇa. Er zijn drie soorten bewijzen die door de geleerden in de Vedische cultuur worden geaccepteerd. Een bewijs is pratyakṣa. Pratyakṣa betekent directe waarneming. Net zoals ik jullie zie, zien jullie mij. Ik ben aanwezig, jullie zijn aanwezig. Dit is een directe waarneming. En er is een ander bewijs dat anumāna wordt genoemd. Stel dat in die kamer, en ik kom nu net, Ik weet niet of er een persoon is of niet. Maar er is een geluid, dan kan ik me voorstellen, "Oh, er is iemand." Dit heet anumāna. In de logica wordt het hypothese genoemd. Dat is ook bewijs. Als ik door mijn bonafide suggesties kan getuigen, is dat ook geaccepteerd. Dus direct bewijs, en, wat wordt genoemd, hypothese of suggestief bewijs. Maar het sterke bewijs is śabda-pramāṇa. Śabda, śabda-brahman. Dat betekent Veda's. Als iemand bewijs kan geven door te citeren uit de Veda's, dan moet het worden aanvaard. Niemand kan het Vedische bewijs ontkennen. Dat is het systeem. Hoe is het zo? Chaitanya Mahāprabhu heeft een zeer mooi voorbeeld gegeven. Dat is in de Veda's. Net zoals we een schelphoorn in de kamer van de Deities houden. Hoornschelp wordt beschouwd als zeer zuiver, transcendentaal, anders hoe kunnen we het voor de Deity houden, en je hoornschelp blazen? U biedt water aan met hoornschelp. Hoe kun je het aanbieden? Maar wat is deze hoornschelp? De schelphoorn is het been van een dier. Het is niets anders dan een bot van een dier. Maar het Vedische voorschrift is dat als je het bot van een dier aanraakt, je onmiddellijk een bad moet nemen. Je wordt onrein. Nu kan men zeggen: "Oh, dit is contradictie." Op de ene plaats wordt gezegd dat als je het bot van een dier aanraakt, dan moet je jezelf zuiveren door direct een bad te nemen, en hier, het bot van een dier in de kamer van de Deities. Het is dus tegenstrijdig, is het niet? Als het bot van een dier onzuiver is, hoe kunt u deze plaatsen in de kamer van de Deities? En als een bot van een dier zuiver is, wat is dan de betekenis van het onzuiver worden en een bad nemen? " U zult soortgelijke tegenstrijdigheid in de Vedische voorschriften vinden. Maar omdat wordt gezegd door de Veda's dat een bot van een dier onzuiver is, moet je het accepteren. Maar dit bot van een dier, hoornschelp, is puur. Net zoals onze studenten soms verbaasd zijn als we zeggen dat de ui niet gegeten dient te worden, maar ui is een groente. Dus śabda-pramāṇa betekent, de Vedische bewijzen moeten worden genomen op een zodanige wijze dat er geen argument is. Er is betekenis; is er geen tegenspraak. Er is betekenis. Net zoals ik jullie een paar keer heb gezegd dat koeienmest. Koeienmest is, volgens de Vedische voorschriften, zuiver. In India wordt het daadwerkelijk gebruikt als ontsmettingsmiddel. In dorpen in het bijzonder, er is een grote hoeveelheid koeienmest, en ze zijn, ze hebben het over het hele huis besmeurd om het huis antiseptisch te maken. En eigenlijk na het smeren van koeienmest in je kamer, wanneer het wordt gedroogd, zul je het verfrist, alles antiseptisch vinden. Het is praktijkervaring. En één man Dr. Ghosh, een groot scheikundige, hij onderzocht koeienmest, dat waarom koeienmest zo erg belangrijk in de Vedische literatuur is? Hij constateerde dat koeienmest alle antiseptische eigenschappen bevatten.