NL/Prabhupada 0452 - Krishna komt één keer in een dag van Brahma naar deze aarde
Lecture on SB 7.9.5 -- Mayapur, February 25, 1977
Pradyumna: Vertaling - "Toen Lord Nṛsiṁha-deva het jongetje Prahlāda Mahārāja zag vooroverliggend aan de zolen van Zijn lotusvoeten, werd hij meest extatisch in genegenheid naar Zijn toegewijde toe. Prahlāda omhoog krijgend, legde de Heer zijn lotushand op het hoofd van de jongen want Zijn hand is altijd bereid om onverschrokkenheid te creëren in al Zijn toegewijden."
Prabhupāda:
- sva-pāda-mūle patitaṁ tam arbhakaṁ
- vilokya devaḥ kṛpayā pariplutaḥ
- utthāpya tac-chīrṣṇy adadhāt karāmbujaṁ
- kālāhi-vitrasta-dhiyāṁ kṛtābhayam
- (SB 7.9.5)
Dus om een toegewijde of favoriet te worden van de Allerhoogste Persoonlijkheid van God is zeer eenvoudig. Het is niet moeilijk. Hier zien we het voorbeeld van Prahlāda Mahārāja, een vijf-jaar-oude ... (break) ...een toegewijde zijnde, hij kent alleen de Allerhoogste Heer, en hij bood zijn eerbetuigingen aan. Dat is zijn kwalificatie. Iedereen kan dat doen. Iedereen kan hier in de tempel komen en eerbetuigingen aanbieden. Waar is het probleem? Men moet gewoon het verstand hebben dat "Hier is de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Kṛṣṇa of Nṛsiṁha-deva of een van zijn multi-expansies."
In de śāstra wordt gezegd, advaitam acyutam anādim ananta-rūpam (Bs. 5.33). Kṛṣṇa heeft ananta-rūpam. Daarom is elke rupa de uitbreiding van de oorspronkelijke rūpa Kṛṣṇa. De originele rūpa is Kṛṣṇa. Kṛṣṇas tu bhagavān svayam(SB 1.3.28). Dan zijn er zoveel rupa's: Rāma, Nṛsiṁha, Varāha, Balarāma, Paraśurāma, Mīna, Schildpad, Nṛsiṁha-deva Rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan (Bs. 5.39). Hij is altijd bestaand met verschillende vormen, niet dat Hij alleen in Kṛṣṇa vorm bestaat. Elke vorm, rāmādi-mūrtiṣu. Hetzelfde voorbeeld, zoals we al vele malen hebben gegeven: net als de zon, de tijd van de zon, vierentwintig uur, dus uit de vierentwintig uur of vierentwintig incarnaties, op elk moment aanwezig is. Het is niet dat het nu is, laten we zeggen, 08:00, dan is 07:00 klaar. Nee. Er is 7:00 in andere delen van de wereld. Of 09:00. Negen uur is ook aanwezig. Twaalf uur is ook aanwezig. We hebben een horloge gekregen wat is gegeven door Gurukṛpa Mahārāja. (gelach) Hij heeft het uit Japan meegebracht. Het is heel leuk. Onmiddellijk kun je zien wat nu de tijd is op verschillende plaatsen - onmiddellijk. Dus ze zijn allemaal bestaand. Daarom heet Kṛṣṇa's līlā nitya-līlā, niet dat die ene līlā er aan de hand is, andere līlā is voltooid, nee. Alles bestaat gelijktijdig. Daarom wordt dit woord gebruikt, rāmādi-mūrtiṣu. Rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣ... Niyamena. Precies op tijd. Net als de zon, precies. Vroeger was er geen horloge, maar door de schaduw kon men bestuderen. Je kunt nu ook studeren, zelfs nu. In onze kindertijd bestudeerden we door het zien van de schaduw: "Nu is het deze keer" - en precies hetzelfde moment. Dus kalā-niyamena tiṣṭhan, dat niet lukraak - nu is deze schaduw 01:00 hier, en de volgende dag, 01:00 daar. Nee, de zelfde plaats, zul je vinden. Kalā-niyamena tiṣṭhan.
Op dezelfde manier, Kṛṣṇa's līlā, niyamena tiṣṭhan - precies. Er zijn ontelbare universa. Hier is Kṛṣṇa geboren. Nu wordt Kṛṣṇa meegenomen door Vasudeva naar Vṛndāvana. Hetzelfde - onmiddellijk hier geboren, Kṛṣṇa is gegaan naar Vṛndāvana - in een ander universum wordt Kṛṣṇa geboren, Kṛṣṇa wordt weer geboren. Op deze manier is Zijn līlā aan de hand. Er is geen staking, noch is er enige discrepantie van de tijd. Precies. Net als Krishna komt één keer in een dag van Brahma naar deze aarde Zo, zo vele miljoenen jaren zal Kṛṣṇa opnieuw verschijnen, indien niet persoonlijk, dan wel door Zijn expansie, aṁśena. Chaitanya Mahāprabhu zal precies in de loop van de tijd verschijnen. Lord Rāmacandra zal verschijnen. Dus rāmādi mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan (Bs. 5.39). Dus deze līlā, Nṛsiṁha-deva, dat is ook precies op tijd.
Dus sva-pāda-mūle patitaṁ tam arbhakam. Heel onschuldig kind. Als een onschuldig kind als Prahlāda Mahārāja, hij kan zoveel genade van Nṛsiṁha-deva krijgen, dus woeste verschijning van de Heer, dat zelfs Lakṣmī niet kon benaderen... Aśruta. Adṛṣṭa aśruta pūrva. Er was geen dergelijke vorm van de Heer. Zelfs Lakṣmī wist het niet. Maar Prahlāda Mahārāja, hij is niet bang. Hij weet: "Hier is mijn Heer." Net als de welp van een leeuw, hij is niet bang voor de leeuw. Hij springt meteen naar het hoofd van de leeuw omdat hij weet, "Het is mijn vader. Het is mijn moeder.' Ook Prahlāda Mahārāja is niet bang, hoewel Brahmā en anderen, alle halfgoden, bang werden om de Heer te benaderen. Hij kwam gewoon als een onschuldig kind en bood zijn eerbetuigingen aan. Tam arbhakaṁ vilokya. Dus, dus God is niet onpersoonlijk. Onmiddellijk kon Hij begrijpen, "Oh, hier is een onschuldig kind. Hij werd zoveel lastig gevallen door zijn vader, en nu biedt hij zijn eerbetuigingen aan Mij aan." Vilokya devaḥ kṛpayā pariplutaḥ Hij werd heel erg, ik bedoel te zeggen, gesmolten met barmhartigheid. Dus ding, alles, alles is aanwezig.