NL/Prabhupada 0497 - Iedereen probeert om niet te sterven: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0497 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1972 Category:NL-Quotes - Lec...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 7: Line 7:
[[Category:NL-Quotes - in India, Hyderabad]]
[[Category:NL-Quotes - in India, Hyderabad]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0496 - Sruti betekent dat we horen van de hoogste autoriteit|0496|NL/Prabhupada 0498 - Zodra ik dit lichaam opgeef zijn al mijn wolkenkrabbers, zaken - afgelopen|0498}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|61I5vmh0KdY|Iedereen probeert om niet te sterven<br />- Prabhupāda 0497}}
{{youtube_right|XilFBBpymBs|Iedereen probeert om niet te sterven<br />- Prabhupāda 0497}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/721121BG.HYD_clip1.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/721121BG.HYD_clip1.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Hier, in deze materiële wereld, we zijn in mṛtatva gezet, onderworpen aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Maar er is een andere plaats waar er geen geboorte, dood, ouderdom en ziekte is. Dus welke positie zouden we leuk willen vinden - geboorte, dood, ouderdom en ziekte, of geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte? Welke zouden we leuk willen vinden? Hmm? Ik denk dat we geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte leuk zouden vinden. Dus dat wordt amṛtatva genoemd. Dus amṛtatvāya kalpate. Amṛta... Zoals we zijn, in onze eigen originele, constitutionele positie, we zijn niet onderworpen aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Net als Kṛṣṇa sac-cid-ānanda-vigraha (Bs. 5.1), eeuwig, gelukzalig, vol kennnis, Ook wij, als onderdeel van Kṛṣṇa, we zijn ook van dezelfde kwaliteit. De ... We hebben deze positie van geboorte, dood, ouderdom en ziekte geaccepteerd, vanwege onze associatie met deze materiele wereld. Nu, iedereen probeert niet te sterven, iedereen probeert niet oud te worden, iedereen probeert om de dood niet te ontmoeten. Dit is natuurlijk. Want, door de natuur, zijn we niet onderworpen aan deze dingen, Daarom ons streven, onze activiteit, worstelt, hoe onsterfelijk, geboorteloos, ziekteloos te worden. Dat is de strijd om het bestaan.  
Hier in de materiële wereld zitten we in ''mṛtatva''; onderhevig aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Maar er is een andere plaats waar er geen geboorte, dood, ouderdom en ziekte is. Dus welke positie zouden we prefereren - geboorte, dood, ouderdom en ziekte of geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte? Welke zouden we prefereren? Hmm? Ik denk dat we geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte moeten prefereren. Dus dat heet ''amṛtatva''. Dus ''amṛtatvāya kalpate''. ''Amṛta'' ... Zoals we zijn, in onze eigen originele wezenlijke positie, daar zijn we niet onderhevig aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Net zoals Kṛṣṇa ''sac-cid-ānanda-vigraha'' (Bs. 5.1) is, eeuwig, gelukzalig, vol kennis. Net zo zijn wij als essentieel onderdeel van Kṛṣṇa ook van dezelfde kwaliteit. We hebben deze positie van geboorte, dood, ouderdom en ziekte aangenomen vanwege onze omgang met deze materiële wereld. Nu, iedereen probeert niet te sterven, iedereen probeert niet oud te worden, iedereen probeert de dood niet te ontmoeten. Dit is natuurlijk. Want volgens onze natuur zijn we niet onderworpen aan deze dingen. Daarom is ons streven, onze activiteit is worstelen hoe onsterfelijk, geboorteloos, ziekteloos te worden. Dat is de strijd om het bestaan.  


Dus hier, in de Bhagavad-gītā, geeft je een leuke formule. Yaṁ hi na vyathayanty ete puruṣaṁ puruṣarṣabha. Deze verhuizing van de ziel, iemand die niet is getroffen door dit, dhīras tatra na muhyati ([[Vanisource:BG 2.13|BG 2.13]]), iemand die begrijpt... Stel dat mijn vader sterft, als ik helder inzicht heb dat "Mijn vader is niet gestorven. Hij is van lichaam veranderd. Hij heeft een ander lichaam geaccepteerd." Dat is het feit. Net als in onze slaaptoestand, droomstaat, mijn lichaam is liggend op het bed, maar in de droom maak ik een ander lichaam en ga, laten we zeggen, op duizend mijl afstand naar een andere plaats. Zoals je dagelijkse ervaring hebt, op dezelfde manier, het grofstoffelijke lichaam wordt gestopt, ik als ziel, ik stop niet. Ik werk. Mijn geest draagt ​​me. Mijn geest is actief, mijn intelligentie is actief. Mensen weten niet dat er een ander subtiel lichaam is gemaakt van geest, de intelligentie en het ego. Dat brengt me naar een ander grofstoffelijk lichaam. Dat heet transmigratie van de ziel.  
Dus hier geeft de Bhagavad-gītā je een goede formule. ''Yaṁ hi na vyathayanty ete puruṣaṁ puruṣarṣabha''. Deze verhuizing van de ziel, iemand die hier niet door aangedaan is, ''dhīras tatra na muhyati'' ([[NL/BG 2.13|BG 2.13]]), iemand die begrijpt ... Stel dat mijn vader sterft, als ik een goed begrip heb van dat: "Mijn vader is niet gestorven. Hij is van lichaam veranderd. Hij heeft een ander lichaam gekregen." Dat is het feit. Net als in onze slaaptoestand, droomtoestand, mijn lichaam ligt op bed, maar in de droom creëer ik een ander lichaam en ga, bijvoorbeeld, duizend kilometer ver naar een andere plaats, zoals je dagelijks ervaart. Op dezelfde manier, het grofstoffelijke lichaam wordt gestopt, maar ik als spirituele ziel stop niet. Ik werk. Mijn geest draagt ​​me. Mijn geest is actief, mijn intelligentie is actief. Mensen weten niet dat er een ander subtiel lichaam is dat bestaat uit de geest, de intelligentie en het ego. Dat brengt me naar een ander grofstoffelijk lichaam. Dat heet transmigratie van de ziel.  


Daarom is iemand die weet dat de ziel eeuwig, onsterfelijk, geboorteloos, altijd nieuw is, nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ. Nityaḥ śāśvataḥ ayaṁ purāṇaḥ. Purāṇa betekent heel oud. We weten niet hoe oud we zijn, omdat we transmigreren van het ene lichaam naar het andere. We weten niet wanneer we dit begonnen zijn. Daarom, eigenlijk zijn we heel oud, maar op hetzelfde moment, nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ. Hoewel zeer oud... Net zoals Kṛṣṇa is ādi-puruṣa, de oorspronkelijke persoon. Toch zul je Kṛṣṇa altijd vinden als een jonge man van 16-20 jaar oud. Je zult nooit een foto van Kṛṣṇa vinden waarin Hij oud is. Nava-yauvana. Kṛṣṇa is altijd nava-yauvana. Advaitam acyutam anādim ananta-rūpam ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam (Bs. 5.33). Ādyam, de oorspronkelijke persoon, en de oudste; op hetzelfde moment is hij altijd in het jeugdige leven. Adyam purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam. Dus iedereen die weet, dat de manier waarop de ziel verhuist van het ene lichaam naar het andere, dhīras tatra na muhyati, degenen die sober zijn, geleerd, hij is niet verstoord.  
Daarom, iemand die weet dat de spirituele ziel eeuwig, onsterfelijk, geboorteloos en altijd nieuw is: ''nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ''. ''Nityaḥ śāśvataḥ ayaṁ purāṇaḥ''. ''Purāṇa'' betekent heel oud. We weten niet hoe oud we zijn omdat we verhuizen van het ene lichaam naar het andere. We weten niet wanneer we hiermee begonnen zijn. Daarom, eigenlijk zijn we heel oud maar tegelijkertijd: ''nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ''. Hoewel heel oud ... Net zoals Kṛṣṇa ''ādi-puruṣa'', de oorspronkelijke persoon, is. Toch zal je Kṛṣṇa altijd zien als een jonge man van 16-20 jaar oud. Je zal nooit een plaatje van Kṛṣṇa zien waarin Hij oud is. ''Nava-yauvana''. Kṛṣṇa is altijd ''nava-yauvana''. ''Advaitam acyutam anādim ananta-rūpam ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam'' (Bs. 5.33). ''Ādyam'', de oorspronkelijke persoon en de oudste en tegelijkertijd is Hij altijd jeugdig. ''Adyam purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam''. Dus iedereen die weet hoe de ziel verhuist van het ene lichaam naar het andere; ''dhīras tatra na muhyati'', degenen die sober en geleerd zijn, die zijn niet verstoord.  


Het doel van Kṛṣṇa, om al deze dingen aan Arjuna te leren... Omdat hij heel erg verbaasd was hoe hij zou leven, het doden van al zijn verwanten, broers. Dus Kṛṣṇa wilde erop wijzen dat "Je broers, je opa, ze zullen niet sterven. Ze zullen gewoon van lichaam veranderen. Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya ([[Vanisource:BG 2.22|BG 2.22]]). Zoals we onze kleding veranderen, op dezelfde manier veranderen we ons lichaam ook zo. Er is niets te betreuren." Op een andere plaats, Bhagavad-gītā, daarom, zo wordt gezegd, brahma-bhūta ([[Vanisource:BG 18.54|BG 18.54]]). "Iemand die Brahman heeft begrepen," prasannātmā, "hij is altijd vrolijk. Hij is niet verstoord door deze materiële voorwaarden." Dat wordt hier gezegd: yaṁ hi na vyathayanty ete. Deze verschillende transformaties, verschillende veranderingen van de natuur, het lichaam, en alles, men moet niet worden verstoord door al deze dingen. Dit is uiterlijk. We zijn ziel. Het is extern lichaam, of externe kleding. Dat verandert. Dus als we het begrijpen, na vyathayanti, en je bent niet verstoord door deze veranderingen, dan saḥ amṛtatvāya kalpate, dan maakt hij vooruitgang, spirituele vooruitgang. Dat betekent, spirituele vooruitgang betekent, hij maakt vorderingen op weg naar het eeuwige leven. Spiritueel leven betekent het eeuwige, gelukzalige leven van kennis. Dat is spiritueel leven.
Het doel van Kṛṣṇa is om al deze dingen aan Arjuna te leren. Want hij was heel erg verward hoe hij zou leven met het doden van al zijn verwanten en broeders. Dus Kṛṣṇa wilde erop wijzen dat: "Je broeders, je grootvader, die zullen niet sterven. Ze zullen alleen van lichaam veranderen. ''Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya'' ([[NL/BG 2.22|BG 2.22]]). Net zoals we van kleding verwisselen, op dezelfde manier verwisselen we ons lichaam ook. Er is niets om over te treuren." Daarom staat op een andere plaats in de Bhagavad-gītā: ''brahma-bhūta'' ([[NL/BG 18.54|BG 18.54]]). "Iemand die Brahman heeft begrepen," ''prasannātmā'', "is altijd vrolijk. Hij is niet verstoord door deze materiële toestanden." Dat staat hier: ''yaṁ hi na vyathayanty ete''. Deze verschillende transformaties, verschillende veranderingen van de natuur, het lichaam, en alles, men moet niet worden verstoord door al deze dingen. Die zijn extern. Wij zijn de spirituele ziel. Het is het externe lichaam of externe kleding dat verandert. Dus als we het goed begrijpen, ''na vyathayanti'', en we zijn niet verstoord door deze veranderingen, dan: ''saḥ amṛtatvāya kalpate'', dan maken we spirituele vooruitgang. Dat betekent, spirituele vooruitgang betekent, hij vordert op weg naar het eeuwige leven. Spiritueel leven betekent het eeuwige gelukzalige leven van kennis. Dat is spiritueel leven.  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 16:06, 29 January 2021



Lecture on BG 2.15 -- Hyderabad, November 21, 1972

Hier in de materiële wereld zitten we in mṛtatva; onderhevig aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Maar er is een andere plaats waar er geen geboorte, dood, ouderdom en ziekte is. Dus welke positie zouden we prefereren - geboorte, dood, ouderdom en ziekte of geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte? Welke zouden we prefereren? Hmm? Ik denk dat we geen geboorte, geen dood, geen ouderdom, geen ziekte moeten prefereren. Dus dat heet amṛtatva. Dus amṛtatvāya kalpate. Amṛta ... Zoals we zijn, in onze eigen originele wezenlijke positie, daar zijn we niet onderhevig aan geboorte, dood, ouderdom en ziekte. Net zoals Kṛṣṇa sac-cid-ānanda-vigraha (Bs. 5.1) is, eeuwig, gelukzalig, vol kennis. Net zo zijn wij als essentieel onderdeel van Kṛṣṇa ook van dezelfde kwaliteit. We hebben deze positie van geboorte, dood, ouderdom en ziekte aangenomen vanwege onze omgang met deze materiële wereld. Nu, iedereen probeert niet te sterven, iedereen probeert niet oud te worden, iedereen probeert de dood niet te ontmoeten. Dit is natuurlijk. Want volgens onze natuur zijn we niet onderworpen aan deze dingen. Daarom is ons streven, onze activiteit is worstelen hoe onsterfelijk, geboorteloos, ziekteloos te worden. Dat is de strijd om het bestaan.

Dus hier geeft de Bhagavad-gītā je een goede formule. Yaṁ hi na vyathayanty ete puruṣaṁ puruṣarṣabha. Deze verhuizing van de ziel, iemand die hier niet door aangedaan is, dhīras tatra na muhyati (BG 2.13), iemand die begrijpt ... Stel dat mijn vader sterft, als ik een goed begrip heb van dat: "Mijn vader is niet gestorven. Hij is van lichaam veranderd. Hij heeft een ander lichaam gekregen." Dat is het feit. Net als in onze slaaptoestand, droomtoestand, mijn lichaam ligt op bed, maar in de droom creëer ik een ander lichaam en ga, bijvoorbeeld, duizend kilometer ver naar een andere plaats, zoals je dagelijks ervaart. Op dezelfde manier, het grofstoffelijke lichaam wordt gestopt, maar ik als spirituele ziel stop niet. Ik werk. Mijn geest draagt ​​me. Mijn geest is actief, mijn intelligentie is actief. Mensen weten niet dat er een ander subtiel lichaam is dat bestaat uit de geest, de intelligentie en het ego. Dat brengt me naar een ander grofstoffelijk lichaam. Dat heet transmigratie van de ziel.

Daarom, iemand die weet dat de spirituele ziel eeuwig, onsterfelijk, geboorteloos en altijd nieuw is: nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ. Nityaḥ śāśvataḥ ayaṁ purāṇaḥ. Purāṇa betekent heel oud. We weten niet hoe oud we zijn omdat we verhuizen van het ene lichaam naar het andere. We weten niet wanneer we hiermee begonnen zijn. Daarom, eigenlijk zijn we heel oud maar tegelijkertijd: nityaḥ śāśvato 'yaṁ purāṇaḥ. Hoewel heel oud ... Net zoals Kṛṣṇa ādi-puruṣa, de oorspronkelijke persoon, is. Toch zal je Kṛṣṇa altijd zien als een jonge man van 16-20 jaar oud. Je zal nooit een plaatje van Kṛṣṇa zien waarin Hij oud is. Nava-yauvana. Kṛṣṇa is altijd nava-yauvana. Advaitam acyutam anādim ananta-rūpam ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam (Bs. 5.33). Ādyam, de oorspronkelijke persoon en de oudste en tegelijkertijd is Hij altijd jeugdig. Adyam purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanam. Dus iedereen die weet hoe de ziel verhuist van het ene lichaam naar het andere; dhīras tatra na muhyati, degenen die sober en geleerd zijn, die zijn niet verstoord.

Het doel van Kṛṣṇa is om al deze dingen aan Arjuna te leren. Want hij was heel erg verward hoe hij zou leven met het doden van al zijn verwanten en broeders. Dus Kṛṣṇa wilde erop wijzen dat: "Je broeders, je grootvader, die zullen niet sterven. Ze zullen alleen van lichaam veranderen. Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22). Net zoals we van kleding verwisselen, op dezelfde manier verwisselen we ons lichaam ook. Er is niets om over te treuren." Daarom staat op een andere plaats in de Bhagavad-gītā: brahma-bhūta (BG 18.54). "Iemand die Brahman heeft begrepen," prasannātmā, "is altijd vrolijk. Hij is niet verstoord door deze materiële toestanden." Dat staat hier: yaṁ hi na vyathayanty ete. Deze verschillende transformaties, verschillende veranderingen van de natuur, het lichaam, en alles, men moet niet worden verstoord door al deze dingen. Die zijn extern. Wij zijn de spirituele ziel. Het is het externe lichaam of externe kleding dat verandert. Dus als we het goed begrijpen, na vyathayanti, en we zijn niet verstoord door deze veranderingen, dan: saḥ amṛtatvāya kalpate, dan maken we spirituele vooruitgang. Dat betekent, spirituele vooruitgang betekent, hij vordert op weg naar het eeuwige leven. Spiritueel leven betekent het eeuwige gelukzalige leven van kennis. Dat is spiritueel leven.