NL/Prabhupada 0627 - Zonder opfrissing kan men dit verheven onderwerp niet begrijpen: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0627 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1972 Category:NL-Quotes - Lec...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 7: Line 7:
[[Category:NL-Quotes - in USA, Pittsburgh]]
[[Category:NL-Quotes - in USA, Pittsburgh]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0626 - Als je echt iets wilt leren dan moet je een ācārya benaderen|0626|NL/Prabhupada 0628 - We accepteren dingen als: "misschien" "kan zijn" niet. Nee. Wij accepteren wat feit is|0628}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|s7IEs-H17k4|Zonder verfrissing kan met dit verheven onderwerp niet begrijpen<br />- Prabhupāda 0627}}
{{youtube_right|0SWQCWFMBMQ|Zonder opfrissing kan men dit verheven onderwerp niet begrijpen<br />- Prabhupāda 0627}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/720908BG-PIT_clip05.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/720908BG-PIT_clip05.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
Wat is het symptoom van een bonafide spiritueel leraar? Iedereen wil spiritueel meester worden. Dus dat is ook verklaard. Śābde pare ca niṣṇātam. Iemand die volledig bad heeft genomen in de oceaan van de Vedische literatuur, śābde pare ca niṣṇātam ([[Vanisource:SB 11.3.21|SB 11.3.21]]). Net als je een bad neemt, je wordt verfrist. Als je een lekker bad neemt, voel je je verfrist. Śābde pare ca niṣṇātam. Zonder verfrissing kan men dit verheven onderwerp niet begrijpen. En de goeroe, of de geestelijk leraar, moet worden verfrist door het nemen van een bad in de oceaan van Vedische kennis. En wat is het resultaat? Śābde pare ca niṣṇātaṁ brahmaṇy upaśamāśrayam. Door, na zo'n verfrissing, heeft hij beschutting van de Allerhoogste Absolute Waarheid genomen, zonder enige materiële verlangens. Hij heeft geen enkel materieel verlangen; hij is gewoon geïnteresseerd in Kṛṣṇa, of de Absolute Waarheid. Dit zijn de symptomen van een goeroe of spirituele meester.  
Wat is het kenmerk van een bonafide spiritueel leraar? Iedereen wil spiritueel leraar worden. Dus dat is ook vermeld. ''Śābde pare ca niṣṇātam'' ([[Vanisource:SB 11.3.21|SB 11.3.21]]). Iemand die volledig gebaad heeft in de oceaan van de Vedische literatuur, ''śābde pare ca niṣṇātam''. Net als wanneer je een bad neemt, dan je wordt verfrist. Als je een lekker bad neemt voel je je verfrist. ''Śābde pare ca niṣṇātam''. Zonder opfrissing kan men dit verheven onderwerp niet begrijpen. En de guru, of de spiritueel leraar, moet worden verfrist door een bad in de oceaan van Vedische kennis te nemen. En wat is het resultaat? ''Śābde pare ca niṣṇātaṁ brahmaṇy upaśamāśrayam''. Na zo'n verfrissing heeft hij beschutting genomen bij de Allerhoogste Absolute Waarheid zonder enige materiële verlangens. Hij heeft geen enkel materieel verlangen meer, hij is alleen in Kṛṣṇa of de Absolute Waarheid geïnteresseerd. Dit zijn de kenmerken van de guru of spiritueel leraar.  


Dus om te begrijpen... Net zoals Kṛṣṇa onderwijst Arjuna. Daarvoor gaf Arjuna zichzelf over. Śiṣyas te 'haṁ śādhi māṁ prapannam ([[Vanisource:BG 2.7|BG 2.7]]). Hoewel ze vrienden waren, Kṛṣṇa en Arjuna waren vrienden... Allereerst, praatten ze als vrienden, en Arjuna discusieerde met Kṛṣṇa. Dit argument heeft geen waarde, want als ik onvolmaakt ben, wat is de betekenis van mijn betoog? Wat ik ook zal betogen, dat is ook onvolmaakt. Dus wat is het nut van het verspillen van tijd met onvolmaakte argumenten? Dit is geen proces. Het proces is dat we een ​​perfect persoon moeten benaderen en zijn instructie te nemen zoals het is. Dan is onze kennis perfect. Zonder enig argument. Wij accepteren Vedische kennis zoals dat. Bijvoorbeeld, net als ontlasting van een dier. Het wordt vermeld in de Vedische literatuur dat het onzuiver is. Als je ontlasting aanraakt... Volgens het Vedische systeem, zelfs na het doen van mijn eigen ontlasting, het evacueren, moet ik een bad nemen. En wat te zeggen van de ontlasting van anderen. Dat is het systeem. Dus ontlasting is onzuiver. Men, na het aanraken van de ontlasting, moet hij bad nemen. Dit is Vedisch gebod. Maar op een andere plaats wordt gezegd dat de ontlasting van de koe puur is, en als koeienmest wordt toegepast op een onzuivere plaats, zal het zuiver zijn. Nu, door uw argument, kun je zeggen dat "De ontlasting van een dier is onzuiver. Waarom wordt gezegd op een plaats zuiver en op een andere plek onrein? Dit is tegenstrijdig." Maar dit is niet tegenstrijdig. Je maakt een praktisch experiment. Je neemt koeienmest en past het overal toe, je zult vinden dat het zuiver is. Onmiddellijk gezuiverd. Dus dit is het Vedische gebod. Ze zijn perfecte kennis. In plaats van het verspillen van tijd met ruzie en het naar voren brengen van valse prestige, als je gewoon de perfecte kennis accepteert, zoals ze worden vermeld in de Vedische literatuur, dan krijgen we volmaakte kennis, en ons leven is een succes. In plaats van het maken van experiment op het lichaam om uit te vinden waar de ziel is... De ziel is aanwezig, maar het is zo klein dat het niet mogelijk is om het te zien door deze botte ogen. Elke microscoop of een machine, omdat is vermeld dat het één tienduizendste deel van de top van de punt van de haar is. Er is dus geen machine. Je kan het niet zien. Maar het is er. Zo niet, hoe kunnen we onderscheid maken tussen het dode lichaam en het levende lichaam?
Dus om te begrijpen ... Net zoals Kṛṣṇa Arjuna onderwijst. Hiervoor gaf Kṛṣṇa (Arjuna) zich over. ''Śiṣyas te 'haṁ śādhi māṁ prapannam'' ([[NL/BG 2.7|BG 2.7]]). Hoewel ze vrienden waren, Kṛṣṇa en Arjuna waren vrienden. Eerst praatten ze als vrienden en Arjuna discussieerde met Kṛṣṇa. Dit argument heeft geen waarde, want als ik onvolmaakt ben, wat is de betekenis van mijn argument? Wat ik ook zal betogen, dat is ook onvolmaakt. Dus wat is het nut van tijd verspillen met onvolmaakte argumenten? Dit is niet de manier. Het proces is dat we een ​​perfecte persoon moeten benaderen en zijn instructie nemen zoals het is. Dan is onze kennis perfect. Zonder enig argument. Wij accepteren de Vedische kennis zoals dat.  
 
Neem bijvoorbeeld de ontlasting van een dier. Er staat in de Vedische literatuur dat het onzuiver is. Als je ontlasting aanraakt ... Volgens het Vedische systeem moet ik dan een bad nemen, zelfs na mijn eigen grote boodschap. En wat te zeggen van de ontlasting van anderen. Dat is het systeem. Dus ontlasting is onzuiver. Na het aanraken van ontlasting moet men een bad nemen. Dit is een Vedisch voorschrift. Maar op een andere plek staat dat de ontlasting van de koe puur is en als koeienmest op een onzuivere plaats wordt gesmeerd dan zal het zuiver zijn. Nu, door je argumenten kan je zeggen dat: "De ontlasting van een dier is onzuiver. Waarom staat er op de ene plaats zuiver en op een andere plaats onzuiver? Dit is tegenstrijdig." Maar dit is niet tegenstrijdig. Maak een praktisch experiment. Neem koeienmest en smeer het ergens op, je zal zien dat het zuiver is. Onmiddellijk gezuiverd.  
 
Dus dit is het Vedische voorschrift. Dat is perfecte kennis. In plaats van tijd te verspillen met verwaand argumenteren, als je gewoon de perfecte kennis accepteert zoals die in de Vedische literatuur staat, dan krijgen we volmaakte kennis en ons leven is een succes. In plaats van met het lichaam te experiment om uit te vinden waar de ziel is ... De ziel is er maar die is zo klein dat het niet mogelijk is om die met deze botte ogen te zien. Geen enkele microscoop of machine, omdat er staat dat die  één tienduizendste deel van het puntje van een haar is. Er is dus geen machine. Je kan het niet zien. Maar het is er. Hoe kunnen we anders onderscheid maken tussen het dode lichaam en het levende lichaam?  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 16:27, 29 January 2021



Lecture on BG 2.13 -- Pittsburgh, September 8, 1972

Wat is het kenmerk van een bonafide spiritueel leraar? Iedereen wil spiritueel leraar worden. Dus dat is ook vermeld. Śābde pare ca niṣṇātam (SB 11.3.21). Iemand die volledig gebaad heeft in de oceaan van de Vedische literatuur, śābde pare ca niṣṇātam. Net als wanneer je een bad neemt, dan je wordt verfrist. Als je een lekker bad neemt voel je je verfrist. Śābde pare ca niṣṇātam. Zonder opfrissing kan men dit verheven onderwerp niet begrijpen. En de guru, of de spiritueel leraar, moet worden verfrist door een bad in de oceaan van Vedische kennis te nemen. En wat is het resultaat? Śābde pare ca niṣṇātaṁ brahmaṇy upaśamāśrayam. Na zo'n verfrissing heeft hij beschutting genomen bij de Allerhoogste Absolute Waarheid zonder enige materiële verlangens. Hij heeft geen enkel materieel verlangen meer, hij is alleen in Kṛṣṇa of de Absolute Waarheid geïnteresseerd. Dit zijn de kenmerken van de guru of spiritueel leraar.

Dus om te begrijpen ... Net zoals Kṛṣṇa Arjuna onderwijst. Hiervoor gaf Kṛṣṇa (Arjuna) zich over. Śiṣyas te 'haṁ śādhi māṁ prapannam (BG 2.7). Hoewel ze vrienden waren, Kṛṣṇa en Arjuna waren vrienden. Eerst praatten ze als vrienden en Arjuna discussieerde met Kṛṣṇa. Dit argument heeft geen waarde, want als ik onvolmaakt ben, wat is de betekenis van mijn argument? Wat ik ook zal betogen, dat is ook onvolmaakt. Dus wat is het nut van tijd verspillen met onvolmaakte argumenten? Dit is niet de manier. Het proces is dat we een ​​perfecte persoon moeten benaderen en zijn instructie nemen zoals het is. Dan is onze kennis perfect. Zonder enig argument. Wij accepteren de Vedische kennis zoals dat.

Neem bijvoorbeeld de ontlasting van een dier. Er staat in de Vedische literatuur dat het onzuiver is. Als je ontlasting aanraakt ... Volgens het Vedische systeem moet ik dan een bad nemen, zelfs na mijn eigen grote boodschap. En wat te zeggen van de ontlasting van anderen. Dat is het systeem. Dus ontlasting is onzuiver. Na het aanraken van ontlasting moet men een bad nemen. Dit is een Vedisch voorschrift. Maar op een andere plek staat dat de ontlasting van de koe puur is en als koeienmest op een onzuivere plaats wordt gesmeerd dan zal het zuiver zijn. Nu, door je argumenten kan je zeggen dat: "De ontlasting van een dier is onzuiver. Waarom staat er op de ene plaats zuiver en op een andere plaats onzuiver? Dit is tegenstrijdig." Maar dit is niet tegenstrijdig. Maak een praktisch experiment. Neem koeienmest en smeer het ergens op, je zal zien dat het zuiver is. Onmiddellijk gezuiverd.

Dus dit is het Vedische voorschrift. Dat is perfecte kennis. In plaats van tijd te verspillen met verwaand argumenteren, als je gewoon de perfecte kennis accepteert zoals die in de Vedische literatuur staat, dan krijgen we volmaakte kennis en ons leven is een succes. In plaats van met het lichaam te experiment om uit te vinden waar de ziel is ... De ziel is er maar die is zo klein dat het niet mogelijk is om die met deze botte ogen te zien. Geen enkele microscoop of machine, omdat er staat dat die één tienduizendste deel van het puntje van een haar is. Er is dus geen machine. Je kan het niet zien. Maar het is er. Hoe kunnen we anders onderscheid maken tussen het dode lichaam en het levende lichaam?