NL/Prabhupada 0668 - Minimaal twee keer verplicht vasten per maand
Lecture on BG 6.16-24 -- Los Angeles, February 17, 1969
Dus hier is de suggestie dat dit lichaam nutteloos is, maar dat betekent niet dat we er niet voor moeten zorgen. Net als je van de ene plaats naar een andere plaats gaat, in je auto. De auto, je bent deze auto niet, maar omdat je de auto moet gebruiken voor je werk, moet je ook voor de auto zorgen. Maar niet zoveel zorg dat je gewoon geabsorbeerd in de auto zaken raakt en geen andere zaken. Net als iemand, te veel gehechtheid aan de auto betekent de hele dag de auto polijsten, zie je, polijsten. Dus we moeten niet te veel gehecht aan dit lichaam zijn. Maar omdat we met dit lichaam Kṛṣṇa-bewustzijn moeten uitvoeren, daarom moeten we het ook fit houden. Dat heet yukta-vairāgya. Wij zullen niet nalaten. We nemen regelmatig bad, wij zullen, regelmatig lekker eten, Kṛṣṇa prasādam, onze geest en lichaam gezond houden. Dat is nodig.
Dus de Kṛṣṇa-bewustzijns beweging zegt niet dat je gewoon kunstmatig moet verzaken, allemaal onzin. En om het goed te maken nemen we wat medicijnen, nemen wat intoxicatie, nee. Je neemt lekker eten. Kṛṣṇa heeft lekker eten gegeven. Fruit, granen, melk - je kunt honderden en duizenden voorbereidingen maken, met deze voedselgranen, en wij doen dat. Ons doel voor het uitnodigen van u in het love feast is dat: vervang al je onzin eten met Kṛṣṇa prasādam. Ze zijn niet gezond. Dit is gezond voedsel. Gezond eten. Smakelijk, gezond voedsel. Dus, eet Kṛṣṇa prasādam, lekkere prasādam. Als je tong wat leuke smakelijke gerechten wilt dan kunnen wij je honderden, duizenden leveren, geofferd aan Kṛṣṇa. Samosā en deze zoete bal, rasagullā, zoveel dingen die we kunnen leveren. Zie je? Je bent niet verhinderd. Maar neem niet te veel. "Oh, het is zeer smakelijk, laat me een dozijn van rasagullā nemen." Nee, dat niet nemen. (Lacht) Dan is dat niet goed. Dat is hebzucht. Je neemt gewoon zo veel om je lichaam fit te houden, dat is alles. Je moet zo veel slapen om je lichaam fit te houden, dat is alles. Niets meer. Yuktāhāra vihārasya yogo bhavati siddhi (BG 6.17). Dit wordt yukta genoemd. We moeten gewoon eten voor het houden van een gezonde conditie. We zullen gewoon slapen voor de gezondheid. Maar als je kan verminderen, dat is leuk. Maar niet met het risico om ziek te worden.
Omdat in het begin, omdat we gewend zijn aan gulzig te eten, dus probeer niet kunstmatig om minder te eten. Jij eet. Maar probeer om het te minimaliseren. Hoe meer... Daarom zijn er voorschrijven van vasten. Ten minste twee verplichte vastdagen in een maand. En er zijn andere vasten dagen. Hoe meer je slaap en eten kunt verminderen, hou je een goede gezondheid, vooral voor spirituele doeleinden. Maar niet kunstmatig. Niet kunstmatig. Maar als je verder komt, natuurlijk zul je niet het gevoel... Net als Raghunātha dāsa Gosvāmī. Er zijn voorbeelden. Raghunātha dāsa Gosvāmī was de zoon van een zeer rijk man. En hij vertrok van huis. Dus hij trad toe bij Heer Caitanya. Dus zijn vader - hij was de enige zoon, zeer geliefde zoon. Zeer mooie vrouw. Verliet alles. En verlaten betekent stelen, zonder iets te zeggen. Op de een of andere manier ging hij van huis weg. En de vader kon begrijpen dat hij naar Heer Caitanya in Purī was gegaan. Dus stuurde hij vier bedienden, want hij was zeer rijk man. En vierhonderd roepies - vijfhonderd jaar geleden betekende vierhonderd roepies twintig keer de waarde vandaag de dag. Dus in de eerste plaats aanvaardde hij dat, "Oh, vader heeft gestuurd, oké." Dus hoe spendeerde hij geld? Dus hij nodigde alle sannyāsīns uit - in Jagannātha Purī waren er veel sannyāsīns, wereldverzakende orde. En elke maand bood hij feesten aan. Dan na een paar dagen informeerde Heer Caitanya Zijn secretaris, Svarūpa Dāmodara, "Oh, nu heb ik geen uitnodiging van Raghunātha gekregen. Wat is er gebeurd?" "Oh, meneer, hij is gestopt met het accepteren van geld van zijn vader." "Oh, dat is erg leuk." Hij dacht dat, "ik heb alles verzaakt en ik geniet van het geld van mijn vader. Dit is allemaal onzin." Hij weigerde. Hij vroeg de man, "Je gaat naar huis. Ik wil geen geld." Dan hoe leeft hij dan? 'O, hij staat op de trap van Jagannātha Tempel, en wanneer de priesters naar huis gaan met hun prasādam, bieden ze iets aan en hij is daarmee tevreden." Dus Chaitanya Mahāprabhu zei: "Oh, dit is goed, erg leuk." Dan was Chaitanya Mahāprabhu navraag aan het doen hoe hij daar staat. Dus Hij zag, staande. Dus Raghunātha dāsa Gosvāmī, na een paar dagen, stopte hij dat staan ook. Vervolgens informeerde Chaitanya Mahāprabhu van Zijn secretaris "Ik zie Raghunātha daar niet staan. Wat is hij aan het doen?" "Nee Meneer, hij heeft dat staan opgegeven omdat hij dacht, "O, ik sta net als een prostituee, er zal iemand komen en geef me wat... Nee nee, ik vindt dit niet leuk." "Oh, dat is heel mooi. Dan hoe eet hij?" "Hij verzamelt wat afgewezen rijst in de keuken, en dat eet hij."
Dus om Raghunātha dāsa Gosvāmī aan te moedigen, op een dag ging Chaitanya Mahāprabhu naar zijn kamer. "Raghunātha? Ik heb gehoord dat je erg lekker eten eet, en je hebt mij niet uitgenodigd?" Dus hij beantwoordde het niet. Dus Hij zocht uit waar hij die rijst heeft gehouden, en Hij nam en begon meteen te eten. "Meneer, U eet niet, dit is niet geschikt voor U." "Oh! Het is Jagannātha's prasādam, hoe zeg je dat het niet goed is?" Gewoon om hem aan te moedigen. Hij mag niet denken, dat, "Ik eet van deze afgewezen," zie je? Op deze manier verminderde Raghunātha dāsa Gosvāmī zijn eten - uiteindelijk, om de andere dag slechts één stuk, wat wordt genoemd, boter, zo veel. En hij offerde, zelfs honderden keren buigen, en zo vaak chanten. Saṅkhyā-pūrvaka-nāma - je heb het gehoord tijdens het zingen van het lied van de zes Gosvāmīs. Saṅkhyā-pūrvaka-nāma-gāna-natibhiḥ kālāvasānī-kṛtau. Dus er zijn zeer mooie voorbeelden van het minimaliseren. Het minimaliseren van alle materiële benodigdheden. Tot het punt nul. Zie je? Maar dat is niet voor iedereen mogelijk. Probeer Raghunātha dāsa Gosvāmī niet te imiteren. Maar omdat ze metgezellen van Heer Caitanya waren, elk van hen toonde wat voorbeelden, uniek voorbeeld van hoe Kṛṣṇa bewustzijn kan worden bevorderd. Maar onze zaak is niet om hen te imiteren, maar probeer ze te volgen. Probeer ze te volgen, voor zover mogelijk. Niet kunstmatig. Daarom wordt hier gezegd: "Er is geen mogelijkheid voor iemand om een yogi te worden..." Als je probeert om onmiddellijk Raghunātha dāsa Gosvāmī te worden, door het nabootsen, zul je falen. Welk vooruitgang die je hebt gemaakt, dat zal worden beeindigd. Nee, niet dat. Jij eet. Maar eet niet meer. Dat is alles. Het eten van meer is niet goed. Jij eet. Als je olifant bent eet je honderd pond, maar als je mier bent eet je één korrel. Eet geen honderd pond om de olifant te imiteren. Zie je? God heeft voedsel gegeven aan de olifant en aan de mier. Maar als je echt olifant bent dan eet je als olifant. Maar als je mier bent, eet niet zoals de olifant, dan zul je in de problemen komen. Dus hier wordt gezegd: "Er is geen mogelijkheid om een yogi te worden, O Arjuna, als men te veel eet, of te weinig eet." Erg leuk programma. Niet te weinig eten. Je eet wat je nodig hebt. Maar niet meer eten. Op dezelfde manier niet meer slapen.
Als je kunt... Hou je gezondheid perfect, maar probeer het te verminderen. Stel dat je tien uur slaapt. Maar als ik mezelf fit hou door vijf uur te slapen, waarom zou ik tien uur slapen? Dit is dus het proces. Doe niets kunstmatig. Wat het lichaam betreft, we hebben vier eisen. Eten, slapen, paren en verdedigen. Het defect is dat de moderne beschaving, dat zij denken dat dit proces van eten, van slapen, als we dat kunnen verhogen, dat is erg leuk. Als we de hele dag en nacht kunnen slapen op zaterdag en zondag, oh het is grote winst, plezier, zie je? Dat is de beschaving. Ze denken dat het een kans is om te genieten van het leven, om te slapen, dertig uur per dag. Zie je? Nee. Doe dat niet. Verminder het. Probeer het te verminderen, maar niet kunstmatig. Ga verder.