NL/Prabhupada 0949 - We maken vooruitgang in onderwijs maar we bestuderen onze tanden niet eens: Difference between revisions

 
(Vanibot #0005: NavigationArranger - update old navigation bars (prev/next) to reflect new neighboring items)
 
Line 9: Line 9:
[[Category:Dutch Language]]
[[Category:Dutch Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0948 - Dit tijdperk heet Kali, het is geen hele goede tijd. Alleen maar onenigheid en vechten|0948|NL/Prabhupada 0950 - Onze buren kunnen verhongeren, maar ons kan het niet schelen|0950}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 17: Line 20:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|98BsGPH2PxM|We maken vooruitgang in het onderwijs, maar we bestuderen onze tanden niet eens<br/>- Prabhupāda 0949}}
{{youtube_right|98BsGPH2PxM|We maken vooruitgang in onderwijs maar we bestuderen onze tanden niet eens<br/>- Prabhupāda 0949}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
<mp3player>File:720831SP-NEW VRINDABAN_clip5.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/720831SP-NEW_VRINDABAN_clip5.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 29: Line 32:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
Dus ik zal een lied verder uitleggen, gezongen door Narottama dāsa Ṭhākura. Narottama dāsa Ṭhākura was een van onze voorloper ācārya's, leraar, en zijn liedjes zijn in onze Vaiṣṇava gemeenschap als Vedische waarheid aanvaard. Hij heeft in eenvoudige taal geschreven, maar het bevat de Vedische waarheid. Dus hij heeft veel liedjes. Een van de liedjes is: hari hari biphale janama goṅāinu. Hij zegt: "Mijn lieve Heer, ik ben gewoon de kostbare tijd van mijn leven aan het verspillen." Biphale janama goṅāinu. Iedereen wordt geboren als mens, maar hij weet het niet te gebruiken. Hij maakt er gebruik van net als een dier. Een dier eet, maar wij maken regelingen om onnatuurlijk te eten. Dat is onze vooruitgang. In het dierenrijk heeft elk dier een bepaald soort voedsel. Net als een tijger. Een tijger eet vlees en bloed, maar als je een tijger mooie sinaasappelen of druiven geeft, zal hij die niet aanraken, want dat is niet zijn eten. Ook een varken. Een varken eet ontlasting. Als je een varken lekkere halavā geeft, zal het dat niet aanraken. (gelach) Zie je? Dus elk apart dier heeft een bepaald soort voedsel. Ook de mensen, wij hebben onze bepaalde soort voedsel ook. Wat is dat? Vruchten, melk, granen. Net zoals onze tanden zijn gemaakt; je neemt een vrucht, je kan die makkelijk in stukken snijden met deze tanden. Maar als je een stuk vlees neemt, is het moeilijk te snijden met deze tanden. Maar een tijger heeft een bepaald soort van tanden, hij kan meteen het vlees in stukken snijden. We maken vooruitgang in het onderwijs, maar we bestuderen onze tanden niet eens. We gaan gewoon naar de tandarts. Dat is alles. Dit is onze vooruitgang in beschaving. De tijger gaat nooit naar de tandarts. (gelach) Hoewel zijn tanden zo sterk zijn dat hij onmiddellijk in stukken kan, maar hij heeft geen tandarts nodig, omdat hij niets eet dat onnatuurlijk voor hem is. Maar wij eten alles verdomd; daarom hebben we de hulp van de tandarts nodig.  
Dus ik zal een lied gezongen door Narottama dāsa Ṭhākura verder uitleggen. Narottama dāsa Ṭhākura was één van onze voorgaande ācārya's, leraar, en zijn liedjes worden in onze ''vaiṣṇava'' gemeenschap als ''vedische'' waarheid aanvaard. Hij heeft in eenvoudige taal geschreven maar het bevat de ''vedische'' waarheid. Dus hij heeft veel liedjes. Een van de liedjes is; ''hari hari biphale janama goṅāinu''. Hij zegt: "Mijn lieve Heer, ik ben gewoon de kostbare tijd van mijn leven aan het verspillen." ''Biphale janama goṅāinu''. Iedereen wordt als mens geboren maar hij weet het niet te gebruiken. Hij gebruikt het net als een dier.  


Dus ons "mens-zijn" heeft een bepaalde verplichting. Dat is om het bhāgavata leven te bestuderen of te bespreken. Dat is onze natuur. Bhāgavata-dharma. We moeten proberen om Bhagavān te begrijpen. Bhāgavata-dharma, dat heb ik al uitgelegd. Bhagavān en bhakta of bhāgavata, hun relatie, die heet bhāgavata-dharma. Dus het is heel eenvoudig. Hoe? Nu moet je gewoon over Kṛṣṇa horen.
Een dier eet, maar wij maken regelingen om onnatuurlijk te eten. Dat is onze vooruitgang. In het dierenrijk heeft elk dier een bepaald soort voedsel. Net als een tijger. Een tijger eet vlees en bloed maar als je een tijger mooie sinaasappelen of druiven geeft zal hij die niet aanraken want dat is niet zijn eten. Net zo met een varken. Een varken eet poep. Als je een varken lekkere ''halavā'' geeft dan zal het dat niet aanraken. Snap je? Dus elk dier heeft een bepaald soort voedsel. Ook de mensen hebben een bepaald soort voedsel. Wat is dat? Vruchten, melk, granen. Net zoals onze tanden gemaakt zijn, je neemt een vrucht, je kan die makkelijk in stukken snijden met je tanden. Maar als je een stuk vlees neemt is het moeilijk te snijden met je tanden. Maar een tijger heeft een bepaald soort tanden, hij kan meteen het vlees in stukken snijden. Dus we maken vooruitgang in onderwijs maar we bestuderen onze tanden niet eens. We gaan alleen naar de tandarts. Dat is alles. Dit is onze vooruitgang in beschaving. De tijger gaat nooit naar de tandarts. Toch zijn de tanden zo sterk dat hij onmiddellijk iets in stukken kan bijten, maar hij heeft geen tandarts nodig omdat hij niets eet dat onnatuurlijk voor hem is. Maar wij eten verdomd alles, daarom hebben we de hulp van een tandarts nodig.
 
Dus ons "mens-zijn" heeft een bepaalde verplichting. Dat is om het ''bhāgavata'' leven te bestuderen of te bespreken. Dat is onze natuur. ''Bhāgavata-dharma''. We moeten proberen om ''Bhagavān'' te begrijpen. ''Bhāgavata-dharma'', dat heb ik al uitgelegd. ''Bhagavān'' en ''bhakta'' of ''bhāgavata'', hun relatie heet ''bhāgavata-dharma''. Dus het is heel eenvoudig. Hoe? Nu, je moet gewoon over Kṛṣṇa horen.
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 07:05, 1 November 2021



720831 - Lecture - New Vrindaban, USA

Dus ik zal een lied gezongen door Narottama dāsa Ṭhākura verder uitleggen. Narottama dāsa Ṭhākura was één van onze voorgaande ācārya's, leraar, en zijn liedjes worden in onze vaiṣṇava gemeenschap als vedische waarheid aanvaard. Hij heeft in eenvoudige taal geschreven maar het bevat de vedische waarheid. Dus hij heeft veel liedjes. Een van de liedjes is; hari hari biphale janama goṅāinu. Hij zegt: "Mijn lieve Heer, ik ben gewoon de kostbare tijd van mijn leven aan het verspillen." Biphale janama goṅāinu. Iedereen wordt als mens geboren maar hij weet het niet te gebruiken. Hij gebruikt het net als een dier.

Een dier eet, maar wij maken regelingen om onnatuurlijk te eten. Dat is onze vooruitgang. In het dierenrijk heeft elk dier een bepaald soort voedsel. Net als een tijger. Een tijger eet vlees en bloed maar als je een tijger mooie sinaasappelen of druiven geeft zal hij die niet aanraken want dat is niet zijn eten. Net zo met een varken. Een varken eet poep. Als je een varken lekkere halavā geeft dan zal het dat niet aanraken. Snap je? Dus elk dier heeft een bepaald soort voedsel. Ook de mensen hebben een bepaald soort voedsel. Wat is dat? Vruchten, melk, granen. Net zoals onze tanden gemaakt zijn, je neemt een vrucht, je kan die makkelijk in stukken snijden met je tanden. Maar als je een stuk vlees neemt is het moeilijk te snijden met je tanden. Maar een tijger heeft een bepaald soort tanden, hij kan meteen het vlees in stukken snijden. Dus we maken vooruitgang in onderwijs maar we bestuderen onze tanden niet eens. We gaan alleen naar de tandarts. Dat is alles. Dit is onze vooruitgang in beschaving. De tijger gaat nooit naar de tandarts. Toch zijn de tanden zo sterk dat hij onmiddellijk iets in stukken kan bijten, maar hij heeft geen tandarts nodig omdat hij niets eet dat onnatuurlijk voor hem is. Maar wij eten verdomd alles, daarom hebben we de hulp van een tandarts nodig.

Dus ons "mens-zijn" heeft een bepaalde verplichting. Dat is om het bhāgavata leven te bestuderen of te bespreken. Dat is onze natuur. Bhāgavata-dharma. We moeten proberen om Bhagavān te begrijpen. Bhāgavata-dharma, dat heb ik al uitgelegd. Bhagavān en bhakta of bhāgavata, hun relatie heet bhāgavata-dharma. Dus het is heel eenvoudig. Hoe? Nu, je moet gewoon over Kṛṣṇa horen.