OR/710215c ପ୍ରବଚନ - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦ ଗୋରଖପୁର ରେ ତାଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ କହୁଛନ୍ତି: Difference between revisions

 
(Vanibot #0025: NectarDropsConnector - add new navigation bars (prev/next))
 
Line 2: Line 2:
[[Category:OR/ଅମୃତ ବାଣୀ - ୧୯୭୧]]
[[Category:OR/ଅମୃତ ବାଣୀ - ୧୯୭୧]]
[[Category:OR/ଅମୃତ ବାଣୀ - ଗୋରଖପୁର]]
[[Category:OR/ଅମୃତ ବାଣୀ - ଗୋରଖପୁର]]
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{Nectar Drops navigation - All Languages|Oriya|OR/710215b ପ୍ରବଚନ - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦ ଗୋରଖପୁର ରେ ତାଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ କହୁଛନ୍ତି|710215b|OR/710216 ପ୍ରବଚନ - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦ ଗୋରଖପୁର ରେ ତାଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ କହୁଛନ୍ତି|710216}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
{{Audiobox_NDrops|OR/Oriya - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ|<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/Nectar+Drops/710215SB-GORAKHPUR_ND_03.mp3</mp3player>|"ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ଭାରତ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗରିବ, ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଜନିତ ଦେଶ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା। ଲୋକମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଭିକାରୀ। ସେମାନଙ୍କର ଦେବାକୁ କିଛି ନାହିଁ । ସେମାନେ କେବଳ ଭିକ ମାଗିବାକୁ ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତି। "ପ୍ରକୃତରେ, ଆମର ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଆନ୍ତି ଏବଂ କିଛି ଭିକ ମାଗିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ:" ଆମକୁ ଚାଉଳ ଦିଅ "," ଆମକୁ ଗହମ ଦିଅ", "ଆମକୁ ଟଙ୍କା ଦିଅ", "ଆମକୁ ସୈନିକ ଦିଅ" । ଏହା ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟ। କିନ୍ତୁ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ, ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ, ଭାରତ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଦେଉଛି। ଏହା ଭିକ୍ଷାର ପ୍ରଚାର ନୁହେଁ; ଏହା ଦେବାର ପ୍ରଚାର କରୁଛି। କାରଣ ସେମାନେ ଏହି ପଦାର୍ଥ, କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ପାଇଁ ଉତ୍କଣ୍ଠା ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି। ସେମାନେ ଏହି ଭୌତିକ ଚେତନାକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଉପଭୋଗ କରିଛନ୍ତି। "|Vanisource:710215 - Lecture 2 Festival Appearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - Gorakhpur|710215 - ପ୍ରବଚନ 2 Festival Appearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - ଗୋରଖପୁର}}
{{Audiobox_NDrops|OR/Oriya - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ|<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/Nectar+Drops/710215SB-GORAKHPUR_ND_03.mp3</mp3player>|"ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ଭାରତ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗରିବ, ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଜନିତ ଦେଶ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା। ଲୋକମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଭିକାରୀ। ସେମାନଙ୍କର ଦେବାକୁ କିଛି ନାହିଁ । ସେମାନେ କେବଳ ଭିକ ମାଗିବାକୁ ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତି। "ପ୍ରକୃତରେ, ଆମର ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଆନ୍ତି ଏବଂ କିଛି ଭିକ ମାଗିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ:" ଆମକୁ ଚାଉଳ ଦିଅ "," ଆମକୁ ଗହମ ଦିଅ", "ଆମକୁ ଟଙ୍କା ଦିଅ", "ଆମକୁ ସୈନିକ ଦିଅ" । ଏହା ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟ। କିନ୍ତୁ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ, ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ, ଭାରତ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଦେଉଛି। ଏହା ଭିକ୍ଷାର ପ୍ରଚାର ନୁହେଁ; ଏହା ଦେବାର ପ୍ରଚାର କରୁଛି। କାରଣ ସେମାନେ ଏହି ପଦାର୍ଥ, କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ପାଇଁ ଉତ୍କଣ୍ଠା ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି। ସେମାନେ ଏହି ଭୌତିକ ଚେତନାକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଉପଭୋଗ କରିଛନ୍ତି। "|Vanisource:710215 - Lecture 2 Festival Appearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - Gorakhpur|710215 - ପ୍ରବଚନ 2 Festival Appearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - ଗୋରଖପୁର}}

Latest revision as of 05:03, 17 June 2021

OR/Oriya - ଶ୍ରୀଲ ପ୍ରଭୁପାଦଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ
"ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ଭାରତ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗରିବ, ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଜନିତ ଦେଶ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା। ଲୋକମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଭିକାରୀ। ସେମାନଙ୍କର ଦେବାକୁ କିଛି ନାହିଁ । ସେମାନେ କେବଳ ଭିକ ମାଗିବାକୁ ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତି। "ପ୍ରକୃତରେ, ଆମର ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଆନ୍ତି ଏବଂ କିଛି ଭିକ ମାଗିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ:" ଆମକୁ ଚାଉଳ ଦିଅ "," ଆମକୁ ଗହମ ଦିଅ", "ଆମକୁ ଟଙ୍କା ଦିଅ", "ଆମକୁ ସୈନିକ ଦିଅ" । ଏହା ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟ। କିନ୍ତୁ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ, ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ, ଭାରତ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଦେଉଛି। ଏହା ଭିକ୍ଷାର ପ୍ରଚାର ନୁହେଁ; ଏହା ଦେବାର ପ୍ରଚାର କରୁଛି। କାରଣ ସେମାନେ ଏହି ପଦାର୍ଥ, କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ପାଇଁ ଉତ୍କଣ୍ଠା ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି। ସେମାନେ ଏହି ଭୌତିକ ଚେତନାକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଉପଭୋଗ କରିଛନ୍ତି। "
710215 - ପ୍ରବଚନ 2 Festival Appearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - ଗୋରଖପୁର