OR/Prabhupada 0308 - ଆତ୍ମାର କାମ ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା

ପୂର୍ବ ପୃଷ୍ଠା - ବିଡିଓ 0307

ପର ପୃଷ୍ଠା - ବିଡିଓ 0309

Original Vaniquotes page in English

---

Load video

YouTube

YouTube might collect personal data. Privacy Policy

ContinueDismiss

Lecture -- Seattle, October 2, 1968

ଯୁବକ(୨): କିପରି ଜଣେ ମନକୁ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ କରେ?

ପ୍ରଭୁପାଦ: ଏହା ହେଉଛି ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ । ତୁମେ କେବଳ ନିଜକୁ କୃଷ୍ଣ ଚେତନା କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ନିଯୁକ୍ତ କର । ଏହା ହେଉଛି ବ୍ୟବହାରିକ । ଯେପରି ଜପ କରିବା, ଦଶ ବର୍ଷର ବାଳକ, ସେ ମଧ୍ୟ ନିଯୁକ୍ତ । ତାର ମନ ହରେ କୃଷ୍ଣ କମ୍ପନରେ କେନ୍ଦ୍ରିତ । ତାର ଅନ୍ୟ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକ, ଗୋଡ଼ କିମ୍ଵା ହାତ, ସେମାନେ କାମ କରୁଛନ୍ତି, ନୃତ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଏହିପରି ଭାବରେ ଆମେ ଆମର ମନର ଅଭ୍ୟାସ କରିବାକୁ ହେବ, ଆମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକ ସର୍ବଦା କୃଷ୍ଣ ଚେତନାରେ ନିଯୁକ୍ତ । ତାହା ତୁମକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ । ଏବଂ ତାହା ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସମ୍ଭବ । ତୁମେ ଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ କୃତ୍ରିମ ରୂପରେ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ବସି ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ । ଯଥା ଶିଘ୍ର ତୁମେ ହରେ କୃଷ୍ଣ ମନ୍ତ୍ର ଜପ କର, ତୂରନ୍ତ ତୁମର ମନ ସେଥିରେ ଲାଗିବ, ତୂରନ୍ତ ତୁମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବ, କୃଷ୍ଣଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ, କୃଷ୍ଣଙ୍କର କାମ, ସବୁକିଛି । ସେଥିପାଇଁ ଅଭ୍ୟାସ ଆବଶ୍ୟକ ।

ଯୁବକ(୨): କାରଣ ଆପଣ ହେଉଛନ୍ତି ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ଏକ କିରଣ, ତେଣୁ କହିବା ପାଇଁ...

ପ୍ରଭୁପାଦ: ହଁ ।

ଯୁବକ(୨): ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ବିଷୟରେ ଭାବି ପାରିବେ କି?

ପ୍ରଭୁପାଦ: କାହିଁକି ନୁହେଁ? ମୁଁ ହେଉଛି ବ୍ୟକ୍ତି ।

ଯୁବକ(୨): ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ଅାପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି, ଆପଣ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭାବନ୍ତି?

ପ୍ରଭୁପାଦ: ଯଦିଓ ମୁଁ ଛୋଟ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହେଉଛି ବ୍ୟକ୍ତି । ମୋର ଭାବିବା, ଅନୁଭବ କରିବା, ଇଛା କରିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ଅଛି । ଆମେ ତାହା କରୁ । ଆମେମାନେ ହେଉଛୁ ବ୍ୟକ୍ତି । ତୁମେ ଏଠାକୁ ତୁମର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଇଛାରେ ଆସିଛ । ତୁମକୁ କେହି ବାଧ୍ୟ କରି ନାହାଁନ୍ତି । ଯଦି ତୁମେ ଚାହଁ, ତୁମେ ଯାଇ ପାର । କେହି ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତି, କେହି ଏଠାକୁ କଦାପି ଆସନ୍ତି ନାହିଁ, କେହି ପ୍ରତିଦିନ ଆସନ୍ତି । କାହିଁକି? ଏପରିକି ତୁମେ ଛୋଟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ, ତୁମର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ଅଛି । ଏପରିକି ଏହି ବଦ୍ଧ ଅବସ୍ତାରେ ମଧ୍ୟ, ତୁମେ ମୁକ୍ତ, ଏତେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର । ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ବଦ୍ଧ ଅବସ୍ତାରେ ନାହଁ, ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମା, ତୁମେ ଜାଣି ନାହଁ କେତେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ରତା ତୁମେ ପାଇଛ । ଏହା ଫରକ ପକାଏ ନାହିଁ ତୁମେ ହେଉଛ ଛୋଟ, କିନ୍ତୁ ତୁମେ ହେଉଛ ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ କିରଣ । ତୁମେ ଦେଖିପାରୁ ନାହଁ ଏକ ଛୋଟ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ କିରଣ ଯାହାକୁ ନା ଚିକିତ୍ସକ, ନା ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆବିଷ୍କାର କରି ପାରିଛି, ଆତ୍ମା କାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ଅଛି । ତାହା ହେଉଛି ତଥ୍ୟ । ଯଥା ଶିଘ୍ର ଆତ୍ମା ଏହି ଶରୀରରୁ ଚାଲିଯାଏ, ଏହା ବେକାର ହୋଇଯାଏ । ସେହି ମହତ୍ତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ କଣିକା କ'ଣ ତାହା ଖୋଜି ବାହାର କର । ତାହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, କାରଣ ଏହା ଅତି କ୍ଷୁଦ୍ର, ଯେ ତୁମର, ଏହି ଭୌତିକ ଆଖିରେ କିମ୍ଵା ମାଇକ୍ରୋସ୍କୋପ କିମ୍ଵା କୌଣସି ସ୍କୋପ ତୁମେ ଖୋଜିପାରିବ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ସେମାନେ କୁହଁନ୍ତି ଆତ୍ମା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ କ'ଣ ଚାଲିଗଲା । ଏପରିକି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଆତ୍ମାର ସେହି କ୍ଷୁଦ୍ର କଣିକା ଏତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଯେ ଶରୀରେ ଏହା ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଛି, ଏହା ଏହାକୁ ସତେଜ, ଭଲ, ସୁନ୍ଦର ରଖେ । ଏବଂ ଯଥା ଶିଘ୍ର ଏହା ଚାଲିଯାଏ, ତୂରନ୍ତ ଏହା ଅପଘଟିତ ହେବାକୁ ଲାଗେ । ଟିକିଏ ଦେଖ । ଯେପରି ଏକ ଔଷଧ, ଇଞ୍ଜେକସନ୍ । ଏକ ଛୋଟ, ଗୋଟିଏ ଶସ୍ୟ, ଏହା ସୁସ୍ଥ ରଖେ । ଏହା ହେଉଛି ସେପରି କିଛି, ଏହା ଏତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ । ତୁମେ ଜାଣି ନାହଁ ସେହି ଆତ୍ମାର ଶକ୍ତି କ'ଣ । ତାହା ତୁମକୁ ଶିଖିବାକୁ ହେବ । ତେବେ ତାହା ହେଉଛି ଆତ୍ମାନୁଭୂତି । ଏହି ଧ୍ୟାନର ପ୍ରକ୍ରିୟା, ଏକ ଶାନ୍ତ ଜାଗାରେ ବସିବା, ଜୀବନର ଶାରୀରିକ ସଂକଳ୍ପନାର ସ୍ଥୂଳ ଅବସ୍ଥାରେ ସୁପାରିସ୍ କରାଯାଇଛି । ଜଣକୁ ଭାବିବାକୁ ଦିଅ, ଧ୍ୟାନକରିବାକୁ, "ମୁଁ ହେଉଛି ଏହି ଶରୀର?" ତାପରେ ବିଶ୍ଲେଷଣ କରିବାକୁ । ତୁମେ ଦେଖିବ, "ନା । ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ନୁହେଁ । ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ଠାରୁ ଭିନ୍ନ ।" ତାପରେ ଆଉ ଅଧିକ ଧ୍ୟାନ: "ଯଦି ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ନୁହେଁ, ତେବେ ଶାରୀରିକ କ୍ରିୟା, ଏହା କିପରି ହେଉଛି?" ଏହା ସେହି କ୍ଷୁଦ୍ର କଣିକାର ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁଁ ହେଉଛି, ମୁଁ । କିପରି ଶରୀର ବଢ଼ୁଛି? କାରଣ ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁଁ । ଯେପରି ଏହି ବାଳକ, ଏହି ବାଳକର ଶରୀର କମ ଉଚ୍ଚତା ବିଶିଷ୍ଟ । ବର୍ତ୍ତମାନ, ଏହି ବାଳକ ଯୁବାବସ୍ଥାରେ ମଜବୁତ ଏବଂ ଦୃଢ଼ ଶରୀର ପାଇବ, ଚବିଶି ବର୍ଷ ବୟସ ପରି । ବର୍ତ୍ତମାନ, ଏହି ଶରୀର ଚାଲିଯିବ, ଅନ୍ୟ ଏକ ଶରୀର ଆସିବ । ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିବ? ଆତ୍ମାର ଛୋଟ କଣିକାର ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁଁ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେହି ଆତ୍ମାର କଣିକା କାଢ଼ି ନିଆଯିବ କିମ୍ଵା ଚାଲିଯିବ, ଏହି ଶରୀର ଆଉ ବଢ଼ିବ ନାହିଁ କିମ୍ଵା ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ ନାହିଁ । ଏଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ଧ୍ୟାନର ବିଷୟବସ୍ତୁ । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ବୁଝିବା ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ଆସ ଯେ "ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ନୁହେଁ । ମୁଁ ହେଉଛି ଜୀବାତ୍ମା," ତାପରେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସ୍ଥିତି ହେଉଛି "ଆତ୍ମାର କାମ କ'ଣ?" ଆତ୍ମାର ସେହି କାମ ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, କୃଷ୍ଣ ଚେତନାରେ କାମ କରିବା । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯୁଗରେ ଆମକୁ ଆତ୍ମାର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ନେବାକୁ ହେବ; ତାପରେ ଅନ୍ୟ ଜିନିଷ ସ୍ଵୟଂ ଚାଳିତ ଭାବରେ ଆସିବ । ଏହା ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, ଯେ ତୁମେ ଏକ ଏକାନ୍ତ ସ୍ଥାନକୁ ଯିବ ଏବଂ ସେଠାରେ ଶାନ୍ତିରେ ବସି ଧ୍ୟାନ କରିବ... ଏହା ଏହି ଯୁଗରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହା ଅସମ୍ଭବ । ଯଦି ତୁମେ କୃତ୍ରିମ ଭାବରେ ଚେଷ୍ଟା କରିବ, ତେବେ ଏହା ବିଫଳ ହେବ । ସେଥିପାଇଁ ତୁମକୁ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ,

ହରେର୍ନାମ ହରେର୍ନାମ ହରେର୍ନାମୈବ କେବଳମ୍

କଳୌ ନାସ୍ତୈବ ନାସ୍ତୈବ ନାସ୍ତୈବ ଗତିର୍ନ୍ୟଥା

(CC Adi 17.21)

ଏହି କଳିଯୁଗରେ, ହରେ କୃଷ୍ଣ ଜପ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆତ୍ମାନୁଭୂତିର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ । ତାହା ହେଉଛି ବ୍ୟବହାରିକ, ବାସ୍ତବ ତଥ୍ୟ ।