OR/Prabhupada 0475 - ଆମେ ଭଗବାନଙ୍କ ସେବକ ହେବା କଥା ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ କମ୍ପିତ ହେଉ

Revision as of 19:27, 30 November 2020 by Premarupa (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Oriya Pages with Videos Category:Prabhupada 0475 - in all Languages Category:OR-Quotes - 1968 Category:OR-Quotes - Lec...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Lecture -- Seattle, October 7, 1968

ଆମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହୋଇପାରିବା ନାହିଁ । ଅନ୍ତତଃ, ଆମେ ପ୍ରାଧିକୃତ ବୈଦିକ ସାହିତ୍ୟରେ ପାଇଲୁ ନାହିଁ, ଯେ ଏକ ଜୀବ ଭଗବାନଙ୍କ ପରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇପାରେ । ନା। ଏହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଭଗବାନ୍ ମହାନ୍। ସେ ସର୍ବଦା ମହାନ । ଯଦିଓ ତୁମେ ଭୌତିକ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଛ, ତଥାପି ସେ ମହାନ । ତାହା ହେଉଛି ... ତେଣୁ ଏହି ପଦ, ଗୋବିନ୍ଦମ୍ ଆଦି-ପୁରୁଷଂ ତମ ଅହଂ ଭଜାମି ।

ଭଗବାନଙ୍କ ସହିତ ଆମର ଚିରନ୍ତନ ସମ୍ପର୍କ ହେଉଛି, ତାଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିବା, କିମ୍ବା ତାଙ୍କର ସେବା କରିବା । ସେହି ସେବାଟି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦଦାୟକ ଅଟେ । ଏହାକୁ ନିଅ ନାହିଁ ... ସେବା ବିଷୟରେ କହିବା ମାତ୍ରେ, ଆମେ ହୁଏତ ଭାବି ପାରିବା "ଓଃ, ସେବା ଗ୍ରହଣ କରି ଆମେ ଏଠାରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଛୁ।" ଅନ୍ୟ ଏକ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଜଣେ ବାଳକ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ, "ଆମେ କାହିଁକି ପ୍ରଣାମ କରିବା?" ସେ ଏଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ । କାହାକୁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବା ଖରାପ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆମେ ଏକ ଭିନ୍ନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଅଛୁ, ଅନ୍ୟକୁ ସମର୍ପଣ କରି ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅସହଜ ଅଟେ । ଯେପରି ଅନ୍ୟ ଦେଶ ଉପରେ କେହି ନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି ନାହିଁ, ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବାକୁ କେହି ଚାହାଁନ୍ତି ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ସ୍ୱାଧୀନ ହେବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି, କାରଣ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜଗତର ବିକୃତ ପ୍ରତିଫଳନ ।

କିନ୍ତୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଦୁନିଆରେ ତୁମେ ଯେତେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କର, ତୁମେ ଯେତେ ଅଧିକ ସେବକ, ତୁମେ ଖୁସି । ତୁମେ ଖୁସି । କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ଆମର ସେପରି କୌଣସି ବୁଝାମଣା ନାହିଁ । ଆମର କୌଣସି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଧାରଣା ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅନୁଭୂତି ନାହିଁ; ତେଣୁ ଆମେ ଭଗବାନଙ୍କ ସେବକ ହେବା କଥା ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ କମ୍ପିତ ହେଉ । କିନ୍ତୁ ଥରିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ। ଭଗବାନଙ୍କ ସେବକ ହେବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦଦାୟକ ଅଟେ । ତୁମେ ଦେଖ, ବହୁତ ସଂସ୍କାରକ, ସେମାନେ ଆସିଥିଲେ, ସେମାନେ ଭଗବାନଙ୍କ ଇଛାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ, ଏବଂ ସେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପାସିତ ହେଉଛନ୍ତି। ତେଣୁ ଭଗବାନଙ୍କ ସେବକ, ଭଗବାନଙ୍କ ସେବକ ହେବାକୁ, ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅମୂଳକ ଜିନିଷ ନୁହେଁ । ଏହା ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ।

ଗୋବିନ୍ଦମ୍ ଆଦି-ପୁରୁଷଂ ତମ ଅହଂ ଭଜାମି । କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ । ସର୍ବପ୍ରଥମେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ତେଣୁ ବେଦାନ୍ତ-ସୂତ୍ର କୁହେ, ଅଥାତୋ ବ୍ରହ୍ମ ଜିଜ୍ଞାସା । ବ୍ରହ୍ମ କ’ଣ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । (ମାଇକ୍ରୋଫୋନ୍ ଧ୍ୱନି କରୁଛି) ଏହି ଧ୍ୱନି କାହିଁକି? ବ୍ରହ୍ମ କ’ଣ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ଏବଂ ତୁମର ସମ୍ପର୍କ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ଏବଂ ତାପରେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ପ୍ରକୃତରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କର, ତୁମେ ତୁମର ଅନନ୍ତ ସୁଖମୟ ଜୀବନ, ​​ଜ୍ଞାନରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନୁଭବ କରିବ । ଏବଂ ପ୍ରଭୁ ଚୈତନ୍ୟଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଏହା ଅତି ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଛି ।

ଭଗବଦ୍-ଗୀତା ରେ ମଧ୍ୟ ସମାନ ଶିକ୍ଷା ଅଛି, କିନ୍ତୁ ... ଆମର ଦୁଇଟି ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇ ସାରିଛି, ଗୋଟିଏ, ଭଗବଦ୍-ଗୀତା ମୌଳିକ ରୂପରେ; ଅନ୍ୟ ଏକ ପୁସ୍ତକ, ଭଗବାନ ଚୈତନ୍ୟଙ୍କ ଶିକ୍ଷା । ଭଗବଦ୍-ଗୀତା ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଶିଖାଏ । ସର୍ବ ଧର୍ମାନ୍ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ମାମେକଂ ଶରଣଂ ବ୍ରଜ (ଭ.ଗୀ. ୧୮.୬୬) ଭଗବାନ କୁହନ୍ତି, "ତୁମେ ମୋ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କର। ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୂଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, କିପରି ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବେ । କାରଣ ଆମେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଛୁ, ଆମର ବର୍ତ୍ତମାନର ବଦ୍ଧ ଜୀବନରେ, ଆତ୍ମ ସମର୍ପଣ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିବାକୁ ।

ବହୁତ ସମୁଦାୟ ଅଛନ୍ତି, ଏତେ ସଂଖ୍ୟକ "ବାଦ" ଅଛି । ଏବଂ ମୁଖ୍ୟ ନୀତି ହେଉଛି "ମୁଁ କାହିଁକି ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବି?" ତାହା ହେଉଛି ମୁଖ୍ୟ ରୋଗ । ଯେକୌଣସି ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଅଛି, ଠିକ୍ ଯେପରି କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ଦଳ ... ସେମାନଙ୍କର ବିଦ୍ରୋହ ସର୍ବୋଚ୍ଚ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ, ଯାହାକୁ ସେମାନେ ପୁଞ୍ଜିପତି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । "ଆମେ କାହିଁକି ..." ସବୁ ଜାଗାରେ, ସମାନ କଥା ହେଉଛି, "ମୁଁ କାହିଁକି ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବି?" କିନ୍ତୁ ଆମକୁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ପଡିବ । ତାହା ହେଉଛି ଆମର ସାମ୍ବିଧାନିକ ସ୍ଥିତି । ଯଦି ମୁଁ କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି କିମ୍ବା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସରକାରଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ କିମ୍ବା ସମାଜ କିମ୍ବା କିଛି, କିନ୍ତୁ ଶେଷରେ ମୁଁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରେ । ମୁଁ ପ୍ରକୃତିର ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ସମର୍ପିତ । କୌଣସି ସ୍ୱାଧୀନତା ନାହିଁ । ମୋତେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ପଡିବ । ଯେତେବେଳେ ମୃତ୍ୟୁର ନିଷ୍ଠୁର ହାତର ଡାକରା ଆସେ, ତୁରନ୍ତ ମୋତେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ପଡିବ । ଅନେକ ଜିନିଷ ।

ତେଣୁ ଆମେ ବୁଝିବା ଉଚିତ୍ ... ଏହା ହେଉଛି ବ୍ରହ୍ମା-ଜିଜ୍ଞାସା, ଯେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା କାହିଁକି ଅଛି? ଯଦି ମୁଁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରେ ନାହିଁ, ତେବେ ମୁଁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ଅଟେ । ରାଜ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ, ଯଦି ମୁଁ ରାଜ୍ୟର ନିୟମ ମାନିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ, ରାଜ୍ୟ ମୋତେ ପୋଲିସ୍ ବଳ, ସାମରିକ ବଳ, ଅନେକ ଜିନିଷ ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ । ସେହିଭଳି, ମୁଁ ମରିବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ମୋତେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ । ମୁଁ ବୃଦ୍ଧ ହେବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତି ମୋତେ ବୃଦ୍ଧ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ । ମୁଁ କୌଣସି ରୋଗ ଚାହେଁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତି ମୋତେ ଏକ ପ୍ରକାର ରୋଗ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ ।

ତେଣୁ ଏହି ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ସେଠାରେ ଅଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମକୁ ଏହା ବୁଝିବାକୁ ପଡିବ ଯେ ଏହା କାହିଁକି ଅଛି । ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ମୋର ସାମ୍ବିଧାନିକ ସ୍ଥିତି ହେଉଛି ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବା, କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନର ଅସୁବିଧା ହେଉଛି ମୁଁ ଏକ ଭୁଲ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରୁଛି । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ବୁଝିପାରିବା ଯେ ମୁଁ ପରମପୁରୁଷ ଭଗବାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବା ଉଚିତ୍, ତା’ପରେ ମୋର ସାମ୍ବିଧାନିକ ସ୍ଥିତି ପୁନର୍ଜୀବିତ ହୁଏ । ତାହା ହେଉଛି ମୋର ସ୍ୱାଧୀନତା ।