PL/Prabhupada 0490 - W łonie matki, w ściśniętych warunkach przez tak wiele miesięcy: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Polish Pages with Videos Category:Prabhupada 0490 - in all Languages Category:PL-Quotes - 1974 Category:PL-Quotes - Le...")
 
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->")
 
Line 6: Line 6:
[[Category:PL-Quotes - in Germany]]
[[Category:PL-Quotes - in Germany]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- TO CHANGE TO YOUR OWN LANGUAGE BELOW SEE THE PARAMETERS OR VIDEO -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|French|FR/Prabhupada 0489 - Quand vous chantez dans les rues, vous êtes en train de distribuer des sucreries|0489|FR/Prabhupada 0491 - Contre mon grès je dois subir tant de souffrances|0491}}
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0489 - Poprzez intonowanie na ulicy rozprowadzasz słodkie kulki|0489|PL/Prabhupada 0491 - Spotyka mnie tyle nieszczęść wbrew mojej woli|0491}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
Line 17: Line 17:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|jkChSY1K9kA|W łonie matki, w ściśniętych warunkach przez tak wiele miesięcy<br />- Prabhupāda 0490}}
{{youtube_right|O_lQ3QgMg8s|W łonie matki, w ściśniętych warunkach przez tak wiele miesięcy<br />- Prabhupāda 0490}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


Line 29: Line 29:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
W poprzednim wersecie zostało opisane, że "dehino smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā": ([[Vanisource:BG 2.13|BG 2.13]]) "Przenosimy się z jednego ciała do drugiego. Dokładnie tak, jak przechodzimy od ciała dziecka do ciała chłopca, z ciała chłopca do ciała młodzieńca. Podobnie, przechodzimy przez to ciało i przyjmujemy inne ciało ". Teraz kwestia cierpienia i szczęścia. Cierpienie i szczęście - w zależności od ciała. Bardzo bogaty człowiek znajduje się w wygodniejszej sytuacji. Wspólna rozpacz i nieszczęście, to wspólne. Co to jest wspólne? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣāududśanam ([[Vanisource:BG 13.9|BG 13.9]]). Rodzić się jako pies lub król, cierpienie jest takie samo. Nie ma żadnej różnicy, ponieważ pies musi pozostać w łonie matki, W ciężkich warunkach przez tak wiele miesięcy, a człowiek, albo jest królem, albo kimkolwiek innym, również przeżywa ten ucisk. Nie ma żadnych wymówek. Ponieważ rodzisz się w rodzinie króla, to nie znaczy że będąc ściśniętym w łonie matki, cierpienie jest mniejsze, a ponieważ ktoś inny rodzi się w łonie psa, dlatego on jest wielki. Nie. To jest to samo. Podobnie, w chwili śmierci ... W chwili śmierci jest wielka rozpacz. Jest taka siła, że ktoś musi opuścić to ciało. Podobnie jak wtedy, gdy cierpienie staje się bardzo silne, popełnia się samobójstwo. Nie może tolerować: "Zabij to ciało".
W poprzednim wersecie zostało opisane, że "dehino smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā": ([[Vanisource:BG 2.13 (1972)|BG 2.13]]) "Przenosimy się z jednego ciała do drugiego. Dokładnie tak, jak przechodzimy od ciała dziecka do ciała chłopca, z ciała chłopca do ciała młodzieńca. Podobnie, przechodzimy przez to ciało i przyjmujemy inne ciało ". Teraz kwestia cierpienia i szczęścia. Cierpienie i szczęście - w zależności od ciała. Bardzo bogaty człowiek znajduje się w wygodniejszej sytuacji. Wspólna rozpacz i nieszczęście, to wspólne. Co to jest wspólne? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣāududśanam ([[Vanisource:BG 13.8-12 (1972)|BG 13.9]]). Rodzić się jako pies lub król, cierpienie jest takie samo. Nie ma żadnej różnicy, ponieważ pies musi pozostać w łonie matki, W ciężkich warunkach przez tak wiele miesięcy, a człowiek, albo jest królem, albo kimkolwiek innym, również przeżywa ten ucisk. Nie ma żadnych wymówek. Ponieważ rodzisz się w rodzinie króla, to nie znaczy że będąc ściśniętym w łonie matki, cierpienie jest mniejsze, a ponieważ ktoś inny rodzi się w łonie psa, dlatego on jest wielki. Nie. To jest to samo. Podobnie, w chwili śmierci ... W chwili śmierci jest wielka rozpacz. Jest taka siła, że ktoś musi opuścić to ciało. Podobnie jak wtedy, gdy cierpienie staje się bardzo silne, popełnia się samobójstwo. Nie może tolerować: "Zabij to ciało".


Więc nikt nie chce opuszczać tego ciała, ale cierpienie jest tak silne, że ktoś jest zmuszony opuścić to ciało. To się nazywa śmierć. W Bhagavad-gīcie znajdziesz, że mrtyuh sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa mówi, że "jestem śmiercią". A jakie jest znaczenie śmierci? Śmierć oznacza "Zabieram wszystko. Biorę jego ciało, biorę jego towarzystwo, biorę jego kraj, Biorę jego społeczeństwo, biorę jego konto w banku i wszystko się kończy. " Sarva-haraḥ. Sarva znaczy wszystko. Wszyscy starają się zgromadzić duże saldo bankowe i duży dom, wielką rodzinę, duży samochód ... Ale wraz ze śmiercią wszystko jest skończone. To wielki niepokój. Czasami ktoś płacze. Zobaczysz to w chwili śmierci, w śpiączce,  z jego oka, wychodzą łzy. Myśli: "Zrobiłem tak wiele rzeczy tak dobrze, aby żyć wygodnie, a teraz tracę wszystko". Wielka rozpacz. Znałem jednego przyjaciela w Allahabadzie. Był bardzo bogatym człowiekiem. Miał tylko pięćdziesiąt cztery lata. Więc prosił, płacząc, doktorze, "Doktorze, czy możesz dać mi co najmniej cztery lata życia? Miałem plan. Chciałem to dokończyć. " Co może zrobić lekarz? "To niemożliwe, proszę pana. Musisz odejść." Ale ci głupi ludzie, nie wiedzą. Ale musimy tolerować. Musimy tolerować. To jest tutaj zalecane, że "Ponieważ macie to materialne ciało, musisz tolerować, bycie w łonie matki. " Potem wyjście. Potem nie możesz mówić. Przypuśćmy, że jestem małym dzieckiem, a jakiś robak mnie gryzie. Nie mogę powiedzieć "Mamo" - ponieważ w tym czasie nie mogę mówić - "coś mnie gryzie na plecach". Płaczę, a matka myśli, że "Dziecko jest głodne, daj mu mleko". (śmiech) Zobacz, to ... Chcę czegoś, a dostaję coś innego. To jest fakt. Dlaczego dziecko płacze? Czuje się nieswojo. W ten sposób się dorasta. Potem nie chce iść do szkoły. Jestem zmuszony iść do szkoły. Tak. Przynajmniej ja byłem taki. (śmiech) Nigdy nie chciałem iść do szkoły. Mój ojciec był bardzo dobry. "No dobrze, dlaczego nie chodzisz do szkoły?" Mówiłem: "Pójdę jutro". "W porządku." Ale moja matka była bardzo ostrożna. Być może, gdyby moja matka nie była zbyt surowa, nie zdobyłbym żadnego wykształcenia. Mój ojciec był bardzo pobłażliwy. Więc kiedyś mnie zmuszała. Jeden człowiek zabierał mnie do szkoły. W rzeczywistości dzieci nie chcą chodzić do szkoły. Chcą się bawić. Wbrew woli dziecko musi iść do szkoły. Potem są egzaminy, nie tylko chodzenie do szkoły.  
Więc nikt nie chce opuszczać tego ciała, ale cierpienie jest tak silne, że ktoś jest zmuszony opuścić to ciało. To się nazywa śmierć. W Bhagavad-gīcie znajdziesz, że mrtyuh sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa mówi, że "jestem śmiercią". A jakie jest znaczenie śmierci? Śmierć oznacza "Zabieram wszystko. Biorę jego ciało, biorę jego towarzystwo, biorę jego kraj, Biorę jego społeczeństwo, biorę jego konto w banku i wszystko się kończy. " Sarva-haraḥ. Sarva znaczy wszystko. Wszyscy starają się zgromadzić duże saldo bankowe i duży dom, wielką rodzinę, duży samochód ... Ale wraz ze śmiercią wszystko jest skończone. To wielki niepokój. Czasami ktoś płacze. Zobaczysz to w chwili śmierci, w śpiączce,  z jego oka, wychodzą łzy. Myśli: "Zrobiłem tak wiele rzeczy tak dobrze, aby żyć wygodnie, a teraz tracę wszystko". Wielka rozpacz. Znałem jednego przyjaciela w Allahabadzie. Był bardzo bogatym człowiekiem. Miał tylko pięćdziesiąt cztery lata. Więc prosił, płacząc, doktorze, "Doktorze, czy możesz dać mi co najmniej cztery lata życia? Miałem plan. Chciałem to dokończyć. " Co może zrobić lekarz? "To niemożliwe, proszę pana. Musisz odejść." Ale ci głupi ludzie, nie wiedzą. Ale musimy tolerować. Musimy tolerować. To jest tutaj zalecane, że "Ponieważ macie to materialne ciało, musisz tolerować, bycie w łonie matki. " Potem wyjście. Potem nie możesz mówić. Przypuśćmy, że jestem małym dzieckiem, a jakiś robak mnie gryzie. Nie mogę powiedzieć "Mamo" - ponieważ w tym czasie nie mogę mówić - "coś mnie gryzie na plecach". Płaczę, a matka myśli, że "Dziecko jest głodne, daj mu mleko". (śmiech) Zobacz, to ... Chcę czegoś, a dostaję coś innego. To jest fakt. Dlaczego dziecko płacze? Czuje się nieswojo. W ten sposób się dorasta. Potem nie chce iść do szkoły. Jestem zmuszony iść do szkoły. Tak. Przynajmniej ja byłem taki. (śmiech) Nigdy nie chciałem iść do szkoły. Mój ojciec był bardzo dobry. "No dobrze, dlaczego nie chodzisz do szkoły?" Mówiłem: "Pójdę jutro". "W porządku." Ale moja matka była bardzo ostrożna. Być może, gdyby moja matka nie była zbyt surowa, nie zdobyłbym żadnego wykształcenia. Mój ojciec był bardzo pobłażliwy. Więc kiedyś mnie zmuszała. Jeden człowiek zabierał mnie do szkoły. W rzeczywistości dzieci nie chcą chodzić do szkoły. Chcą się bawić. Wbrew woli dziecko musi iść do szkoły. Potem są egzaminy, nie tylko chodzenie do szkoły.  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 22:41, 1 October 2020

Original Vaniquotes page in English

Load video
YouTube


Lecture on BG 2.14 -- Germany, June 21, 1974

W poprzednim wersecie zostało opisane, że "dehino smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā": (BG 2.13) "Przenosimy się z jednego ciała do drugiego. Dokładnie tak, jak przechodzimy od ciała dziecka do ciała chłopca, z ciała chłopca do ciała młodzieńca. Podobnie, przechodzimy przez to ciało i przyjmujemy inne ciało ". Teraz kwestia cierpienia i szczęścia. Cierpienie i szczęście - w zależności od ciała. Bardzo bogaty człowiek znajduje się w wygodniejszej sytuacji. Wspólna rozpacz i nieszczęście, to wspólne. Co to jest wspólne? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣāududśanam (BG 13.9). Rodzić się jako pies lub król, cierpienie jest takie samo. Nie ma żadnej różnicy, ponieważ pies musi pozostać w łonie matki, W ciężkich warunkach przez tak wiele miesięcy, a człowiek, albo jest królem, albo kimkolwiek innym, również przeżywa ten ucisk. Nie ma żadnych wymówek. Ponieważ rodzisz się w rodzinie króla, to nie znaczy że będąc ściśniętym w łonie matki, cierpienie jest mniejsze, a ponieważ ktoś inny rodzi się w łonie psa, dlatego on jest wielki. Nie. To jest to samo. Podobnie, w chwili śmierci ... W chwili śmierci jest wielka rozpacz. Jest taka siła, że ktoś musi opuścić to ciało. Podobnie jak wtedy, gdy cierpienie staje się bardzo silne, popełnia się samobójstwo. Nie może tolerować: "Zabij to ciało".

Więc nikt nie chce opuszczać tego ciała, ale cierpienie jest tak silne, że ktoś jest zmuszony opuścić to ciało. To się nazywa śmierć. W Bhagavad-gīcie znajdziesz, że mrtyuh sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa mówi, że "jestem śmiercią". A jakie jest znaczenie śmierci? Śmierć oznacza "Zabieram wszystko. Biorę jego ciało, biorę jego towarzystwo, biorę jego kraj, Biorę jego społeczeństwo, biorę jego konto w banku i wszystko się kończy. " Sarva-haraḥ. Sarva znaczy wszystko. Wszyscy starają się zgromadzić duże saldo bankowe i duży dom, wielką rodzinę, duży samochód ... Ale wraz ze śmiercią wszystko jest skończone. To wielki niepokój. Czasami ktoś płacze. Zobaczysz to w chwili śmierci, w śpiączce, z jego oka, wychodzą łzy. Myśli: "Zrobiłem tak wiele rzeczy tak dobrze, aby żyć wygodnie, a teraz tracę wszystko". Wielka rozpacz. Znałem jednego przyjaciela w Allahabadzie. Był bardzo bogatym człowiekiem. Miał tylko pięćdziesiąt cztery lata. Więc prosił, płacząc, doktorze, "Doktorze, czy możesz dać mi co najmniej cztery lata życia? Miałem plan. Chciałem to dokończyć. " Co może zrobić lekarz? "To niemożliwe, proszę pana. Musisz odejść." Ale ci głupi ludzie, nie wiedzą. Ale musimy tolerować. Musimy tolerować. To jest tutaj zalecane, że "Ponieważ macie to materialne ciało, musisz tolerować, bycie w łonie matki. " Potem wyjście. Potem nie możesz mówić. Przypuśćmy, że jestem małym dzieckiem, a jakiś robak mnie gryzie. Nie mogę powiedzieć "Mamo" - ponieważ w tym czasie nie mogę mówić - "coś mnie gryzie na plecach". Płaczę, a matka myśli, że "Dziecko jest głodne, daj mu mleko". (śmiech) Zobacz, to ... Chcę czegoś, a dostaję coś innego. To jest fakt. Dlaczego dziecko płacze? Czuje się nieswojo. W ten sposób się dorasta. Potem nie chce iść do szkoły. Jestem zmuszony iść do szkoły. Tak. Przynajmniej ja byłem taki. (śmiech) Nigdy nie chciałem iść do szkoły. Mój ojciec był bardzo dobry. "No dobrze, dlaczego nie chodzisz do szkoły?" Mówiłem: "Pójdę jutro". "W porządku." Ale moja matka była bardzo ostrożna. Być może, gdyby moja matka nie była zbyt surowa, nie zdobyłbym żadnego wykształcenia. Mój ojciec był bardzo pobłażliwy. Więc kiedyś mnie zmuszała. Jeden człowiek zabierał mnie do szkoły. W rzeczywistości dzieci nie chcą chodzić do szkoły. Chcą się bawić. Wbrew woli dziecko musi iść do szkoły. Potem są egzaminy, nie tylko chodzenie do szkoły.

Retrieved from "https://vanipedia.org/w/index.php?title=PL/Prabhupada_0490_-_W_łonie_matki,_w_ściśniętych_warunkach_przez_tak_wiele_miesięcy&oldid=520045"