PL/Prabhupada 0752 - Kryszna może być obecny bardziej przenikliwie w czasie rozłąki

Strona poprzednia - Video 0751

Strona kolejna - Video 0753

Original Vaniquotes page in English

---

Load video

YouTube

YouTube might collect personal data. Privacy Policy

ContinueDismiss

Lecture on SB 1.8.39 -- Los Angeles, May 1, 1973

Zawsze musimy angażować się w intonowanie: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. aby Kṛṣṇa nas wyzwolił. Świadomie nie możemy popełniać żadnych grzesznych czynności. To jedna rzecz. Nieświadomie też nie możemy tego robić. Wówczas będziemy musieli za to odpowiedzieć. Dlatego jeśli pozostaniesz w świadomości Kṛṣṇy, jeśli zawsze będziesz trzymał Kṛṣṇę w swoim umyśle, wtedy ... Podobnie jak wtedy, gdy jest słońce, nie może być żadnej ciemności. Podobnie, jeśli utrzymasz kṛṣṇa sūrya, słońce Kṛṣṇa ... Takie jest nasze motto: Powrót do Boga: kṛṣṇa sūrya sama māyā andhakāra (CC Madhya 22.31). Kṛṣṇa jest jak lśniące słońce, a māyā, ignorancja, jest jak ciemność. Ale kiedy, kiedy lub gdzie jest słońce, nie może być żadnej ciemności. Podobnie, zawsze utrzymuj Kṛṣṇę w świadomości, nie będzie istnieć żadna ignorancja; nie może być żadnej ciemności. Będziesz bardzo swobodnie się poruszać w blasku słońca w Kṛṣṇie. Nie próbuj sprawić, by Kṛṣṇa był nieobecny. Taka jest modlitwa Kunti. "Mój drogi Kṛṣṇo, udajesz się do Dvāraki ..." To jest przykład. Oni nie odchodzą. Kṛṣṇa nie odchodzi od Pandavów. Podobnie jak we Vṛndāvan. We Vṛndāvan, kiedy Kṛṣṇa opuścił Vṛndāvanę by udać się do Mathury ... Tak więc w śāstrach jest powiedziane: vṛndāvanaṁ parityajya padam ekaṁ na gacchati (CC Antya 1.67), Kṛṣṇa nie odchodzi nawet krok poza Vṛndāvanę. On nie odchodzi. Jest tak bardzo przywiązany do Vṛndāvan. Potem widzimy, że Kṛṣṇa opuścił Vṛndāvana, udał się do Mathury. Jak to się stało, że poszedł tak daleko? I nie wrócił przez wiele lat? Nie. Kṛṣṇa rzeczywiście nie opuścił Vṛndāvany. Ponieważ od kiedy Kṛṣṇa opuścił Vṛndāvan, wszyscy mieszkańcy-gopi, po prostu myśleli o Kṛṣṇie i płakali. To wszystko. To było ich zajęcie. Matka Yaśodā, Nanda Mahārāja, Rādhārāṇī, wszystkie gopi, wszystkie krowy, wszystkie cielęta, wszyscy chłopcy-pasterze, ich jedynym zajęciem było myśleć o Kṛṣṇie i płakać. Nieobecność, separacja. Więc można poczuć obecność Kṛṣṇy... Kṛṣṇa może być bardziej odczuwalny w rozłące. Taka jest nauka Caitanyi Mahāprabhu: kochać Kṛṣṇę w rozłące. Tak jak Caitanya Mahāprabhu w separacji: govinda-viraheṇa me. Śūnyāyitaṁ jagat sarvaṁ govinda-viraheṇa me (CC Antya 20.39, Śrī Śikṣāṣṭakam 7). Myślał, że "wszystko jest pustką bez Govindy, bez Kṛṣṇy". Więc wszystko jest pustką, ale świadomość Kṛṣṇy tam jest. Istnieje świadomość Kṛṣṇy. To jest najwyższa perfekcja ... Kiedy zobaczymy, że wszystko jest pustką, po prostu świadomość Kṛṣṇy jest atutem ... To jest najwyższe; to są gopi. Dlatego gopi są tak wywyższone. Ani przez chwilę nie mogli zapomnieć o Kṛṣṇie. Ani przez chwilę. Kṛṣṇa szedł do lasu ze swoimi krowami i cielętami, i gopi zostały w domu, zaniepokojone w umyśle, "Och, Kṛṣṇa chodzi boso, jest tam tak wiele kamieni i gwoździ. Kṛṣṇa kaleczy swoje lotosowe stopy, które są tak miękkie. uważamy, że nasze piersi są za twarde kiedy Kṛṣṇa kładzie Swoje lotosowe stopy. On wciąż chodzi. "Są pochłonięci tą myślą i płaczą. Dlatego tak bardzo pragną zobaczyć Kṛṣṇę w domu wieczorem że stoją na drodze, na dachu, "Teraz Kṛṣṇa wraca ze swoim ..." To jest świadomość Kṛṣṇy. To jest... Kṛṣṇa nie może być nieobecny dla wielbiciela, gdy ten jest zaabsorbowany myślami o Kṛṣṇie. To jest proces świadomości Kṛṣṇy. Tak więc Kuntīdevī bardzo niepokoi się, że Kṛṣṇa będzie nieobecny. Ale efekt będzie taki, gdy Kṛṣṇa będzie fizycznie nieobecny, Będzie bardziej, chcę powiedzieć, dokładnie obecnym w umyśle wielbiciela. Tak więc naukami Caitanyi Mahāprabhu jest ta vipralambha-sevā. Przez swoje praktyczne życie. On poszukiwał Kṛṣṇę. Govinda-viraheṇa me. Śūnyāyitaṁ jagat sarvaṁ govinda-viraheṇa me. Czym jest ten werset? Cakṣuṣā prāvṛṣāyitam, cakṣuṣā prāvṛṣāyitam, śūnyāyitaṁ jagat sarvaṁ govinda-viraheṇa me (CC Antya 20.39, Śrī Śikṣāṣṭakam 7). Płacze jak strumienie deszczu wydobywające się z oczu, i czuje, że wszystko jest puste z powodu braku Kṛṣṇa, rozłąka. Vipralambha. Tak więc sambhoga i vipralambha. Są to dwa etapy spotkania Kṛṣṇy. Sambhoga oznacza, kiedy On osobiście jest obecny. To się nazywa sambhoga. Osobiście rozmawiają, osobiście spotykają się, osobiście się obejmują, nazywa się to sambhoga. I jest jeszcze inny, vipralambha. Dwa sposoby, jak bhakta może osiągnąć korzyść.