PL/Prabhupada 0862 - Dopóki nie zmienisz społeczeństwa, jak możesz prowadzić pomoc społeczną?: Difference between revisions
Visnu Murti (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Polish Pages with Videos Category:French Pages - 207 Live Videos Category:Prabhupada 0862 - in all Languages Category:...") |
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> | <!-- BEGIN CATEGORY LIST --> | ||
[[Category:1080 Polish Pages with Videos]] | [[Category:1080 Polish Pages with Videos]] | ||
[[Category: | [[Category:Polish Pages - 207 Live Videos]] | ||
[[Category:Prabhupada 0862 - in all Languages]] | [[Category:Prabhupada 0862 - in all Languages]] | ||
[[Category:PL-Quotes - 1975]] | [[Category:PL-Quotes - 1975]] | ||
| Line 8: | Line 8: | ||
[[Category:Polish Language]] | [[Category:Polish Language]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | |||
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0861 - Głodujący ludzie z Melbourne, przyjdźcie tu i najedzcie się do syta|0861|PL/Prabhupada 0863 - Możesz jeść mięso, ale nie zabijaj w tym celu ojca i matki|0863}} | |||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | |||
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | ||
<div class="center"> | <div class="center"> | ||
| Line 16: | Line 19: | ||
<!-- BEGIN VIDEO LINK --> | <!-- BEGIN VIDEO LINK --> | ||
{{youtube_right| | {{youtube_right|zcwn1j0g9dE|Dopóki nie zmienisz społeczeństwa, jak możesz prowadzić pomoc społeczną?<br />- Prabhupāda 0862}} | ||
<!-- END VIDEO LINK --> | <!-- END VIDEO LINK --> | ||
<!-- BEGIN AUDIO LINK --> | <!-- BEGIN AUDIO LINK --> | ||
<mp3player> | <mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/750521R1-MELBOURNE_clip5.mp3</mp3player> | ||
<!-- END AUDIO LINK --> | <!-- END AUDIO LINK --> | ||
Latest revision as of 22:02, 9 October 2018
750521 - Conversation - Melbourne
Dyrektor: My tylko dbamy o ludzi z problemami. To nasza polityka.
Prabhupāda: Cóż, każdy ma problem.
Dyrektor: Słucham?
Prabhupāda: W obecnej chwili nawet ministrowie mają problemy.
Dyrektor: Tak, ale to nie jest nasza funkcja. Każdy ma jakiś problem.
Prabhupāda: "Lekarzu, ulecz się sam." Widzisz? Oni też są pijakami, kobieciarzami, mięsożercami, hazardzistami, to wszystko. Muszą się poprawić.
Dyrektor: Nie możesz temu pomóc. To społeczeństwo... Musisz najpierw zmienić społeczeństwo, potem ono mówi nam, by działać inaczej.
Prabhupāda: Nie, nie. Dopóki nie zmienisz społeczeństwa, jak możesz prowadzić pomoc społeczną? Jeśli pozwolisz im być takimi, jakimi są, to jaka jest kwestia pomocy?
Dyrektor: Nazwijmy to inaczej.
Prabhupāda: Naz... Jak...? Ja nie...
Dyrektor: Czy on mnie rozumie?
Prabhupāda: Przede wszystkim należy być człowiekiem pierwszej klasy, ideałem.
Dyrektor: To dlatego jest to takie trudne. Musisz sam pracować i musisz widzieć, że nadajesz się do tej roboty. Jeśli przekonasz wystarczającą liczbę ludzi do...
Prabhupāda: Nie, nie. Nasz program nie polega na vox populi. Gdzie robimy błąd?
Dyrektor: Co? Prabhupāda: Pokaż, gdzie robimy błąd.
Dyrektor: Nie widzę żadnego błędu. Prabhupāda: Możesz się więc nie zgodzić. Ale gdy widzisz, że wszystko jest dobrze, dlaczego tego nie zaakceptujesz? No chyba, że jesteś stronniczy.
Dyrektor: Oczywiście, że jestem. Inaczej mnie wychowano.
Prabhupāda: Tak, jak z naszym...
Dyrektor: Tak jak ty jesteś stronniczy wobec mojego życia.
Prabhupāda: Nie, nie jesteśmy stronniczy. Mówimy, tak jak... Nie jesteśmy stronniczy. Zgadzamy się. Mówimy, że jeśli chcesz być człowiekiem pierwszej klasy, to nie możesz grzeszyć. To jest nasza propaganda.
Dyrektor: Lecz ja, jako pracownik publiczny, nie jestem tu po to, by zmienić społeczeństwo.
Prabhupāda: My też jesteśmy publiką. Należymy do niej. Musisz też pracować dla nas.
Dyrektor: Tak. Co?
Prabhupāda: Jesteśmy członkami społeczeństwa. Jeśli jesteś pracownikiem społecznym, powinieneś pracować także dla nas.
Dyrektor: Według naszej filozofii pracownik publiczny to ktoś, kto służy ministrowi wybranemu przez ludzi, i w ten sposób służy ludziom. Działa tak, jak zadecydują ludzie.
Prabhupāda: Dlatego reformujemy publikę.
Dyrektor: O to mi chodziło.
Prabhupāda: Oni wybierają człowieka...
Dyrektor: Gdy zreformujesz ludzi, oni powiedzą nam, by działać inaczej.
Prabhupāda: Tak. Ludzie głosują na prezydenta Nixona, doznają zawodu i go odwołują. To ma miejsce.
Dyrektor: Tak, lecz tak działa społeczeństwo. Ty musisz chcieć, aby się ono zmieniło, i my też się zmienimy. Ja robię to, o co jestem proszony. W przeciwnym razie stracę pracę.
Prabhupāda: Jeśli chcesz naprawdę pomagać społecznie, to musisz przyjąć tą standardową formułę. Jak wymyślisz własny sposób, to nie odniesiesz sukcesu nigdy.
Dyrektor: Całkiem... Mógłbym się z tobą zgodzić, że jeśli wszyscy będziemy świadomi Kṛṣṇy...
Prabhupāda: Nie wszyscy. My nie...
Dyrektor: To będziemy... wtedy pomoc społeczna będzie znaczyła coś innego.
Prabhupāda: My tu proponujemy. Nie ja, lecz Kṛṣṇa mówi, że należy być spokojnym. Jak zostać spokojnym? Jeśli czyjś umysł jest ciągle niespokojny, jak może zostać spokojnym?
Dyrektor: Masz rację.
Prabhupāda: To jest sekret sukcesu. Chcesz, aby ludzie byli spokojni, ale nie wiesz, jak ich uspokoić. Dlatego musisz przyjąć ten...
Dyrektor: Tak, społeczeństwo jest konkurencyjne.
Prabhupāda: My mówimy intonuj Hare Kṛṣṇa, jedz tu do syta, żyj wygodnie, a staniesz się spokojny. Jest to gwarantowane. Jeśli każdy, nawet szaleniec, zgodzi się na te trzy zasady, intonowanie mantry Hare Kṛṣṇa, jedzenie tego, co ugotujemy, i mieszkanie tu, będzie spokojny.